ចិត្តស្អប់បង្កប់ស្នេហ៍ ✔️ completed

Part 13

Morning
ពន្លឺព្រះអាទិត្យជៈចូលមកក្នុងបន្ទប់នៃសណ្ធាគាមួយយ៉ាងប្រណឹតនៅប៊ូសាននេះ។ រាងក្រាសចាប់ផ្តើមបើកភ្នែកឡើងដោយសាពន្លឺនៃព្រះអាទិត្យជះចូលមកត្រូវមុខរបស់គេ។ គេយកដៃញីភ្នែកហើយក៏មកសម្លឹងរាងតូចដែរគេងខ្ទប់មុខនៅទ្រូងរបស់គេ។ <នាងទន់ភ្លន់យ៉ាងនេះហេតុអីនាងអាចសម្លាប់ថេនទៅ!! តែកាពិតនៅតែជាកាពិត> គេយកដៃទៅវែកសក់របស់នាងដែបាំងមុខនោះទៅម្ខាងហើយគិតក្នុងចិត្តទាំងឆ្ងល់។ «ហុឹម...» រាងតូចក៏ក្រហឹមនៅក្នុងបំពង់កហើយបម្រាសខ្លួនទៅម្ខាង។ រាងក្រាស់កី៏ប្រញាប់ទៅសម្អាតខ្លួនហើយទៅធ្វើកាងារបស់គេ ព្រោះគេមកទីនេះដើម្បីធ្វើការមិនមែនដើរលេងនោះទេ។
30នាទិក្រោយគេក៏រៀបចំខ្លួនរួចរាល់ហើយក៏ចេញទៅដោយមិនភ្លេចទៅលួចថើបថ្ងាសរាងតូចដែរគេងនៅលើគ្រែយ៉ាងស្កប់ស្កល់មិនដឹងអី។ (ចាត់ទុជារង្វាន់ដែរជួយជូតខ្លួនផ្លាសសម្លៀកបំពាក់ឱ្យគេកាលពីយប់មិញ)
១០នាទីក្រោយរាងតូចក៏ងើបឡើងពុតពែនខ្លួនរួចក៏នឹកឃ់ញអ្វីម្យ៉ាង...«ស្លាប់...ស្លាប់ហើយនាងឆេ!!»
«ថ្ងៃនេះឯងមានណាត់ជាមួយប្រុសស្អាតផង!!បែជាមកដេកដូចងាប់ទៅកើត!!» ថាហើយក៏ប្រញាប់ប្រញាល់ទៅបន្ទប់ទឹកដើម្បីសម្អាតខ្លួនហើយទៅជួបSunhuដែរនាងបានណាត់គេនៅព្រឹកនេះ។
#ហាងអាហារ
ពួកគេបានណាត់គ្នានៅហាងអាហារនេះដដែរគឺគ្រាន់តែចុះពីខាងលើមកក៏ដល់ទៅហើយ។ Sunhu បានអង្គុយចាំChae អស់មួយស្របកទើបឃើញនាងចុះមក។
«សូមទោស!ដែឱ្យរងចាំបែបនេះ» ឆេនិយាយហើយក៏ចូលអង្គុយនៅទល់មុខគេ។
«មិនអីទេ!!អ្នកនាងចង់ញុំាអីកម្មងទៅ!!»
«ខ្ញុំជាអ្នកចេញលុយត្រូវទេ?»
«ហុឹស...មិនអីទេខ្ញុំអ្នកចេញ»
«ល្អណាស់!បែបនេះខ្ញុំនឹងញាំឱ្យអស់លុយលោកតែម្តង!»
«តាមសប្បាយ!» ពួកគេក៏នាំគ្នាកម្មងអាហារច្រើនសមល្មមមកដាក់ពេញលើតុក...បន្ទាប់ពីអាហារពេញលើតយកអស់ហើយពួកគេក៏គ្នាញាំបន្តើនិយាយពីនេះពីនោះបន្តើ។
មួយស្របកក្រោយពេលដែពួកគេឈប់ញាំក៏មានដៃមួយមកចាប់កដៃរាងតូចពីក្រោយ...«Li?» រាងតូច
ក៏ភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំងព្រោះនាងមិនបានប្រាប់គេទេថានាងមកញាំបាយជាមួយSingh បែបនេះ។ «Li គឺ...»
«មិនបាច់និយាយទេ!!»
