Grup kızın peşinden ilerlerken en geriden gelen bendim. Sessizdim ve kimseyle konuşmak istemiyordum.
"Hadi acele edin,"dedi kız dönüp grubun geri kalanına bakarken gözlerimiz buluştu. Bir saniye sonra da gözlerimi ondan geçip yere sabitledim."Jorge sizi görmek istiyor."
"Jorge'da kim?"dedi Thomas.
"Görürsün."
Kafamı kaldırıp etrafı süzdüm, burası kaçtığımız yere benzer bir sığınma yerinden farksızdı ve anlaşılan Jorge buranın Janson'uydu. Onun da öyle olmamasını umdum.
Newt yerinde durup, ona yetişince benimle birlikte yürümeye başladı.
"Neyin var? Bir süredir konuşmuyorsun."
"Sadece bütün bunlar bittiğinde ve herkes ucube olduğumu hatırladığında tepkimin ne olacağını düşünüyorum."
"Sen ucube değilsin."dedi içtenlikle sırıtarak.
"Evet geleceği görmek bir ucubelik belirtisi değil."dedim sırıtarak, uzanıp elimi kavradı ve desteklercesine saktı.
"Bence değil, seni her şekilde seveceğim."
"Hey siz bırakın oynaşmayı!"sesin kıza ait olmasını bekliyordum ama Austin'den çıkmıştı.
Newt'in sinirlendiğini ve bu ahmağın suratını öncekinden daha beter dağıtmak istediğini biliyordum. Bu nedenle elini daha fazla sıkıp onu frenlemeye çalıştım.
"Ne zamandır kimse Alev'den kurtulamamıştı, onu meraklandırdınız,"omzunun üstünden önce Thomas'a ardından bana baktı.
Yürümeye devam ettikçe etrafımızda toplaşan kalabalık ve onlardan sıyrılarak peşimize takılan iri yarı adamlar kısa sürede hepimizin tüylerini diken diken etmeyi başarmıştı.
Adamlardan göz göze gelmeye bile çekindiğim biri sıcak nefesini enseme verip konuşmaya başladı.
"Onunla mı berabersin? Yazık..."
Newt elimi daha da fazla sıktı, bunu sinirden yaptığını biliyordum.
"Uzak dur ondan Eliot!"diye bağırdı kız, adam sanki Tanrı'dan emir almış gibi sustu ve geri çekildi.
"Benden başka rahatsız olan yok mu bu garip yerden?"diye sordu Newt.
"Önce bi dinleyelim, bakalım ne diyecek."dedi Thomas.
Sonunda kalabalıktan uzaklaşıp metal basamakların olduğu boş bir yere girdik. Herkes sessizce yürümeye devam ederken başka bir odanın girişine geldik.
"Jorge heldiler."dedi kız sırtı bize dönük olan adama doğru konuşup yakınlardaki bir koltuğa geçerken.
Adam masadaki bir telsizle uğraşıyor gibi görünüyordu, bu sırada herkes sessizce onun arkasına dizilmişti. Hemen önümde Thomas dikiliyordu.
"Lanet olsun!"diye bağırdı adam ve telsize sertçe vurup yavaştan yüzünü bize doğru döndü.
O bize doğru ilerlerken ardımızdan gelenler etrafımızı bir kez daha sarmışlardı.
"Herkes bana karşı diye düşündünüz mü hiç?"diye bir soruyu ortaya attı, ellerini beline koyarak. Thomas ve Minho kısa süreliğine bakışıp önlerine döndüler."Üç sorum var:"diye devam etti, solumuzda bulunan masadan bardağını doldurarak."Nerden geliyorsunuz? Nereye gidiyorsunuz? Bana bir faydanız olur mu?"
Zekice sorulmuş olan bu sorular karşısında sessizce yutkundum. Zekası Janson kadar keskindi.
"O kadar acele etmeyin canım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Labirent:Alev Deneyleri (Denek A4 Serisi)
FanfictionLabirent:Denek A4 serisinin 2.kitabı... Dostluk bağının en güçlü bağlardan biri olduğu söylenir, peki yanında duran herkes gerçekten güvenebileceğiniz kişiler mi? Ya hafızan? Ona güvenebilir misin? Yoksa beklenmedik sonuçlar doğuran bu durumla baş...
