"Που πας" ρωτάει ναζιαρικα η Τίνα
Ναι
Πήγα και με την Τίνα
Και αλήθεια μετανιώνω πολύ για αυτό
Και για τον τρόπο που μίλησα στην Εβελιν
Ήταν απαισιος
Απαράδεκτος
Και νιώθω απαίσια
Μίλησα εγω με αυτόν τον τρόπο στην Εβελιν μόνο και μόνο γιατί έχω διεστραμμένες σκέψεις
"Φεύγω"
Καθως βάζω τα παπούτσια νιώθω έναν πόνο στο στήθος μου και μορφαζω
"Τι έπαθες?" Ρωτάει η Τίνα
Έλα ντε
"Τίποτα. Φεύγω έχω δουλειά" της λεω
Χώρις απαντήσει φεύγω από εκεί
Κοιτάζω την ώρα
11:24
Έχει μαθηματικά τώρα
Δεν την αρέσουν τα μαθητικά
Μπαίνω στο αυτοκίνητο και βάζω μπρος ως την εταιρία
Αν την πάρω απο το σχολείο ίσως με συνχωρεση για της βλακείες έτσι?
Πάλι καλά που το σπίτι της είναι 5 λεπτα μακρυά από την εταιρία γιατί δεν θα άντεχα να οδηγάω με όλα αυτά που έχω στο μυαλό μου
"Καλημέρα Marco" χαιρετάω τον γραμματέα μου
"Καλησπέρα κύριε Anderson σας περιμένει μέσα ο κυριος Ματίας με τον Λιο"
Αφού τον ευχαριστήσω μπαίνω μέσα
Μόλις πατάω το πόδι μου στο γραφείο ο Λίο και Ματ με μουτζωνουν
"Τι έκανα?" Ρωτάω
"Την Έβελιν να νιώθει χαλια ηλίθιε. Ούτε στο σχολείο δεν πάτησε "λέει ο Λίο
Η Εβελιν?
Δεν πάτησε στο σχολείο?
Μα σήμερα είναι Δευτέρα και έχει λογοτεχνία πως γίνεται να μην πήγε?
"Τι εννοείς δεν πήγε? Εγώ την είδα στην στάση να παίρνει το λεωφορείο"λέει ο Ματ
Σκατα
Πώς τα έχω κάνει έτσι?
"Μα δεν ήρθε σχολείο. Μου το είπε και η Κρίστι με την Ζωή για αυτό ήρθα. Της στέλνουν και τα κορίτσια και εγώ μα δεν απαντάει. Για αυτά ήρθα από εδώ δεν θέλω να ανησυχήσω την θεία και τον θείο και είπα μήπως ξερεις τίποτα αλλά μου είπε ο Ματ πως της μίλησες" λέει νευριαμενος ο Λίο
YOU ARE READING
Siblings? No
General Fiction"Το καταλαβενεις τι κάναμε?" Ρωτάω σιγά "Εβελιν μην με απομακρύνεις από κοντά σου" λέει με δάκρυα "Είσαι κοντά μου και θα είσαι. Αλλά όχι με αυτό τον τρόπο" απαντάω ειλικρινά "Μαλακίες. Με αυτόν τον τρόπο θέλω να είμαι με αυτόν θα είμαι" λέει αυταρχ...