Bucky yine kabusla uyandı. Hava hala karanlıktı ve gecenin bir yarısı idi. (Kaç olsun karar veremedim) su içmek için odasından çıktı. O anda karşı odadan Natasha da çıkmıştı. Göz göze geldiler.
Nat: Sen de mi?
Bucky: Sanırım ikimiz de hala uyumayı beceremiyoruz.
Nat:Sanırım.
Beraber mutfağa gidip birer bardak su içtiler. Sonra beraber odalarının olduğu koridora gittiler. Bucky tam odasına girecekken kadın onu durdurdu.
Nat: James?
Bucky: Evet?
Nat: İyi geceler.
Bucky: Sana da.
Bir sessizlik oldu. Ama sanki birbirlerinin zihnini okumuş gibilerdi. Bucky, Nat ın yanına geldi Nat da kapıyı açtı. Şimdi omun odasında yan yana yatıyorlardı. İkisinde ifadesizce tavana bakıyordu. Yıllar önce cehennemin ortasında, cenneti nasıl birbirlerinde buldularsa şimdi kabuslarını birbirlerinin yanında rüyaya çevireceklerdi. (Müko cümle evet)
Bucky: Şimdi ne olacak?
Nat: Bilmiyorum.
Bucky: Bu konularda benden daha deneyimlisin sanıyordum.
Nat: Böylesini ilk defa yaşıyorum.
Bucky: Sanırım hepimiz öyle.
Yine sessiz olurlar.
Bucky: Natalia?
Nat: Evet?
Bucky: Herkes hayatına devam ediyor.
Nat: Biliyorum.
Bucky: Biz neden etmeyelim? Devam etmeyi en çok hakeden bizken yani.
