Bölüm 16:Silah Sesleri

703 69 118
                                    

Gruptan ayrılmadan önce son kez Newt'e baktım. Siniri geçmemiş ve tepinmeye devam ediyordu, onu tutan adam son kez ona vurduğunda bu sefer ona kızan ben oldum.

"Ona zarar vermeyi kes, ahmak herif!"

"Kız haklı, onunla uğraşmayı bırak!" dedi Jorge.

Herkes ayaklanıp sırtlarındaki çantaları sertçe çekip yere attılar, onları götürürken Newt omzunun üzerinden son kez bana baktı ve odadan ayrıldılar.

Kız kolumdaki çantayı tutup yere attı ardından sol tarafa doğru çekiştirmeye başladı.

"Beni neden onlardan ayırdın?"

"Grubunuzdaki diğer kızdan daha cesur ve zeki olduğun için, orda onlarla birlikte kurtulmalarını sağlayabilirsin."

"Emin ol orda benden daha zekileri var. Hem Teresa'nın benden daha zeki olmadığı fikrine nasıl vardın? Zekamı ortaya koyacak bir şey yapmadım."

"Asyalı ve diğer esmer olandan bahsediyorsan onları bence hepimiz fark ettik," kısa bir süre duraksadı."Ve anlaşılan Teresa'nın sana bakışlarını yakalayamamışsın, senden nefret ettiği ve kıskandığı ortada; bu onun gözünü karatır ve doğru düşünememesine yol açar."

Teresa beni kıskanıyor mu?

Nefret ettiğini biliyordum ama kıskandığını daha önce hiç düşünmemiştim.

Zekasının ne kadar keskin ve ölümcül olduğunun zaten farkındaydım ama olur da bu gözünü karartırsa yapacaklarını ancak tahmin edebilirdim.

Belki de Thomas'ın  -ya da başka birimizin- ölümüne bile sebebiyet verebilirdi.

Karşımıza çıkan metal merdivenlerden yukarı çıkarken omzumun üzerinden kıza baktım.

Boyumuz, saç rengimiz ve gözlerimiz tamamen aynıydı. Yüzü benimkinden biraz daha temizdi ve erkeksi görünüşüne rağmen güzeldi.

"Bir sorun mu var? Sevgilini mi düşünüyorsun? Merak etme Jorge değerli şeylere iyi bakar."

"Hayır, sadece adını merak ediyordum."

Sırıttı.

"Brenda."

Çatı katı olduğunu tahmin ettiğim yere geldiğimizde buranın beklediğim gibi bir yer olmadığını gördüm. İstifçi odası değildi aksine bir yatak odasıydı.

"Beni neden buraya getirdin?"

"Sanırım biraz hafızanda sıkıntı var."

Odanın köşesinde bulunan çelik kirişlere doğru götürdü ve ellerimi bağlamak için bedenimi yere oturttu.

"Beni tutacak daha iyi bir oda bulamadın mı?"

"Bilmem, belki Eliot ve diğerlerinin yanında kalmak istersin,"ellerimi ardımdan sıkıca bağladıktan sonra karşıma geçti."Seni burda tutuyorum çünkü senin ne olduğunu biliyorum ve bir kahin diğerlerinden daha çok işimize yarar."

Kendimi öne atıp ona bağırdım, bu sırada ipler bileklerimi sıkıca tutup kestiler.

"Ben kahin filan değilim, sen hiç geleceği gösteren bir rüya görmedin mi!?"

"Görsem sana ihtiyacım olmazdı."

"Tanrım, sen delirmişsin!"

Kendimi birkez daha öne atıp bileklerimi iplerden kurtarmaya çalıştım ama ipler daha çok canımı yakmaya başladı.

"Boşuna uğraşma, çifte düğüm."

Odadan çıkmadan önce kapının önünden son kez bana baktı.

Labirent:Alev Deneyleri (Denek A4 Serisi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin