Another Countdown to Christmas - Voetbal One shots

Day 4 - Frenkie de Jong

Geschreven door: Ajaxfanfictie

Het was dan eindelijk zo ver, kerstavond! Het was het moment van het jaar waar Isa zo erg naar uit keek. De straten die vrolijk belicht waren gaf haar altijd een goed gevoel, de gezelligheid met de familie hoorde ook bij dit geweldige moment van het jaar.

Isa was een meisje dat opgegroeid was in zuid-amsterdam, ze woonde samen met haar vader, moeder en haar oudere broer Jesse in een huis langs de amsterdamse grachten. Ze studeerde aan de universiteit van Amsterdam en zat nu in haar 2de jaar, ze tenniste nu al ruim 8 jaar en had al vele uitdagingen doorstaan.

De laatste tijd verliep het in de huize Dolkens niet heel erg goed, Isa's ouders hadden vaak ruzie en dit was ook goed te merken. Isa hoopte erop dat ze zichzelf vandaag in konden houden want als er op kerstavond ruzie zou komen zou Isa niet al te vrolijk meer zijn. Maar goed haar ouders zouden dat toch ook wel begrijpen?

Dat was de gedachte die door haar hoofd spookte, ze stond voor de spiegel en deed haar gouden oorbellen in. Het waren sneeuwvlokjes en ze hingen op een perfect hoogte bij Isa, ze had de oorbellen gekregen van haar broer omdat hij ging samenwonen met zijn vriendin. Ze haalde nog een keer een hand door haar donkerblonde haren en liep daarna naar beneden om haar zwarte boots aan te trekken, kerstavond zou dit jaar gevierd worden met Isa's ouders, haar oudere broer Jesse en zijn vriendin Sophie.

"Wat zie je er toch prachtig uit lieverd!" zei haar moeder toen Isa de kamer binnen kwam lopen, ze had een zwart jurkje aan met een zwarte panty eronder. Jesse was Sophie ophalen en Isa's vader was bezig met de voorbereidingen van het diner, "Kim wil je even komen helpen?" riep Isa's vader vanuit de keuken. Haar moeder rolde met haar ogen maar stond toch op. Isa gaf haar moeder een waarschuwende blik als teken dat ze normaal moest doen, haar moeder gaf haar nog een geruststellend knikje voordat ze de keuken in verdween. Isa hoopte maar dat dit goed ging want meestal was dit het tijdstip dat het fout ging, ze besloot om haar beste vriend Frenkie maar eens te appen. Het zou voor hem de eerste keer zijn dat hij kerstavond alleen zou moeten vieren, bij familie De Jong was het namelijk op kerstavond een standaard ding dat kerstavond met je partner gevierd werd. Het was nu een half jaar uit tussen Frenkie en zijn ex, Isa was er al in die periode vaak voor hem geweest en dat maakte het voor hem een stuk makkelijker omdat Isa zijn beste vriendin was.

U: Hey, wat zijn jouw plannen voor vanavond?

Frenkie: Ik denk gewoon een kerstfilm kijken in m'n uppie

U: Ah, ik vind het jammer dat ik hier MOET zijn want anders was ik jouw kant opgekomen want kan er eigenlijk niet tegen dat je nu kerstavond in je eentje viert!

Frenkie: Haha, maak je maar geen zorgen om mij, ik red mezelf wel. Have fun tonight en maak je geen zorgen om je ouders.

Isa had alleen tegen Frenkie verteld wat haar thuissituatie was, Jesse was toch bijna nooit thuis dus die merkte er zelf ook niks van. Frenkie was de persoon die haar in deze tijd steunde want het deed haar pijn om haar ouders zo bijna elke dag te zien.

"Ben er weer!" klonk het vanuit de gang, een paar tellen later stapten Jesse en Sophie de woonkamer in. "Hey wat leuk je weer te zien!" begroette Isa Sophie enthousiast met een knuffel, ze was best goed bevriend geraakt met Sophie terwijl Jesse pas 4 maanden een relatie had met Sophie.

"Alles is klaar dus we kunnen aan tafel." melde Isa's moeder aan de drie die op de bank zaten, Marco de vader van Isa en Jesse had samen met hun moeder zijn best gedaan om zoveel mogelijke verschillende gerechtjes klaar te zetten en dit was erg goed gelukt.

Na het eten werd er een kaart spelletje gespeeld, de familie was dol op kaarten en hadden Sophie en Frenkie hier ook dol op weten te maken. Na een paar potjes gingen Jesse en Sophie buiten rondlopen, Isa's ouders deden ondertussen de afwas. "Ik ben zo terug, moet boven iets pakken." meldde Isa en liep de trap op.

Ze pakte haar spullen die ze nodig had en liep weer terug naar beneden. Toen ze in de woonkamer aankwam trof ze datgene aan waar ze al een aantal weken bang voor was, ruziënde ouders. "Mam, Pap. Moet dat nu op kerstavond!" zei Isa teleurgesteld, "Houd je er buiten!" zei haar vader boos. "Zo praat je niet tegen je dochter!" schreeuwde haar moeder, "Ze moet zich er gewoon een keer buiten houden, elke keer dat bemoei!" schreeuwde haar vader terug. Isa draaide zich om, liep naar de tafel om haar telefoon te pakken en liep vervolgens naar de gang om haar jas aan te trekken. "Kijk nu eens wat je gedaan hebt!" schreeuwde Isa's moeder tegen haar vader, "Isa waar ga je naartoe?" riep haar moeder. Isa hoorde de voetstappen van haar moeder richting de gang komen dus liep ze snel de deur uit, ze had nu echt even geen zin in haar ouders.

