GOODBYE-JOLO

569 5 0
                                    

Pagkauwi ko sa bahay magang maga ang mata ko.

Ang tanga ko bakit ko kasi binigay ko ang katawan ko sa taong diko mahal...? At  sa taong never kong nakilala? Tama nga sila lagi na lang nasa huli ang regret. Paano nagyaring may isang katulad kong bigla na lamang nagpagalaw sa lalaking iyon? At paano niya naatim na hindi panagutan ang bata? Bata lang naman ang gusto kong panagutan niya!!! Pero dahil sa pi akita niya parang dapat ngang hindi siya maging ama.

"What is wrong with me?" Sigaw ko habang patakbo sa kwarto.

"Hey!hey! What is wrong hija? Don't cry." Mama said.

Napayapos agad ako kay mama.

Ang swerte ko talaga sa mga magulang ko. Sana di nalang ako nagpakagago.

"Come let's talk." Pag aya ni mama sa veranda.

Masarap magpakalma doon,  may sariwang hangin at magandang tanawin.

"Manang! Pagdala mo kami ng merienda dito sa veranda." Sigaw nya.

"Opo saglit lang." Tugon naman ni manang Celia.

"Ma! Pinuntahan ko yung ama ng batang ito." Nakatingin ako sa malayo habang hawak ang tiyan ko.

Naupo kami at natahimik ng konti pero si mama din ang bumasag sa katahimikang iyon.

"Anak! Alam mo bang mahal na mahal ka namin ng papa?." Hawak na nya kamay ko.

"Opo ma." Konti na lang at tutulo na naman ang luha ko.

"Gusto kong magpakalayo layo ka. Palakihin mo yan sa America. You can live there at limutin ang mga nangyari." Lalong humigpit ang hawak nya sa kamay ko.

Umagos ng tuluyan ang tinatago kong mga luha. Niyapos ko si mama at di ako nagsasalita.

"Anak! Napag usapan na namin yan ng papa mo. Basta decision mo lang inaantay namin." Nakangiting sabi nya.

"Ma. Sige po! Para naman po yun sa ikakabuti namin ng magiging anak ko." Nakayuko kong sabi.

Nakangiti lang sa akin si mama at dumausdos ang mga luha naming dalawa.

Makalipas ang isang linggo, maayos na ang papeles ko. Nakahanda na rin ang mga gamit ko ngunit parang may kulang pa din.

"Best mag iingat ka ha. Mamimiss kita." Nakangiting sabi ni Daina ngunit bakas ang lungkot sa mga mata nito.

"Ikaw naman madrama ka masyado ilang taon lang naman ako mawawala." Nakangiti kong sabi upang mapawi ang lungkot na nadarama naming lahat.

Nagyapos kami ng mahigpit. At umalis na ako. Dina ako nagpahatid sa airport dahil alam kong magiging emosyonal lang kami.

Sa airport.. .  . .

Pagpasok ko ay may nakita akong bulto ng kakilala kong tao. Bumilis bigla ang kabog ng dibdib ko. Umiwas agad ako sa daang iyon at mabilis na naglakad.

"Marie!" Tawag niyon sa akin ngunit diko nililingon at napahinto na lang.

Bakit sya narito? Kung kaylan need ko ng makalimot sa lahat. Bakit sya nandito.?

Mabilis na tumalilis ang mga luha ko.

"Marie bakit ka aalis?" Malungkot nyang sabi at binigyan nya ako ng back hug na parang ayaw akong pakawalan..

"Kelangan kong gawin to." Malungkot kong tugon.

iniharap nya ako sa kanya at pinahid nya ang mga luhang dumaloy sa aking pisngi at mabilis nya akong niyakap ng mahigpit sa harap.

"Mamimiss kita." Bulong niyon sa akin.

Sinuklian ko iyon ng ngiti at agad na kumalas sa yakap nya.

Umalis na ako at baka magbago ang isip ko dahil para sa aking puso si Jolo pa ri talaga ang tinitibok e kaso nakipagkalas na siya. Ngunit andito sya upang masulyapan ako bago ko lisanin ang Pilipinas.
....
..
..

+JOLO's Pov+

"Mamimiss kita." Yan ang huli kong sinabi sa kanya.

Ayoko syang bitawan sa pagkakayapos ko sa kanya feeling ko dina sya babalik.

Gusto kong umiyak at magmakaawang hwag na niya akong iwanan na magsama kami .. Ngunit may magbabago pa ba? Gayon at sa pakikipaghiwalay ko ay nasaktan ko siya ng sobra?

Kahit na nakagawa sya ng kasalanan hindi nabago ang pagmamahal ko. Ni hindi nga rin ito nabawasan. Dahil nag iisa lamang siya sa puso ko.

Alam kong gusto nya ring magpakalma, masyadong maraming nangyaring kakaiba nitong mga nagdaang buwan. Ngunit sana ay magbalik sya.

I know it's about time and space rin naman para sa aming dalawa pero wag naman sanang matagal dahil mparang hindi ko kakayanin.

Oo mahirap tanggaping magkakaanak sya sa ibang lalaki pero alam kong di nya kagustuhan iyon.

Pero ang mas masakit ay ang makita syang naglalakad palayo sa akin.

Mahal ko sya at ramdam na ramdam kong ako ay kanyang tinatangi pa din.

"Sana ay maging maayos ang lahat at maging tayo muli."

Bulong ko sa hangin habang palakad palabas ng airport.

~yourdearestloveone
goodbye
Jolo's pov

Sex-Love-HappensTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon