Biri tarafından taşınarak gemiye koyulduğumu zar zor seçebildim, bakışlarım bulanıklaşmaya başlamış ve nefes alışım zorlaşmıştı.
"Seni aptal herif, ona ve Thomas'a özel ilgi göstermenizi üstüne basa basa söyledik!"sesinden anladığım kadarıyla bağıran Janson'du.
"Kıza silah doğrultmuştu, başka seçeneğim yoktu!"
"Onu etkisiz hale getirecek başka bir yol bulamadın mı!?"
"Ona neden bu kadar özel ilgi gösteriyorsunuz?"
"Kapa çeneni Teresa!"
Geminin bir odasına sokulup sert ve soğuk zemine uzandırıldım. Dışarıdan gelen gürültüleri bile ayırt edemiyordum, bilincim kapanmak üzereydi.
"Dayan Rachel, seni kurtaracağız!"
İyice kararan gözlerim kimin benle konuştuğunu seçemedi, sadece yavaşça ağladım. Göz yaşlarımın bıraktığı hissiyatı bile hatırlayamayacak kadar bedenim uyuşmuştu.
Demir bir şey-büyük ihtimalle bir bir şırınga-derimi delip bedenime bir şey enjekte etti.
"Rachel bizimle kal!"
"Çok kan kaybediyor, kanamayı kesmeliyiz!"
Son kez hırıltılı bir nefes alarak gözlerimi kapattım, bu sırada sol gözümden bir damla yaş daha süzüldü.
...
Newt nişanlısının vurulduğu yere doğru koştu, bu sırada havada uçuşan mermiler bile umrunda değildi.
Önünü kesen birkaç askere ateş etti ama daha onları geçemeden sevgilisinin taşınarak içeri götürüldüğünü gördü.
"Rachel!"
Kızın kapanmak üzere olan gözleri yavaştan ona dönüp başı geriye doğru düştü.
"Rachel!"ciğerlerindeki hava bitmişcesine bağırdı ve ona doğru koşmaya devam etti. Vurulduğu yerde dizleri üstüne çöktü.
"Kalk ayağa kendini öldüreceksin!"diye bağıran Jorge kolunu sertçe kavrayıp peşinden sürükledi.
"Bırak beni!"
"Ona nasıl yardım etmeyi düşünüyorsun? Ölümün bir işe yaramaz!"
Gözlerinden yaşlar aktı.
Elinden bir şey gelmediği için kendisinden nefret etti.
Koştu ve silahını kavradı, daha ateş edemeden yakınına bir bomba düştü.
Ölmüş olmayı diledi.
Onun ve oğlunun iyi olması için orda ölmüş olmayı diledi.
Ama bomba patladığında yaralanan o değildi...
...
"Rachel?"
Yavaştan kendime geldiğimde gözlerimi aralayıp elimi tutan Minho'ya baktım.
"Minho..."dedim gözlerimden yaşlar süzülürken.
Minho elimi biraz daha sıktı.
"Sakin ol. Yaranı uyuşturup kanamayı kesmişler, iyi olacaksın."
"Be-ben kendimi iyi hissetmiyorum," yavaşça ona doğru baktım."Sanırım bebeğime bir şey oldu."
"Sen hamile miydin?"
Başımla yavaşça onayladım.
"İSYAN gelmeden hemen önce Newt'le bunu size söylemeyi planlıyorduk."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Labirent:Alev Deneyleri (Denek A4 Serisi)
FanfictionLabirent:Denek A4 serisinin 2.kitabı... Dostluk bağının en güçlü bağlardan biri olduğu söylenir, peki yanında duran herkes gerçekten güvenebileceğiniz kişiler mi? Ya hafızan? Ona güvenebilir misin? Yoksa beklenmedik sonuçlar doğuran bu durumla baş...
