BOSS | jaeyong.

chapter one.

Jaehyun şampanyasını yudumlayarak sahnedeki bedeni izlemeye devam etti. Gri saçlı genç adam eğilerek ödülünü almış ve kendisine uzatılan mikrofona utangaç bir şekilde de olsa birkaç teşekkür cümlesi mırıldanabilmişti.

"Henüz geliştirmemiz gereken birçok yönümüz olduğunu biliyorum ama bu ödülle birlikte Youngsters senenin en önemli marka değeri olmayı başardı. Kore halkına, tasarımlarıma gösterdikleri ilgiden dolayı teşekkür ederim. Umarım ki bu sene çıkaracağımız kış kreasyonu da sizleri hayal kırıklığına uğratmaz. Teşekkürler."

Ödülü uzatan çekici kadına bir bakış bile atmadan genç adam sahneden inmişti, bütün bu karmaşadan bir an önce uzaklaşmak istiyor gibiydi.

"Taeyong Bey, Jung Corp. ile aranızda olan rekabet hakkında ne düşünüyorsunuz?"

Taeyong kendisine seslenen haberciye döndü ve her zamanki göz alıcı gülümsemesinden farklı olan buz gibi ifadesiyle konuştu, gri saçlarıyla birlikte Seul'de esen kış havasının bir parçası olmuş gibiydi.

"Yaptığım şeyin ve tasarımlarıma sanat gözüyle bakıyorum ve biliyorsunuz ki sanatta rekabet olmaz."

Ardından Jaehyun'a kısa bir bakış atmış ve paltosunu düzelterek ödüllerin dağıtıldığı salondan hızla çıkmıştı.

Aptal velet.

Jaehyun elindeki bardağını sıktı, eğer biraz daha baskı uygularsa hassas camın elinde patlayabileceğini biliyordu ama o an umurunda değildi. Taeyong'un söylediklerinin aksine Jaehyun, Youngsters ve Jung Corp. arasındaki rekabetten oldukça rahatsızdı.

*

"Hadi ama Hyung, sence de aldığımız ödülü kutlamamız gerekmiyor mu? Bu senenin en önemli marka değeri seçildik ve bu daha 2. Senemiz. Jung Corp.'u bile solladık! Bence biraz içmeyi hak ediyoruz."

Taeyong yanında oturan sekreteri Yuta'nın susmasını sabırla bekliyordu. Adet olduğu üzere ödül töreninden sonra kutlama partisi için Seul'ün en ünlü kulüplerinden birine geçmişlerdi. Taeyong bu partilerde bulunmaktansa çizim odasında oturup bugünün tasarımını yapmayı tercih ederdi ama magazinlere soğukluğu sebebiyle tekrar malzeme olmak istemediğinden bu aptal partiye gelmeyi tercih etmişti.

"Baksana, Jung'ların CEO'su da burada. Jung Jaehyun. Yılın en prestijli ödülünü aldığımızı duyunca ne kudurmuştur ama. Şirketin ona babasından kaldığını duydum ama o kadar beceriksiz bir CEO'ymuş ki yönetim kurulu onu görevden almayı düşünüyormuş. İş yönetmekte kötü olabilir ama eminim beni yatakta yönlen- HYUNG BENİ DİNLEMİYOR MUSUN?!"

Taeyong çoktan cebinden bir not defteri çıkarmış ve bu özel gün için tasarlayacağı kıyafetlerin özelliklerini not almaya başlamıştı.

Taeyong'un tasarımlarının insanlara hitap etmesinin sırrı buydu, yaşadığı her gün için bir kadın ve bir erkek olmak üzere iki tasarım çıkarırdı. Gün içinde hissettiği duygulara göre tasarımların renkleri, özellikleri değişirdi. Mutlu ve normal geçirdiği günlerde daha günlük ve rahat tasarımlar yaparken depresyonda olduğu zamanlarda koyu renkler ve keskin tasarımlar yapardı. Koleksiyonları onun hayatıydı ve onlara sadece para olarak değil kendi sanatı gözüyle bakıyordu.

15 yaşında ebeveynlerinin ölümünden beri intihar etmeyi önlemek için zihnini çizimlerine yönlendiriyordu, böylece kardeşi Doyoung dünyada yalnız kalmayacaktı.

Arkadaş çevresinden aldığı destek ve parasızlığın da verdiği çaresizlikle Lee Taeyong 24 yaşındayken Youngsters markasını oluşturmuş ve tasarımlarını gerçek hayata dökerek para kazanmaya başlamıştı, şimdi ise Kore'nin en önemli marka değerine sahip gözde bir bekardı.