Elise perspectief.
Slaperig open ik mijn ogen, de afgelopen dagen hebben Ian en ik gespijbeld tot het vandaag maandag is, wat betekend gezellig weer naar school. Waar ik eerlijk gezegd best wel bang voor ben, Brian en Lars willen sowieso iets van me. "Goodmorning sunshine" glimlacht Ian lief die mijn kamer binnen loopt, "goeiemorgen" mompel ik slaperig. Ik heb een vreselijke ochtend humeur, in de ochtend wil ik eigenlijk niet gestoord worden. Zuchtend sla ik de dekens van me af en loop maar de badkamer, "hup weg jij" grinnik ik lachend en duw Ian de badkamer uit. Ik zet de douche aan en spring er onder, onder de douche poets ik mijn tanden. Na een paar minuten draai ik de kraan uit en droog mezelf af. Als ik mijn kleren weer aan heb loop ik de badkamer weer uit, "jij duurt lang" mompelt Ian. "Niet zo zeiken" grinnik ik, Ian bromt wat maar laat het verder zitten. Waarschijnlijk ook een ochtend humeur.
Ian perspectief.
Ik strompel de trap weer af naar beneden, ik maak een broodje en eet het op. Na toen minuten komt Elise ook eindelijk naar beneden, "dat duurde lang" mompel ik. "Niet zo zeiken" grinnikt ze, misschien heeft zij ook een ochtend humeur. Na het ontbijt pakken we onze fietsen en fietsen naar school, "ik ga naar Yara en Lara" zegt Elise aangekomen op school. "Tot zo" mompel ik en loop naar Niels, "yoo maatje" zegt Niels en geeft me een bro-hug. "Heb je gehoord wat er gebeurd is dinsdag avond?" Ik kijk Niels vragend aan, "er was een feestje bij die Brian, er is brand geweest" mompelt Niels. "Karma" mompel ik, "waar van?" Verschrikt kijk ik op. Waarschijnlijk had ik dat hard op gezegd, "nee niks" ik zet een nep-glimlach op. Niels kijkt me raar aan maar laat het verder.
Elise perspectief.
"Tot zo" mompel ik tegen Ian en loop naar binnen, net voordat ik bij de kluisjes ben wordt ik om de hoek weggetrokken. Uit reflex geef ik een vuist in het gezicht, "kut wijf" sist hij, Brian. "Ze heeft pit, dat weet je toch" hoor ik Lars fluisteren, ze hebben me waarschijnlijk het conciërge hok ingetrokken, dus ik zie niks. Met een knip springt het licht aan, "hee kleine" sist Brian spottend. Arrogant kijk ik hem aan, als ik wil weg lopen trekt Lars me terug. "Jij gaat vanaf nu doen wat wij zeggen, anders gaat hij er aan." Lars laat een foto van Ian zien op zijn telefoon. "Als je niet doet wat wij zeggen overleeft hij het niet" grijnst Brian gemeen.
