Another Countdown to Christmas - Voetbal One shots

Day 5 - Viktor Fischer

Geschreven door: storyteller_2001_

Het was 14 december 2020. Het was koud buiten. Straten waren verlicht door lantaarnpalen en kerstverlichting. Je zag mensen door de stad lopen om alvast kerst inkopen te doen. Van kerstkleding, tot kerstcadeaus, je zag het allemaal. De mensen hadden veel gemeen met elkaar. Het leek wel alsof ze allemaal door kerst alle zorgen en ellende vergaten. Iedereen had een glimlach op hun gezicht en ze genoten van de kerstversieringen.

Bente vond het verschrikkelijk hoe lief en aardig mensen altijd waren rond kerst. Waarom kan je nu wel aardig doen als je dat voorheen niet kon? Nee, Bente vond het maar niks de tijd rond kerst. Het kon maar niet snel genoeg over zijn.

Ze had sowieso niet zo veel met kerst en dat was nog zacht uitgedrukt. Haar ouders kwamen op eerste kerstdag om het leven. Ze waren onderweg naar huis met zijn tweeën toen ze onderschept werden door een auto. De bestuurder was dronken en te druk bezig met het aanzetten van de muziek. De bestuurder stopte niet waar zij moest stoppen en knalde zo op tegen de auto van Bentes ouders. Allebei haar ouders waren op slag dood.

Bente was dertien toen het gebeurde. Ze zat midden in de puberteit, de tijd dat ze haar ouders het hardst nodig had. Tot haar achttiende heeft ze bij haar opa en oma gewoond, maar ze kon niet wachten om op haarzelf te wonen.

Lars was de oudere broer van Bente. Hij was vier jaar ouder dan haar. Nooit hebben ze een goede band gehad. Beiden zijn ze geboren in Denemarken, maar ze zijn op vroege leeftijd verhuisd naar Nederland. Bentes moeder was Nederlands. Na veertien jaar in Denemarken te hebben gewoond, wilde ze weer terug naar het kikkerlandje.

De band leek in Nederland alleen maar slechter te worden. De twee leken ontzettend veel op elkaar, wat ervoor zorgde dat ze heel erg botsten. Dit veranderde echter toen hun ouders om het leven kwamen. Ze vonden elkaar op dat moment en dat zorgde ervoor dat de band die ze nu hadden sterker was dan ooit. De twee wonen nu samen in een appartement in Amsterdam.

Het ongeluk van haar ouders zorgde ervoor dat Bente een hekel had aan kerst. Ze kon de vrolijke mensen niet uitstaan en alle kerstverlichting deed pijn aan haar ogen. Ze kon niet tot wachten totdat al het neppe gedoe voorbij was en mensen weer tot de realiteit kwamen.

Dit jaar was het acht jaar geleden dat haar ouders verongelukten. Elk jaar maakten Bente en Lars er een mooie herinnering van. Op tafel hadden ze een mooie, grote foto van hun ouders staan en daar omheen stonden allemaal kaarsjes. Met zijn tweeën zaten ze op de bank en haalden herinneringen van hun ouders naar boven. Op dat moment waardeerde Bente de band met haar broer het meest. Ze vond het fijn dat ze elkaar hadden gevonden. Ze had geen betere broer kunnen wensen.

-

Met haar oortjes in luisterde Bente naar muziek, terwijl ze onderweg was naar huis. Bente zat in haar laatste jaar van de PABO en liep stage in groep 8. Ze vond het heerlijk om hen voor te bereiden op de op de Cito-toets en de middelbare school. Natuurlijk niet de eindmusical en het kamp te vergeten. Het deed haar denken aan haar tijd in groep 8. Ze vond het heerlijk en had een geweldige tijd. Dat kwam grotendeels door de juf die ze hadden. Ze was streng wanneer ze streng moest zijn, maar vond het belangrijk om naast de serieuze lessen ook wat lol te hebben. Bente hoopte ook op die manier les te geven aan de kinderen.

Bente stapte de metro uit en liep door de straten van Amsterdam haar weg naar huis. Het was nog vijftien minuten lopen. Bente had ook een fietst bij de halte neer kunnen zetten, maar ze vond het heerlijk om het laatste stukje te lopen. Zo kon ze haar hoofd leegmaken en helemaal tot rust komen.

Na vijftien minuten gelopen te hebben, kwam Bente aan bij het appartementencomplex. Ze liep naar binnen en stapte de lift in. Het appartement waar ze in woonde was niet groot, maar het was groot genoeg om in te wonen met zijn tweeën. Beiden hadden ze nog geen relatie en daar hadden ze allebei geen behoefte aan, nog niet.