Sabah her yanım ağrıyordu. Annem kahvaltı hazırlamış beni çağırıyordu. Bugüne dair hiçbir planım yoktu. Annemlere hicbirsey demeden pjamalrımla evin arasına girdim. Bir sigara yaktım ve derin derin içime çektim. Artık ona bağımlıydım. Zaten bağımlı olsuğum iki şey vardı hayatımda bir tane daha ekledim. Sigaram bitince eve geçtim. Annem kahvaltı için tekrar çağırdı. İçeriye geçtim ve masadaki yerimi aldım. Uzun zamandır bir araya gelmediğimizi fark ettim. Babam olmadan bir bütün değidik!. Uzun uzun aile fertlerini inceledim tanımak istermiş gibi. Herkes çökmüş... Hepimiz susuyoruz. Aslında paylaşmak istediğimiz çok şey var. Saklamak istercesine susuyoruz. Çatallarımızın sesi duyuluyor sessiz sedasız soframızda. Daha fazla dayanamayıp kalkıyorum. Ağlamak geliyor içimden. Ağlamamak için direniyorum. Bilgisayarımı açıyorum facabook a giriyorum. "Selam" diyorum enese. "Bugün buluşalım mı?"
Bilgisayarın başında bekliyorum saatlerce. Enes beyden cevap yok.! Kötü kötü şeyler geliyor aklıma. Kalkıp evine gitmek için hazırlanıyorum. Tam o sırada bir mesaj. Enes burak beyciğimizden! "Dayımla çalışıyoruz aşk. Haber veremedim kusura bakma.Gelemicem :(" içimde bir rahatlama hissediyorum. Allah cezanı versin enes aklım gitti.! "Tamam hayatım" diyorum. "İşin bitince mutlaka mesaj at."
Facebooktan çıkıp biraz temizlik yapmaya başlıyorum. Can sıkıntısından kafayı yiyebilir miyim?
Şeyma ne alemde acaba dur bi rahatsız edelim şunu. Temizlik işim bitince faceye giriyorum. Şeyma açık
"Unutuulduuk"
"Ne unutulması fıstık?. Nabeeer"
"İyi bebeğim senden"
"Bendende iyi napıyosun?"
"Can sıkıntısından kafayı yicem.seen?"
"Al bendende o kadar. Buluşalım istersen"
"O kadar çok isterimkii şeyma noolur gel ya"
"Tamam. 13.00da meydanda ol. Gelmeye çalışıcam ;) "
"Tamam ben hazırlanim o zaman öpüldün.. :P "
Şeymayla buluşmanın sevinciyle bir çırpıda hazırlanıyorum. (Makyajı hiç sevmem. Makyajla güzel olduğunu düşünen insanlarıda..)
Tam saatimizde orda oluyorum. Şeymada geliyor. Sımsıkı sarılıyoruz birbirimize. Gittikçe dahda güzelleşiyor bizim cadı. "Napalım"diye soruyorum. "Termeyi altüst edelim mi?" kıkırdıyorum. İşte bu diye bağırıyorum sessizce. (Meydanda çok bağırılmaz. Cici kızlar yapmaz yani.)
Herşeyi konuşuyoruz şeymayla. Dedikodusunu yapmadığımız kız kalmadı :D
Termenin ara sokaklarının birinde sessiz sakin bir yerde oturmaya karar veriyoruz. Sessiz kalıyoruz bir süre. Şeyma biraz bekle deyip ayrılıyor yanımdan. Birazdan elinde balon ve kalemlerele geliyor. "Yine yapalım mı?"diyor yapacağımı bile bile. Elinden aldığım kırmızı balonu şişirmeye başlıyorum hemen. Çok mu şişti bu dediğim sırada gizem geliyor yanımıza. Onada sımsıkı sarılıyorum. Pek konuşmazdık ama severdik birbirimizi. Sessizce oturuyoruz. Bir süre sonra gizem giriyor söze
"Siz ayrıldınız mı?"
"Hayır,ne oldu?" Diye soruyorum umarsızca
"Bugün eneside gördümde o yüzden o sordum."
"Çalışıyordu dayısıyla belki merkeze yakın bir yerde çalışıyordu. Tam olarak nerde gördün?"
"Düğün salonunun orda. Ondan sonra esrayı gördüm. Esrada ordan çıkmıştı."
