Mellifluous +Jikook

●○●○●○●○

Okula giriş yaptığım gibi etrafa bakmaya başladım,Jungkook ve tayfası kendi kendilerine konuşuyordu. Tae onlarla değildi çünkü bana arkadaş gibi görünmesi gerekiyordu değil mi? Kendi içimde konuşurken aynı şekilde babamın dediği kişiyi bekliyordum. Tae muhtemelen sınıfta beni bekliyordu. Bu kadar gerçek beni çok yormuştu,bir yanım inanma bir yanım inan diyordu.

Jungkook nasıl düşman olabilir? Jungkook her zaman yanımda olmuş ve bana güven duygusu vermişti. “HEY,Jimin” diye arkamdan bir bağırma sesi geldiğinde tüm okul bize döndü ve kesinlikle dönmeleri normaldi... “Taemin?” diye şaşkınlıkla gözlerimi yerinden çıkacak gibi açtım. Taemin koşarak bana sarıldı ve sonra etrafa baktı,bize doğru bakan Jungkook ve etrafındakilere doğru dik dik bakmaya başladı “Taemin napıyorsun gerizekalı bakma-” dememe kalmadan “IYYY ÖĞĞ BURASI KÖPEK KOKUYO KÖPEK” diye bağırmaya başladı

“TAEMİN!” diye bağırarak onu susturmaya çalıştım “Efendim canım” diye bana döndü ve ona gözlerimle mesaj vermeye çalıştım? Herhalde “Maymuna benziyorsun Jimin yapma şunu” diyip gülmeye başladı “Gülme yeter lan gülme” diyerek onu susturmaya çalıştım,tabi o sırada üstümüze gelen Jungkook'u daha görmemiştim.

Jungkook,Taemin’i yakalarından tutup kendine çekti ve “Amacın ne seni pislik” dedi,o sırada tabi ki şok olmuş bir şekilde onlara bakıyordum ve ayırmaya çalışmadığımın farkına vardım ve ayırmaya çalıştım “Jungkook kes sesini ve bırak,Taemin sende. Okulda olduğumuzun farkına varın” dedim ve kesinlikle beni dinlediler... “Bilmem amacım ne gibi görünüyor?” dedi Taemin ve Jungkook'tan cevap eksilir mi? “İbnelikten başka amacın olmaz senin”dedi,o sırada artık olaya müdahale etmem gerekiyordu.

Jungkook ve Taemin’in arasına girdim ve ikisini birbirinden ittim “Ne halt yiyorsun?” diyerek bana bakan Jungkook'a doğru “Jungkook siktir git okuldayız,kendine başka kavga edecek kişi bul” dedim. Bunu dememle beraber zaten Jungkook'un yanındakiler Jungkook'u alıp götürmüştü.

“Yeni geçtiğim okulda ilk günüm kavgalı geçti ne uğurlu gün ama değil mi Jimin?” diyerek sırıtan Taemin’e karşı gözlerimi devirdim “Aynen gerizekalı çok uğurlu” diyip merdivenleri çıkmaya başladık.

------------------🌥------------------

Dersten sonunda çıkmıştık ve kantine doğru yürümeye başladım. Kantine gidip bir sürü şey almak istiyordum,o kadar açtım ki Taemin’i beklemeyi bile unutmuştum,tabi şimdilik Taemin’i gözden çıkarabilirim sadece şimdilik yemek için kendimi avutmaya çalışıyordum, muhtemelen Taemin şuan bağırarak beni arıyordu ama ben yemeklere doğru koşuyordum...

Yemeklerimi almanın gururu ile masaya oturdum,bilirsiniz kantin sırasından kurtulmak her yiğidin hakkı değildir. Tam tostumu ısırıyordum ki,koşarak bana doğru gelen Taemin’i gördüm “AMAN TANRIM BENİM YAVRUCUĞUM İYİ MİSİN BENİ BEKLERKEN ACIKTIN MI KORKTUN MU-” diye bağırarak bana doğru koşuyordu “TAEMİN BEN ZATEN BU OKULDAYDIM SEN YENİ GELDİN NASIL KAYBOLABİLİRİM TANRI AŞKINA?” diye ona kızmaya başlamıştım.