Isa zat nu al een tijdje in het Vondelpark, het was een kwartiertje lopen vanaf haar huis. Haar moeder had haar al een paar keer gebeld, maar Isa had echt geen zin in haar ouders dus ze drukte de oproep de hele tijd weg. Haar telefoon trilde, waarschijnlijk weer haar moeder dacht Isa. Ze las de naam op het scherm en wonder boven wonder was het niet haar moeder, het was Frenkie. Snel nam ze op.

"Hey, waar ben je? Je moeder is bezorgd om je en had mij gebeld om te vragen of je bij mij was." zei Frenkie wat bezorgd, Isa kende Frenkie nu al bijna 7 jaar en ze kon horen dat hij ook wel een beetje bezorgd was. "In het vondelpark." antwoordde Isa, "Oké, je wacht daar en dan kom ik naar je toe." besliste Frenkie. Isa bleef stil, "Ik ben er binnen 5 minuutjes, waar ergens in het vondelpark zit je?" vroeg Frenkie. "Links bij de ingang in de buurt." antwoordde Isa. "Oké, ik zie je zo." zei Frenkie, "Frenkie?" zei Isa aarzelend. "Ja, wat is er?" vroeg Frenkie, "Dankjewel dat je dit voor mij wilt doen." bedankte Isa haar beste vriend. "Hey je hoeft geen dankjewel te zeggen, jij hebt hetzelfde voor mij gedaan en ik hoor dit te doen als beste vriend!" zei Frenkie, Isa grinnikte.

Na iets minder dan 5 minuten zat Frenkie langs Isa op het bankje in het vondelpark, "Vertel, wat is er gebeurd?" vroeg Frenkie. Isa legde het hele verhaal uit, "Het is gewoon vervelend dat het tegenwoordig zo vaak gebeurd en Jesse is er ook nooit bij als het gebeurd." zei Isa. Frenkie knikte begrijpelijk, "Zullen we er dan maar samen een leuke avond van gaan maken?" stelde Frenkie voor. Isa knikte instemmend, "Nou kom, er is genoeg te doen in het park!" zei Frenkie die al klaar stond. Isa stond glimlachend op.

Er werd ondertussen veel gelachen en de tijd tikte voor bij, het tweetal liepen met hun armen in elkaar gehaakt door het park dat helemaal belicht was met allemaal kerstlichtjes. "Jullie zijn een leuk stel, geniet er samen van deze mooie dagen." zei een oud vrouwtje dat langs het tweetal voorbij gelopen kwam. "Dankuwel." grinnikte Frenkie waarna hij samen met Isa verder liep. Een stukje verderop schoten de twee in de lach, nadat ze uitgelachen waren liepen ze verder.

"Wie als eerst bij dat bankje is!" Isa was al begonnen met rennen maar ze had Frenkie niet moeten uitdagen voor een sprintwedstrijdje, want dat ging ze toch niet winnen. Frenkie kwam 5 seconde eerder aan dan Isa, hij ging op het bankje zitten en opende zijn armen zodat Isa daarin kon zitten. "En toch probeer je het elke keer nog hé." glimlachte Frenkie toen Isa in zijn armen was komen zitten, "Misschien moet ik het maar een keer proberen als je op krukken loopt, misschien win ik dan wel." grinnikte Isa.

Het tweetal staarde een beetje voor zichzelf uit, Frenkie ging met zijn vingers door Isa's donkerblonde gekrulde haren. Isa keek Frenkie glimlachend in zijn blauwe ogen aan, hij haalde een pluk haar weg uit haar gezicht en kwam met zijn gezicht langzaam dichterbij. Isa voelde hoe zijn lippen zachtjes de hare raakte, een bom van vlinders ontplofte in haar buik. Frenkie verbrak de zoen, "Sorry je bent mijn beste vriendin, je ziet ons alleen als vrienden niks meer. Sorry ik had je niet moeten zoenen." verontschuldigde Frenkie zich. Terwijl Frenkie bezig was met zich nog meer te verontschuldigen dacht Isa na, die vlinders in haar buik waren er niet voor niets. Misschien had ze al een tijdje gevoelens voor Frenkie zonder dat ze het doorhad en had Frenkie haar gevoelens naar boven gehaald. Isa zette vol vertrouwen haar hand op zijn wang en zoende hem, Frenkie werd verrast door de reactie van Isa maar herstelde zich snel.

"Je liet me schrikken gek, ik dacht dat ik onze hele vriendschap verpest had." glimlachte Frenkie na de zoen, Isa keek blozend naar haar handen die in een keer best interessant waren geworden. "Sorry." grinnikte ze zachtjes, Frenkie drukte een kus op haar slaap. Toen Isa iets nats en koud op haar neus voelde keek ze omhoog, het begon te sneeuwen. Glimlachend keek ze Frenkie aan, "Nu voel ik mezelf wel gedwongen om je te vragen of je mijn vriendin wilt zijn, mooier dan dit kan het niet. Op kerstavond, in een park met kerstlichtjes terwijl het sneeuwt. Dus?" vroeg Frenkie met een glinstering in zijn ogen. "Ik kan het alleen maar mooier maken met mijn antwoord." glimlachte Isa, ze drukte haar lippen op de zijne. "Ik denk dat mijn antwoord nu wel duidelijk is." grinnikte Isa.

Fijne feestdagen allemaal!!!