Zawgyi
.......
ညေနဘက္ျဖစ္တာကတစ္ေၾကာင္း ကိုဇြဲဆီလည္းမျပန္ခ်င္ဘူး...။ အဟက္ ရယ္ေတာ့ရယ္ရသား အကုန္လံုးကေၾကာက္ၾကတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ကိုကို ကႏွင္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္တဲ့ ။ ဘယ္လိုေတာင္႐ူးသြပ္ရတာလဲ။
စိတ္ညစ္ရင္ ထိုင္ေနၾက ကလပ္က္ုိပဲလာခဲ့လိုက္သည္။
ထိုေနရာက တစ္ကယ္ကုိစိတ္႐ႈပ္မႈေတြေပ်ာက္ေစသည္။
ဝိုင္းတစ္ဝိုင္းေရြးကာ တစ္ေယာက္တည္းဝင္ထိုင္ေနလိုက္သည္။ လာေနၾကမုိ႔ ကြၽန္ေတာ့္အႀကိဳက္ကိုသိေနတဲ့ စားပြဲထိုးေလးေတြက အစံုအလင္လာျပင္ဆင္ေပးသြားသည္။
ေခါင္းကိုစားပြဲေပၚကိုစိုက္ခ်လိုက္သည္၊ မစိုက္ခ်ခင္ မ်က္လံုးေထာင့္က တစ္ခုခုကိုေတြ႔လိုက္ရတာမို႔ ထၾကည့္ေတာ့ ဘယ္သူမွမ႐ွိ။ ေသခ်ာပါတယ္ ခြန္စိုင္းေနာင္ ။
ဟုတယ္ သူမွသူပဲ သူ႔လို ႐ိုး႐ိုးအအ လူတစ္ေယာက္ က ကလပ္နဲ႔ဘယ္လိုပတ္သတ္လို႔လဲ ။
"ငါလူမွားတာေနမွာ"
ေသြးေရာင္ျခည္ သူရဲ႕စိတ္ေတြကို ခဏ လႊတ္ခ်လို္္က္ကာ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ကဲရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
ေ႐ွ႕မွာ ခ်ေပးထားေသာ အရက္ကိုေသာက္ခ်ကာ
တီးလံုးနဲ႔အတူ စည္းခ်က္ညီစြာ လိုက္ညည္းေနလိုက္သည္။
ေသာက္သည္။ သူထပ္ေသာက္သည္။ ထပ္ေသာက္ေနရင္းနဲ႔သူငိုသည္။ ငိုေနရင္း မ်က္လံုးထဲမွာျမင္ေနရတာေတြက ကိုကို႔ရဲ႕ အၾကည့္ေတြ 'ထြက္သြား 'လို႔ေျပာတုန္းက ကိုကို႔အသံေတြ ဟား.....
ေသြးေရာင္ျခည္ စားပြဲထိုးေလးကိုေခၚကာ ေနာက္တစ္ပုလင္းထပ္မွာသည္။ မန္ေနဂ်ာကုိယ္တိုင္ကိုက အံ့ျသရပါသည္။ ေသြးေရာင္ျခည္ သည္ အျမဲသတိနဲ႔ေနတတ္သူမို႔ အသိစိတ္လြတ္တဲ့အထိ ဘယ္ေတာ့မွ မေသာက္ဖူးပါ။
အခုေတာ့ ၃ ပုလင္းေတာင္ေသာက္ၿပီးေနၿပီ။ေခါင္းမထူႏိုင္တာေတာင္ အခုေနာက္တစ္ပုလင္းထပ္မွာသည္။
"မင္း...ဒီကိုခဏ"
"ဗ်ာ ဟုတ္ကဲ့"
စားပြဲထိုးေလးကို စိုင္း ကေခၚလိုက္ကာ
"ေရာ့ အရက္ထဲထည့္လိုက္ သူမူးေနလို႔ အိပ္ေပ်ာ္ေစမဲ့ေဆးပါ ငါသူ႔သူငယ္ခ်င္းပါ "
أنت تقرأ
Love Poison {Completed }
رعبမင္းကအတၱသမားပဲ....။ ................................ ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ့္အပိုင္ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲရဲ႕အပိုင္.....။ #27.9.2020 #Vera_Vicki2619
