(၁) အစပျိုးခြင်း

5.8K 282 15
                                    

လူပြတ်သော လမ်းတစ်လမ်းအတွင်း
လူ၄ယောက်ရှိသော လူအုပ္စု နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်နေသောကောင်လေးတစ်ယောက်

5'11" လောက်ရှိသော အရပ်
နားတွင်အပေါင်းလက္ခဏာ ပုံစံ(လက်ဝါးကပ်တ်ိုင်)
နားကပ္တစ္ဖက္ကို ဘယ်ဘက် နားတွင် ပန်ထားသည်။
ရွှေအိုရောင် ဆံပင္တို့ကိုသပ်တင်ကာ
ဘောင်းဘီ အိပ်ကပ်ထဲမှ ဆေးလိပ် ကိုယူ၍ ဖွာလိုက်သည်။

"ငါ့ရှေ့မှာလာပိတ်ရပ်ရဲတာ တော်ရုံစကေးနဲ့တော့မရဘူးနော် အဟက်!"

"စောက်ကြီးစောက်ကျယ်တွေမပြောဘဲနဲ့ ငါတို့ဆီကနေမင်းယူသွားတဲ့ပစ္စည်းတွေပြန်ပေး"

"ငါ့ဆီကေန လွယ်လွယ်နဲ့ပြန်ရမယ်ထင်နေတာလား! "

"ပြောမရရင် ထိုးတယ္ကြာ "

ခွပ်

အ့

နှုတ်ခမ်းမှ စီးကျလာသော သွေးတို့ကို သပ်တင်၍ မဲ့ပြုံးပြုံးကာ ထိုလူ ၄ ယောက်ကိုဝင်ထိုးသည်။

သူ့လိုလူမျိုးကိုဘယ်သူမှယှဉ်လို့မရ ။ ပိုက်ဆံရှိတာကြောင့်လဲ သူဟာ အမြဲဆိုးနေတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက် ။ မိသားစုကလည်း ဖူးဖူးမှုတ်ထားတာမို့ ဂျစ်ကန်ကန်နဲ့ ထင်ရာစိုင်းတတ်သည်။

တစ်ဖက်လူတစ်ယောက် မွ ဓားကိုထုတ္ကာ သူ့ကိုထိုးရန်လုပ်တော့ အရှောင်မြန်လိုက်တာမို့ လက္ကိုသာ ရှပ်ထိ သွားလေသည်။

သူ့ကိုလာထိတာမို့ ဒေါသတွေထက်လာကာ ဖိနပ်မှာဆောင်ထားတဲ့ဓားကိုယူကာ သူ့ကိုလာဓားနဲ့လာထိုးတဲ့သူကိုသတ်ပစ်လိုက်သည်။

"အား...."

"ဟားဟား....တော်တော် နာသြားမွာပဲကို ရပါတယ် ခဏနေရင်ပျောက်သွားမှာ အသက်လေ ဟားဟား"

ပြောလည်းပြောရင်း နှလုံးရှိရာ နားကို ၃ ချက်ဆက်တိုက်လောက်ထိုးချလိုက်သည်။

ထိုလူကိုတွေ့ပြီး ကျန်တဲ့လူ ၃ ကောင်လည်းကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့ ဖြစ်ကာ လှည့်ထွက်ပြေးရန်ကြံတုန်း

ရွှေအိုရောင်ဆံပင်တွေနဲ့ကောင်လေးက

"နေဦး! မင်းတို့ Boss ကိုပြောလိုက်"

Love Poison {Completed }Donde viven las historias. Descúbrelo ahora