(၁၈)အိမ္မက္နိမိတ္ အိမ်မက်နိမိတ်

1.5K 125 4
                                    

Zawgyi
..........

ေဒါသေတြအေသထြက္ကာ သာႏွင္းရည္ ကိုဖမ္းထားတဲ့ေနရာကိုျပန္လာလိုက္သည္။ မ်က္ရည္မ်ား တြင္တြင္က်ကာ ပါးတစ္ဖက္ကလည္းနီရဲလ်က္။ ကုိယ္အရမ္းခ်စ္ရတဲ့သူက ကုိယ့္ကို တစ္စိမ္းတစ္ေယာက္ေ႐ွ႕မွာ ႐ိုက္တယ္တဲ့ေလ။

"မိန္းမယုတ္ နင္လိမ္တာမဟုတ္လား"

သာႏွင္းရည္ က ရယ္ရင္း

"ငါလိမ္တာမဟုတ္မွန္း မင္းသိလိမ့္မယ္"

"က်စ္....ေႁမြေဟာက္မ နင္ကေႁမြဆို ငါက​ေႁမြပါ ပဲ"

"အဟက္!"

"ကိုဇြဲ ထိန္းေပးထားဦး ကြၽန္ေတာ္ျပန္လာမယ္"

ကိုဇြဲကိုေျပာကာ အိမ္ကိုျပန္လာလိုက္သည္။ အိမ္ထဲကိုဝင္၍ အခန္းထဲဝင္ေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ ကိုကုိ႔ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ကိုကို႔ကိုအေရးမစိုက္ဘဲနဲ႔ လုပ္စရာ႐ွိတာလုပ္ေနလိုက္သည္ ။

"ကိုကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ "

"...."

"ေသြး ကိုကုိ စိတ္မထိန္းႏိုင္လိုက္လို႔ပါ ေတာင္းပန္ပါတယ္ လို႔ ေနာ္...ေနာ္..."

"ကုိကိုသိလား ကုိယ္ခ်စ္ရတဲ့သူက ကုိယ့္ကိုတစိမ္းေ႐ွ႕မွာ႐ိုက္ခံရတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳး"

ေျပာေနရင္း ေသြးေရာင္ျခည္ ငိုမိေတာ့သည္၊ သူ႔ဘယ္လိုပဲျဖစ္ေနပါေစ ရတုမင္းေခါင္ ေ႐ွ႕မွာဆိုရင္ေတာ့ သူဟာ အသည္းငယ္တဲ့ယုန္ကေလး သာသာပင္။

"မငိုပါနဲ႔ ကိုကို မွားတာ ေနာ္ မငိုနဲ႔ေတာ့"

ေခ်ာ့ေနရင္း ေသြးေရာင္ျခည္ ရဲ႕အိတ္ကပ္ထဲက ေခါက္ဓားကိုေတြ႔လိုက္တာမို႔ စကားစကာ

"ေသြး သာႏွင္းရည္ ေပ်ာက္ေနတယ္တဲ့"

ေသြးေရာင္ျခည္ တစ္ခ်က္တုန္လႈပ္သြားကာ

"ဟုတ္လား..."

"ေသြး တစ္ခုခုလုပ္လုိက္ေသးတာလား"

"မ မဟုတ္ပါဘူး ေသြး က ခြန္စိုင္းေနာင္ တို႔နဲ႔႐ွိေနတာ "

"ဇြဲေနလကေကာ"

"ကိုဇြဲ က ဒယ္ဒီ့လုပ္ငန္းေတြအတြက္ နယ္ဘက္ေရာက္ေနတယ္"

"ေသြး ကို႔ကိုေသခ်ာၾကည့္ၿပီးေျပာ"

Love Poison {Completed }Where stories live. Discover now