Καθόμαστε αγκαλιά στον καναπέ
Εγώ διαβάζω ένα βιβλίο και ο Εϊντζελ δεν έχω ιδέα τι κάνει
Ηρέμησε
Πάλι καλά
"Μωρά μου εμείς φεύγουμε έχουμε να πάμε στον γιατρό" λέει η μαμά
"Εντάξει" απαντάει ο Εϊνζελ
Υπό άλλες συνθήκες θα ήταν παράξενο να μας έβλεπαν έτσι οι γονείς μας αλλά δεν είναι
Κάθε μέρα έτσι καθόμασταν οπότε δεν είναι παράξενο αυτό
Βγαίνουν έξω και πέφτει απόλυτη ησυχία σπίτι
Νιώθω τον Εϊνζελ να χαϊδεύει τα μαλλιά μου
"Τι διαβάζεις είπαμε?"
"Το περηφάνια και προκατάληψη" απαντάω απορροφημένη
"Μμ" λέει και κοιτάζει το βιβλίο
"Υπάρχει υποθέτω, σε κάθε χαρακτήρα,μια τάση προς το κάποιο συγκεκριμένο κακό, κάποιο φυσικό ελάττωμα και ακόμα και η καλύτερη αγωγή δε θα μπορούσε να υπερνικήσει
-Και το δικό σας ελάττωμα είναι μια ροπή να μισείτε τους πάντες
- Ενώ το δικό σας...απάντησε εκείνος χαμογελώντας.... είναι να τους παρεξηγείτε εκ προθέσεως
Διαβάζει τον διάλογο του κυρίου Ντάρσυ με την Ελίζαμπεθ
"Δηλαδή τώρα αυτή οι δύο θα ερωτευτούν?" Ρωτάει
"Κοίτα δεν έχω διαβάσει ακόμα όλοι την ιστορία αλλά ναι μάλλον αυτό θα γίνει. Ξέρεις ότι η μεγάλες κόντρες οδηγούν σε μεγάλους έρωτες" απαντάω
"Δεν συμβαίνει πάντα αυτό"
"Το έχεις νιώσει για να το ξέρεις?"
"Όχι. Δεν χρειάζεται να έχεις απόψεις μόνο για όσα έχεις βιώσει"
"Καλά ναι απλά θα ήταν πιο σωστή η άποψη ξέρεις. Δεν επιμένω" απαντάω
Αφήνω το βιβλίο κάτω
Γυρνάω το βλέμμα μου πάνω του
"Θα ήθελες ποτέ να ζήσεις έναν μεγάλο έρωτα?" Ρωτάω
Με κοιτάζει
"Ναι θα ήθελα. Σαν και αυτό της μαμάς και του μπαμπά. Θα ήταν ωραίο"
"Δεν ήταν με την Έλενα?" Ρωτάω ξεκινώντας τα χαϊδεύω τα μαλλιά του
"Όχι όχι. Με την Έλενα ήταν περισσότερο φιλική αγάπη νομίζω. Έτσι και αλλιώς την ξεπέρασα γρήγορα"
YOU ARE READING
Siblings? No
General Fiction"Το καταλαβενεις τι κάναμε?" Ρωτάω σιγά "Εβελιν μην με απομακρύνεις από κοντά σου" λέει με δάκρυα "Είσαι κοντά μου και θα είσαι. Αλλά όχι με αυτό τον τρόπο" απαντάω ειλικρινά "Μαλακίες. Με αυτόν τον τρόπο θέλω να είμαι με αυτόν θα είμαι" λέει αυταρχ...
