Elise perspectief.
Vandaag is het een maand geleden dat Brian en Jelle opgepakt zijn. Brian zit nog vast maar Jelle komt vandaag vrij, ik ben een keer bij hem langs geweest in het bureau. Toen zei hij dat als hij vrij kwam hij iets wilde vertellen, Ian keurde het gelijk af maar ik wil met hem praten. "Jelle komt zo" mompel ik naar Ian, hij knikt geïrriteerd. Jelle is de broer van mijn vader, mijn oom dus. Sinds mijn tante dood is heb ik niks meer van Jelle gehoord. "Doe je please voorzichtig" fluistert Ian in mijn oor, "ja pap" grinnik ik. "Hoe noemde je mij?" Gilt Ian als een meisje, "pap" gil ik. Ian staat op van de bank en begint met zijn vingers te wiebelen, "ga weg" gil ik lachend. Snel ren ik naar boven en duik de kast van mijn vader en Helen in, geen idee wat ik met kasten heb, maar je kan je er goed in verstoppen. "Ik kom je halen" gilt Ian lachend, zo stil mogelijk blijf ik in de kast zitten. "Oké ik geef me over" grinnikt Ian vanaf beneden, lachend duw ik de kast deuren weer open. "Grapje" gilt Ian en rent de trap op naar boven, hij duwt de deur van mijn vaders kamer open. "Hier ben je" grijnst hij, hij tilt me op en loopt met mij in zijn armen naar beneden. Beneden begint Ian me te kietelen, "Ian s-stooooop" gil ik. Als de bel gaat stopt Ian eindelijk met kietelen, ik ren naar de deur en laat Jelle binnen. We gaan op de bank zitten, "wat ben je groot geworden" begint Jelle, "ja dat weet ik, kom maar door met je verhaal" mompel ik. "Je weet wel dat Sandra dood is gegaan?" Vragend knik ik, "door een ongeluk toch?" Jelle schud langzaam zijn hoofd. "Dat hebben we destijds gezegd, Brian en Lars hebben haar vermoord" ik moet zeggen, die kwam hard binnen. "Als ik niet mee werkten vermoordde ze je vader ook, ik heb me van jullie afgesloten en heb meegewerkt met ze" tranen rollen over Jelle zijn wangen. "Toen ik jou voor het eerst zag daar wist ik dat het niet goed zou gaan, maar als ik me verzette ging je vader er aan" snikt hij. "Je deed het voor ons" mompel ik, ergens ben ik boos op hem, hij heeft tegen me gelogen over de dood van Sandra. Mijn lievelings tante, "hoe is Sandra dood gegaan?" Vragend kijk ik Jelle aan. "Het was nacht, er werd ingebroken in ons huis. Ze hebben mij onder schot gehouden en Sandra meegenomen, later hebben ze haar gevonden in het kanaal" ik plof naast Jelle neer en sla mijn armen om hem heen. "Sorry Elise, sorry dat ik je dir aangedaan heb" snikt hij, "je deed het beste" ik onderdruk een kleine glimlach. "Wie weten dit allemaal?" Langzaam laat ik Jelle los, "jullie" hij gebaart naar Ian en mij. "Hoe wist je wie ik was?" Vraagt Ian, "toen ik aanbelde vroeg je of ik Ian was" vult hij zichzelf aan. "Ik heb jullie elke dag in de gaten gehouden, of er niks gebeurde" mompelt Jelle.
