- ჯიჯი! აქ რა ჯანდაბა გინდა?- ბოლო ხმაზე ვუღრიალე.
- მომენატრე საყვარელო.
- არა გაჩუმდი, მე არ მომნატრებიხარ.
- კარგი რაა ორივემ ვიცით, რომ ისევ გიყვარვარ.
- არა ჯიჯი არ მიყვარხარ, ენი მიყვარს და მეორედ ჩემთან შეხება არ გაბედო!
- ენი? ენი ვინ ჯანდაბაა?
- რაში გადარდებს, ისე გაიქეცი ლევისთან უკან არ მოგიხედავს, ეხლა კიდევ ჩემთან გორაობ.
- ზეინ მივხვდი რომ შემ მიყვარხარ.
- მოდი არ მინდა ინდური სერიალები, დროზე გაეთრიე აქედან.
- მაგრ..
- არავითარი მაგრამ!- საწოლიდან ავდექი. როცა კართან ენი შევნიშნე ისე მწარედ ტიროდა კინაღამ მოვკვდი. შარვალი ამოვიცვი და მასთან მივედი.
- ენნ.. მაპატიე.
- მეზიზღები ზეინ!
- ვიცი ვიცი, რომ გეზიზღები მაგრამ მომისმინე.
- მოგისმინო? და რას მეტყვი, რომ ნაილზე ეჭვიანობ? სასაუბროდ მოვედი, მეგონა შევრიგდებოდით, მთელი ღამე არ მძინებია, იმდენი ვიტირე თველები მეწვის, შენ კიდე შენს ყოფილთან გორაობ!- ბოლო ხმაზე ყვიროდა და ცხარე ცრემლები მოსდიოდა.
- ენნ აგიხსნი..
- არა ზეინ არ ამიხსნი, სულ ფეხებზე მკიდია რას იფიქრებ, შენს შეყვარებას ჯობდა მართლა ნაილი შენყვარებოდა!- მითხრა და სახლიდან გავარდა.
- ენ გთხოვ.- გავეკიდე, თუმცა კარი ცხვირწინ მომიჯახუნა. საკუთარ თავზე გავმწარდი.
- ზეინ..
- ჯიჯი მოკეტე და გადი გარეთ.- როგორცკი წავიდა სიგარეტს მოვუკიდე და ბიჭებს დავურეკე.
"ნახევარი საათის შემდეგ"
ლიამს, ჰარის და ლუის ყველაფერი მოვუყევი.
- ჯანდაბა ზეინ!- ყვირილით წამოხტა ლუი.
- ვიცი ლუი ვიცი, გამოსირებული ნაბიჭვარი ვარ.
- კიდევ კარგი მაგას მაინც მიხვდი.
- ნაილი უნდა ვნახო.- ფეხზე წამოვდექი და გასასვდელისკენ წავედი.
- ზეინ მალიკ მოეთრიე და შენს ადგილას დაჯექი!- მიყვირა ჰარიმ.
- რატომ?
- 1. მაისური არ გაცვია.
2. ფსიქოპატს გაცხარ.
3. სანამ კარგად არ დაგჟეჟავ სახლიდან ფეხს არ გაადგამ.
- კარგი რაა ლიამ. მართლა უნდა დაველაპარაკო ნაილს და ბოდიში მოვუხადო. იცის რომ ვვეჭვიანოვდი?
- არ ვიცი.- მხრები აიჩეჩა ჰარიმ.
- ენი ჩვენთან არ მოსულა, ალბათ ნაილთან იყო და ეტყოდა ყველაფერს.- მომეჩვენა თუ ლიამი ცყნარად დამელაპარაკა.
- კარგი ჩავიცვამ და ნაილთან მივდივარ.- სახლიდან უნდა გავსულიყავი როცა ლუიმ მომაძახა.
- ზეინ ამჯერად არ ვიცი რატომ მარა შენი კარგის ტრაკი მოვტყან!
- კარგი ლუი მადლობა.- მის ნათქვამზე გამეღიმა და მანქანისკენ წავედი. მალევე მივედი. კარგახანს ვყოყმანობდი დამეკაკუნებინა თუ არა და როგორციქნა დავაკაკუნე. კარი მალევე გამიღო ნაილმა, ისეთი იმედგაცრუებული სახე ჰქონდა მინდოდა მოვეკალი.