«នេះគឺ...» Sunhu
«ឯងខ្វះស្រីណាស់មែនទេ? បានជាមកទាក់ទងប្រពន្ធអ្នកដទៃបែបនេះ?» Li
«Li មិនមែនចឹងទេ!!» Chae
«បិទមាត់ទៅ!!» គេគ៏បែមករកនាងជាមួយនឹងកែវភ្នែកគួឱ្យខ្លាចដូចកាលពីមុនយ៉ាងចឹង។
«លោកយល់ច្រឡំហើយ!!» Sunhu
«មែនហើយ!វាមិនដូចអ្វីដែរលោកគិតទេ!!» Chae
«ហុឹស!!និយាយកាន់ជើងគ្នាថ្នាក់នេះ...ប្រហែលជាបានឡើងគ្រែជាមួយគ្នាហើយក៏មិនដឹង...មែនទេ?» លីនិយាយហើយក៏សង្កត់សម្លេងនៅចុងប្រយោគរួចបែមករករាងតូច
ផាច់*** ឆេទ្រាំមិនបានក៏វៀសដៃគេចេញហើយទះកផ្លៀងគេមួយដៃដោយៈារម្មណ័ខឹងជាខ្លាំង...គេប្រើពាក្យសំដីបែបនេះគឺដូចជាយកឈើមកចាក់ចំកណ្តាលទ្រូងរបស់នាងយ៉ាងចឹង។
«លោកគ្មានសិទ្ធមកនិយាយមើលងាយខ្ញុំបែបនេះ!» នាងនិយាយទៅកាន់គេដោយសម្លឹងភ្នែកគេចំៗមិនខ្លាចរអា។
«ហុឹស!!មោណេះ...» Li
«ហ្អាយ៎...លែង..ដាក់ខ្ញុំចុះ!!!» លីក៏ចាប់ដាក់នាងទៅលើស្មា។
«នេះលោកដូចជាហួសហេតុពេកហើយ!!» Sunhu
«រឿងប្តីប្រពន្ធរបស់យើងឯងកុំចេះ!!!» ស្រដីចប់ក៏បន្តដំណើរទៅខាងលើ...
«លែងៗ...ដាក់ខ្ញុំចុះភ្លាម!!លោកចង់ធ្វើស្អី?» បាត់ដៃតូចៗក៏វៃខ្នងរបស់គេខ្លាំងៗមិនប្រណីដៃតែគេហាកដូចជាគ្មានឈឺអីបន្តិចសោះ...
«ទៅដល់ខាងលើនាងនឹងដឹង!!!» ប្រអប់ដៃក្រាស់ក៏ចុចលេខជណ្តើយន្តឱ្យបើក...
#ជាន់ខាងលើ
មកដល់ខាងលើក្នុងបន្ទប់ភ្លាមលីក៏ចាក់កន្លឹះជាប់ហើយបស់ឆេទៅលើពូមមួយអំហឹងរួចក៏ឡើងទៅទ្រោមពីលើនាង។
«លែង...ថយចេញទៅ!!» ឆេព្យាយាមប្រតាយប្រតបជាមួយគេតែគេក៏ចាប់សង្កតដៃនាងជាប់។
«ខ្លាំងណាស់មែនទេ?ហ៊ានទះខ្ញុំនៅមុខគេឯងបែបនេះ?»
«ក៏ព្រោះតែលោកនិយាយស្តីអាក្រក់ដាក់ខ្ញុំមុន»
«តែវាក៏ជាកាពិត!!មិនចឹង?»
«លោកគិតដោយខ្លួនឯង!!»
«ខ្ញុំប្រមាននាងរួចហើយមែនទេថាខ្ញុំមិនប្រើរបស់រួមជាមួយអ្នកណា!!!»