-------------🌥-----------
Jungkook

“Bu ne sikim” diye bağıran Tae’yi görmezden geldim,“Hani maldı bu çocuk hepinizden akıllı çıktı” diye söyleniyordu Yoongi. Şuan çıldıracak gibiydim bütün planım çöpe dönüşmüştü ve ne yapacağımıda bilmiyordum,belki 4 gün uyumayıp ne yapacağımı düşünecek,belki aklıma geleni yapacaktım. Hiç bir şey belli değildi “Gençler sakin olun lütfen,Jimin’in hiç kan içtiğini gördünüz mü? Ya da dişlerini?” dedi Namjoon.

O sırada Jin atlayarak “Ben yanında olduğum sürece görmedim ama bunu Jungkook'ada sormamız gerek çocukluktan tanıyan o” dedi,o sırada “Hayır ama Jimin'le öyle bir bağım olmadı yani hep bir çerçeve vardı aramızdaki bağda” dedim ve Tae'de bu dediğime karşı kafasını salladı “Bende görmedim” dedi. “Bu kadar kişinin farketmemesi imkansız bence” dedi Hoseok tabi buna karşı Yoongi “Ya işinde profesyonel ise Taemin nereden çıktı mesela?” dedi buna karşı Namjoon “Hayır kesinlikle profesyonel değil çünkü Taemin’in çıkması gereken yer burası değildi.” dedi bende Namjoon hyungu onaylayarak “O zaman Jimin her şeyi yeni öğrendi” dedi Tae ve bende “Özelliklerinin farkında da değil o zaman” diyip sırıtmaya başladım.

“O zaman planımızı sadece ileriye alıyoruz” dedi Namjoon,“O hiçbir şey öğrenmeden ilerliyoruz” diyerek onu tekrar ettim.

---------------------🌥---------------------
Jimin'den

Eve doğru yürümeye başladım çünkü aşırı yorgundum hem ruhen hem bedenen. Bütün olanları tekrar düşünmeye başladım. Kurtlar ile Vampirler neden düşmandı? Birlikte olsalar daha güçlü olmazlar mı? Diyerek düşünmeden duramıyordum. Biz iki ırkın birleşip,insanlarla bir savaş olması karşısında daha çok güçlenmesi gerekmiyor muydu?

Bu düşüncelerimi bitirecek ya da yanıtlayacak bir cevap eksikti. Hiç bir şey anlatılmamış,hiç bilmediği bir şehirde bırakılmış gibiydim. Ne yapacağımı,nereye gideceğimi,yaptıklarım doğru mu yanlış mı bilmiyordum. Sadece yaşıyordum ya da yaşamaya çalışıyordum. Bence onu bile zor yapıyordum.

Bunları düşünürken yanıma çok iyi bildiğim bir araba yaklaştı. Bakmamaya çalışarak daha hızlı yürümeye başladım çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyordum. “Selam küçük,evine bırakmamı ister misin?” dedi ve “Hayır,sağol” dedim ve o sırada “O zaman bende seninle yürüyeceğim” dedi ve ona karşı ciddi misin der gibi baktım “Hadi gidelim küçük” dedi.

Sanki düşüncelerimi ifade eder gibi gökyüzü bulutlanmaya ve çiselemeye başlamıştı. “Jungkook şaka yapmıyorum,git” dedim ve o'da “Neden gideceğim” dedi buna karşı hafifçe ve burukça güldüm “Cevabını biliyorsun” dedim “Bir kişiden dinlediğine mi inanıyorsun?” dedi ve durdu,onunla beraber bende durup “Aklımı daha çok karıştırmadan,rica ediyorum siktir git Jungkook” dedim ve “Çok safsın küçük,hiçbir şey bilmediğin halde biliyor gibi yapıyorsun” dedi ve arabasına doğru yürümeye başladı.

Jungkook çok zekiydi ve ben ise onun dediği gibi hiçbir şey bilmeyen saf biriydim.

---------------------💜🦄---------------------
💦| Beğen + Yorum 💦
🌈| Lütfen (ç)Almayınız 🌈
🥀| Paylaşıp destek olur 🥀
musunuz