Τρέχω σαν μανιακός στον δρόμο
"Εϊντζελ τρέχεις σε παρακαλώ μείωσε λίγο ταχύτητα" ακούω την Έβελιν να λέει με τρεμαμενη φωνή
Μειώνω ταχύτητα και παρκάρω έξω από την εταιρία
"Πρέπει να μιλήσω οπωσδήποτε με τον μπαμπά θα έρθεις πάνω?" Την ρωτάω
"Ναι αλλά ηρέμησε θα πάθεις τίποτα σε παρακαλώ" λέει χαϊδεύοντας τα μαλλιά μου
Αυτόματα κλείνω τα μάτια μου
Την τραβάω πίσω από τον τοίχο της εταιρίας
"Τι έπαθες"? Ρωτάει σιγά
Χωρίς πολλά λόγια ενώνω τα χείλη της με τα δικά μου
Στην αρχή την νιώθω να αντιστέκεται αλλά ύστερα βάζει τα χέρια της στο λαιμό μου ενώ εγώ τα βάζω στην μέση της
Τα χείλη της κινούνται πάνω στα δικά μου κάνοντας με να ανατριχιασω
Τα ξεκολλαω και κοιτάζω τα μάτια της
"Το χρειαζομουν. Συγνώμη" της λες σιγά
Κουνάει καταφατικά το κεφάλι της κοιτώντας το πάτωμα
Παίρνω το χέρι της και την σέρνω ως την εταιρία
"Γεια σας κύριε Anderson" λέει η Μία
"Είναι μέσα ο πατέρας μου?" Την ρωτάω κατευθείαν
"Μάλιστα στο γραφείο του βρίσκεται με την μητέρα σας" λέει
Χωρίς πολλά πολλά πήγαινω στο γραφείο του μπαμπά
Εκεί βρίσκεται η μαμά να μιλάει με τον μπαμπά
"Παιδιά μου πως και από εδώ?" Ρωτάει ο μπαμπάς με ένα χαμόγελο
"Μπαμπά με βρήκαν. Γύρισαν" λέω σαν μωρό παιδί
ΓΑΜΩ ΕΪΝΤΖΕΛ ΕΙΣΑΙ 24 ΠΩΣ ΚΆΝΕΙΣ ΈΤΣΙ?
"Ποιοί? Έμπλεξες με ναρκωτικά? Δεν το πιστεύω με χάνετε" φωνάζει η μαμά μου και πέφτει πίσω
Ο Χριστός
"Καλά μαμά τι λες? Καμία σχέση" απαντάω ενώ σοριαζομαι δίπλα της
"Ποιοί σε βρήκαν τότε?" Ρωτάει κοιτώντας με
"Αυτοι μαμά. Τους είδα πριν"
"Όπα όπα. Οταν λες είδες ποιους είδες? Αυτή την γυναίκα που σε φώναζε? Αυτή την έχω ξανά δει και μάλιστα με έναν άντρα" λέει η Έβελιν μαζεύοντας τα μαλλιά της σε έναν ψηλό κότσο
Έχε χάρη που περνάω αυτά που περνάω αλλιώς θα είχα παράξενες σκέψεις με αυτά που κάνει
YOU ARE READING
Siblings? No
General Fiction"Το καταλαβενεις τι κάναμε?" Ρωτάω σιγά "Εβελιν μην με απομακρύνεις από κοντά σου" λέει με δάκρυα "Είσαι κοντά μου και θα είσαι. Αλλά όχι με αυτό τον τρόπο" απαντάω ειλικρινά "Μαλακίες. Με αυτόν τον τρόπο θέλω να είμαι με αυτόν θα είμαι" λέει αυταρχ...