- ნაილ შეიძლება ვისაუბროთ?- არაფერი უთქვამს გვერდზე გაიწია და სახლში შემიშვა. დივანზე დავჯექი, ნაილიც პირდაპირ დამიჯდა.
- რა გინდა ზეინ.- სევდიანი ხმით მკითხა ისე, რომ თვალებშიც არ შემოუხედავს.
- ენი შენთან იყო?
- კი, მაგრამ ნუ ღელავ სექსი არ გვქონია.
- მაპატიე ნაილ.
- გაპატიო? რა გაპატიო ზეინ?- დამიყვირა და თვალები აუწყლიანდა. მივხვდი რომ ძალიან ვაწყენინე.
- ნაილ..
- გაჩუმდი და კითხვაზე მიპასუხე! როგორ შეგეძლო გეფიქრა, რომ ოდესმე შენს შეყვარებულთან დავწვებოდი?
- უბრალოდ შენთან იმდენ დროს ატარებდა..- ისევ გამაწყვეტინა.
- ანუ რადგან ჩემთან დიდ დროს ატარებდა იფიქრე, რომ ჩვენს ამდენი წლის მეგობრობას ფეხქვეშ გავთელავდი? როგორ იფიქრე, რომ ამას გავაკეთებდი? რას ნიშნავს ეს ყველაფერი ზეინ მიპასუხე ასეთს მიცნობ?- გამწარებული ღრიალებდა და სახეზე ეტყობოდა, რომ გული საშინლად ტკიოდა.
- ნაილ მაპატიე გთხოვ. უბრალოდ..
- რადგან ჩემთან უფრო მეტ დროს ატარებდა ვიდრე შენთან, დაგავიწყდა ნაილ ჰორანი როგორ გენდობოდა, გაგავიწყდა ვინ ვიყავი, შენთვის რამდენ რამეზე ვიყავი წამსვლელი და იფიქრე, რომ შემეძლო შენთვის ეს მეკადრებინა.
- ნაილ..- თავი ვეღარ შევიკავე და ცრემლები ჩამომცვივდა- მაპატიე გთხოვ, მეც ძალიან მეშლება ჩემს თავზე ნერვები. და დღეს..
- ვიცი მომიყვა ენმა ჯიჯისთან, რომ გორაობდი.
- მაგას თავისი ახსნა აქვს, თუმცა ახლა მაგის დრო არაა. აქ ბოდიშის მოსახდელად მოვედი, მართლა ძალიან ვნანობ და შენს დაკარგვას ვერ გადავიტან.
- არ მჯერა.
- რა?
- რაც გაიგე! მარტო საკუთარ თავზე ფიქრობ, საკუთარ თავზე შეყვარებული ნაძირალა ხარ!
- ვიცი.- არც კი შემოუხედავს. მანქანაში ჩავჯექი და სახლში დავბრუნდი, ბიჭები ისევ იქ დამხვდნენ.
- რა ქენი?- მკითხა ჰარიმ.
- ლიამ.
- რა გინდა.
- ჩემს ცემას აღარ აპირებ?
- სიამოვნებით მარა ჯერ მოყევი ნაილმა რაო.
- საშინლად არის გამწარებული.
- ვიცით.
- საიდან.
- ჩვენ, რომ არ გვეთქვა ნაილისთვის მოდისო იქვე მოგკლავდა. ნამდვილი დედამოტყნული სუპერმენი ხარ.- მითხრა ლუიმ და მოწევა გააგრძელა. გვერდზე მივუჯექი და მეც მოვუკიდე სიგარეტს.
- დედამოტყნოლი კაი მარა სუპერმენი რა შუაშია.
- იმდენი ქენი ნაილიც აატირე.
- ნაილი არ მპატიობს, ენი რცკი მისმენს სიკვდილი მინდა.
- გეყო სისულელეები ჩვენ შენთან ვართ.
- უკვე ჰალუცინაციებიც დამეწყო, ლუი მეუბნება შენთან ვარო.
- აბა რა გგონია მარტო დაგტოვებ?- მთელი ძალით წამომარტყა თავში.
- შენი კარგიც ტომო მეტკინა.
- ჩემი კარგი შენ ხარ.- სიგარეტი ჩააქრო და დამებღვირა.
- დავლიოთ რა.- ვთქვი საცოდავად და დასალევი გამოვიტანე კარგად დავთვერით და ისე ჩაგვეძინა ვერცკი გავიგეთ.
ყველაზე დიდი თავია
იმედია მოგწონთ⛦❤
