Rüzgarını Dinle...

5.Bölüm: Mektup

Bir kez daha uyandığımda hava aydınlanmış ve odamdaydım gözümü açtığımda neler olmuş neler bitmiş fakında değildim. Bir rüya gibi kesitler hatırlıyorum. Gelecek olan misafiri odamda yakalamam kızmak için dışarı çıkarmam fakat gözlerinde bir sürü dert görmemle üstüne gitmek istememem ve eğer bir rüya değilse hastahane odasında saçma sapan bir konuşma. Lütfen rüya olsun diye yalvarırken odaya annemin dalmasıyla sıçramıştım. Evet girmemiş tamamen dalmıştı. Günaydın diyerek elini alnıma koyduğunda anlamıştım gerçekti gerçekti, her şey gerçekti...

Derenin şimdiye kadar odama gelmesi gerekiyordu, gelmemişti içeriden konuşma sesleri geliyordu. Ne kadar yatakta tavana baktım ne kadar sesleri dinlediysem de hiçbir şey anlamamıştım. Ayağa kalktım, üstümü değiştirdikten sonra evi dolaştığımda gördüğüm manzaraya inanamadım. Rüzgarın elinde iki kukla ile gösteri yaparken Deniz (Rüzgarın kız kardeşi)ve Deren de onu izliyor, ciddiyetle dinliyorlardı. Benim geldiğimi fark etmediler kapının aralık kısmından izliyordum Rüzgarın gösterisini.

Yazardan.

Rüzgar: Prensin babası prensesle evlenmesine izin vermez çünkü prensin başı beladadır. Prens ne yapacağını bilemez ona akıl vermesi için prensesinin yanına gider...

Rüzgarın anlattığı hikaye Derinin bildiği bir hikayeydi bulduğu ilk boşlukta araya girdi ve hikayeye devam etti.

Derin: Prensesini bahçede gördüğünde gözleri kamaşır prensin ne diyeceğini ne yapacağını bilemez uzaktan uzağa izler prens, prensesini. O an içinden bir söz verir prens (Derin sesini değiştirerek konuşmaya devam etti.)"Prensesimle evlenmemi bir tek prenses durdurabilir istemiyorsa zorlayamam ama eğer istiyorsa onu korumak için her şeyi yapmaya hazırım" demiş prens.

Rüzgar : Prens, prensesiyle konuşmuş. Prensese tüm durumu anlattıktan sonra bir daha sormuş prensese "Ben seni korumak için her şeyi yapmaya hazırım prenses peki sen bana inanıyor musun?"

Derin : "İnanıyorum" demiş prenses "İnanıyorum çünkü bende senin için her şeyi yapmaya hazırım" gerçek aşk bu imiş aslında birlikte her şeyi yapmak için söz verdiklerinde en büyük adımı atmışlar en zor adımı...

Rüzgar : O günden sonra birlikte tüm zorlukları atlatmışlar ve sonsuza kadar mutlu olmuşlar.

Rüzgar Derine dönerek konuşmasına devam etti.

- Biraz konuşabilir miyiz?

- Tabiki kızlar biz mutfaktayız bir şeye ihtiyacınız olursa yanımıza gelebilirsiniz tamam mı?
- Derin Abla birazdan parka gidebilir miyiz? abim hava çok sıcak diyor götürmüyor bizi sen götürebilir misiiin??
- Evet abla bizi sen götür lütfen.

Deniz ve Deren o kadar tatlıydılar ki kırmak istemiyordu Derin fakat hava gerçekten öğle sıcağıydı şimdi çıkarsalar başına güneş geçebilirdi ama aklına bir fikir geldi.
-Peki eğer isterseniz akşam birlikte lunaparka gidelim mi?
İkisi de bir ağızdan Eveeet çığlıkları atıyordu Rüzgar ise sadece izliyordu. Derin yavaşça dizlerinin üzerine çöküp kızların boyuna geldiğinde Rüzgarın da duyabileceği şekilde fısıldadı.

- Rüzgar abiniz istemezse gelmeyebilir ama annemler de izin verirse söz bu akşam sizi lunaparka götürüyorum kızlar hem de sizi bir arkadaşımla tanıştırmayı düşünüyorum ama şimdi siz oyununuzu oynayın, dediğim gibi biz mutfaktayız.
İkisini de öptükten sonra ayağa kalktı. Derin Rüzgarın peşinden mutfağa doğru ilerledi.
"Kahve içer misin?"
"Olur"
Kahveleri masaya koyduktan sonra Rüzgar Dereni izliyordu büyük bir şaşkınlıkla
" Hikayenin devamını nerden biliyorsun?"
Derin kahvesinden bir yudum aldıktan sonra verdi cevabını.
"Babam anlatmıştı."
Rüzgar iyice şaşırmıştı çünkü ona da babası anlatmıştı ikisinin de aynı hikayeyi bilmesi olası bir durumdu fakat Rüzgar bu hikayeyi yıllardır babasının yazdığını düşündüğünü ve bu hikayeyi ilk defa babasından başka birisinin sesinden duymasını düşünürsek şaşırması gayet normaldi.
"Bana da babam anlattı. O an kendisi yazdı diye düşünmüştüm."
"Güzel hikayedir aslında Prens ve Prenses" diye mırıldandı Derin
Sonrası uzuuuun bir sessizlik sessizliği bozan ilk isim ise elbette Derin.