«លោកទុកខ្ញុំជាវត្ថុហេ៎?លោកចង់និយាយដាក់ខ្ញុំបែបណាក៏បានចឹងហេ៎?លោក...ហ្អឹម!!!!!» រាងក្រាស់ទ្រាំមិនបានក៏ឱនទៅបឹតជញ្ជក់មាត់នាងខ្លាំងៗហើយក៏ចាប់ផ្តើមដោះសម្លៀកបំពាក់របស់នាងចេញរហូតទាល់តែអស់...រាងតូចខំរើបម្រាសពីកាថើបនឹងកាចាប់បង្ខំមួយនេះតែនាងនៅតែមិនអាចស៊ូជាមួយនឹងកម្លាំងរបស់គេបាន...ទឹកភ្នែកក៏ចាប់ផ្តើមហូមកមិនឈប់ស្រប់ពេលដែមាត់ត្រូវគេញាំញីមិនទាន់ឈប់... មួយស្របកក្រោយលីក៏ដកបបូមាត់ចេញ រាងក្រាសញញឹមចុងមាត់សម្លឹងឈឺរីក្រហមស្រស់គេឱនមុខទៅរកគល់ករបស់រាងតូចរួចបឹតជញ្ជក់ខ្លាំងៗស្ទើតែជ្រុះសាច់ចេញពីកទៅហើយ បបូមាត់ក្រាស់បង្អូសពីគល់កមកដល់ចុងឈឺរីស្រួចគួឱ្យចង់លេបត្របាក់...ដៃដែនៅមិនស្ងៀមក៏រុករាវពាសពេញរាងកាយរបស់នាងដោយមិនប្រណីខណៈរាងតូចច្រលឹងស្រែកថ្ងូរទាំងភាពឈឺចាប់ជាមួយសម្លេងអង្វរកដាបដោយទឹកភ្នែក...
«ឈប់ទៅ...ខ្ញុំសុំអង្វរ ហឹកហឹកហ្អា....» រាងក្រាស់ញញឹមស្រស់យ៉ាងកំណាចរួចសម្លឹងមុខតូចមុននឹងលូកដៃចូលទៅឈ្លីស្រទាប់ផ្កាស្រស់...គេរុញម្រាមដៃចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់នាងមួយទំហឹងដោយមិនទុកឱ្យនាងសម្របខ្លួនគេចាប់ផ្តើមធ្វើចលនាលើម្រាមដៃរបស់គេក្រោមសម្លេងថ្ងួចថ្ងូលាយឡំនឹងទឹកភ្នែករបស់នាង...
«ឈឺណាស់...ហឹកហឹក...ឈប់ទៅ!!»
«នាងកាន់តែឈឺខ្ញុំកាន់តែសប្បាយចិត្ត!!»
រាងក្រាស់ក៏ត្រសុលចូលទៅក្នុងខ្លួននាងយ៉ាងរហ័ស...ស្រទាប់ផ្កាដែឈឺស្រាប់កាន់តែផ្សាជាខ្លាំងរហូតធាតុរាវក្រហមវាហូស្រក់ចេញមក....
«ឈឺណាស់ៗ...ហឹកហឹក...លែងខ្ញុំហ្អាយ...»
នាងព្យាយាមរើចេញពីគេតែវាអត់ប្រយោជ័គេកាន់តែ
សង្កត់នាងខ្លាំងជាងមុនទៅទៀត...
«ហ្អឹម!!» គេក្រហឹមក្នុងបំពង់កយ៉ាងមានសេចក្តីសុខផ្ទុយស្រឡះពីអ្នកនៅខាងក្រោមដែរក្រហឹមថ្ងូចេញមកទាំងភាពឈឺចាប់....
ចប់ភារកិច្ចគេក៏ទម្លាក់នាងទៅម្ខាងមុននឹងក្រលែកមើលរាងតូចដែសន្លប់បាត់ជាមួយស្នាមខ្មៅក្រហមពេញខ្លួន។
បន្ទាប់ពីសម្អាតខ្លួនរួចរាល់គេក៏ឡើងមកគេងនៅជិតនាង
<ខ្ញុំកំពុងប្រច័ណ្ឌនាងមែនទេ?>
(មាត់និយាយក្តែងៗថាមិនចង់ប្រើរបស់រួមជាមួយអ្នកណាតែតាមពិតគេប្រច័ណ្ឌនាងច្បាស់ណាស់ មាត់ខុសពីចិត្ត)
Skip
#Morning
ពន្លឺព្រះអាទិត្យនៃថ្ងៃបានជៈចូលមកក្នុងបន្ទប់មួយយ៉ាងប្រណឹតដែរមានមនុស្សប្រុសស្រីមួយគូគេងលក់យ៉ាងអស់កម្លាំងពីសង្គ្រៀមលើគ្រែកាលពីយប់មិញ...
រាងតូចបើកភ្នែកឡើងទាំងទឹកមុខស្លេកស្លាំងនឹងអស់កម្លាំងជាខ្លាំង...«ហឹកហឹក...» បើកភ្នែកឡើងភ្លាមក៏យំចេញមកទាំងភាពឈឺចាប់... <ហេតុអី?ហេតុអីធ្វើបែបនេះ?ចង់ល្អក៏ល្អចង់អាក្រក់ក៏អាក្រក់!!ហឹកហឹក> នាងយំខ្សឹបខ្សួលនៅក្នុងចិត្ត ហេតុអីម្តងអាក្រក់ម្តងល្អបែបនេះ? នាងជាមនុស្សនាងក៏មានបេះដូងដែរ មិនមែនដំថ្មទេ...
«ហុឺយ...ថ្លង់ណាស់!!!» លីក៏ស្ទុះក្រោកមកភ្លាមពេលឡឺសម្លេងរំខានដំណេករបស់គេបែបនេះ...
«កើតស្អីនាង?» និយាយទាំងសម្លឹងទៅរកឆេដែរដេកបែខ្នងដាក់គេទៅម្ខាង... «ខ្ញុំចង់ទៅផ្ទះ!!»
«ថ្ងៃនេះនាងនឹងបានទៅផ្ទះវិញហើយ!ព្រេាះកាងារនៅផ្ទះវាកំពុងរងចាំនាងទៅធ្វើដូចគ្នា!»
«ខ្ញុំមិនមែនអ្នកបម្រើ!!» ឆេក៏ងើបអង្គុយនិយាយទល់ទុលជាមួយនឹងគេដោយដៃនៅក្រសោបឱបភួយជាប់ខ្លះននៅឡើយ។
«តែនាងក៏ជាអ្នកបម្រើលើគ្រែរបស់ខ្ញុំ!!» គេឱនទៅ
ជិតនាងរួចនិយាយឌឺដងដាក់នាង
ផាច់***
«ខ្ញុំនឹងលែងលះជាមួយនឹងលោកពេលដែរត្រឡប់ទៅវិញ!!»
«ហុឹស!! នាងគិតងាយពេកហើយ!!»
«បានន័យថាមិច?»
«ព្រោះខ្ញុំមិនដោសលែងនាងទេ!!»
«ហេតុអី?ចង់បំផ្លាញ់ខ្ញុំដល់ពេលណាទៀត?»
«ដល់ពេលណាហ្អេ?គឺពេលដែរខ្ញុំរករបស់លេងថ្មីបាន ខ្ញុំនឹងដោសលែងនាង!!»
«ថោកទាប!!» ឆេនិយាយហើយក៏រៀបនឹងងើបចេញទៅតែក៏ត្រូវដៃមួយគូចាប់នាងជាប់...
«មោណេះ!!» គេចាប់ផ្តួលនាងនៅលើពូកសង្កត់នាងហើយថើបមាត់នាងខ្លាំងៗ
«ហ្អាយ៎...ហ្អឹម?»
បន្ទាប់ពីថើបមាត់របស់នាងរួចគេក៏ឈ្មុលទៅថើបករបស់នាងសងខាង...
«ហឹកហឹក!! ខ្ញុំស្អប់លោកណាស់!!» ទឹកភ្នែករាប់លានដំណក់ក៏ហូចុះមកម្តងទៀតស្រប់ពេលរាងក្រាស់គេឃើណបែបនេះក៏ឈប់ញំញីនាងបន្តហើយងើបចេញទៅស្លៀកពាក់រួចចេញទៅខាងក្រៅ។
«ហឹកហឹក...ពេលណារឿងឆ្កួងៗទាំងនេះឈប់កើតឡើងលើខ្ញុំទៅ? ហឹក» ឆេបន្ទាប់ពីគេទៅបាត់ក៏យំយកៗមិនឈប់ព្រោះតែឈឺទាំងកាយឈឺទាំងចិត្ត...ពេលណានាងមានសេរីភាពនោះនាងនឹងមិនវិលមករកគេទៀតទេ ទោះជាស្រឡាញ់ខ្លាំងប៉ុន្នាក៏មិនអាចទ្រាំរស់នៅជាមួយនឹងទឹកភ្នែកនឹងកាឈឺចាប់បែបនេះរាល់ថ្ងៃទេ។

(ស្រឡាញ់កាន់តែខ្លាំង ឈឺកាន់តែខ្លាំង!!)
(កាន់តែសងសឹក កាន់តែស្តាយក្រោយនៅទង្វើរបស់ខ្លួន)

To be continued

🥀 Rose 🥀