"Πάντως Έβελιν πολύ ωραίος είναι μπράβο" λέει ο Τζιμ
"Μωρό μου μου την πέφτει κάνει κάτι" παραπονιέται ο Έιντζελ δίπλα μου
Γελάω λίγο και συνεχίζω να τρώω την πίτσα μου
"Τζιμ είμαι και εγώ εδώ" παραπονιέται ο Έρικ
"Αχ δεν σε αλλάζω με κανέναν" λέει και τον φιλάει πεταχτά
Γελάω με τις αντιδράσεις και κοιτάζω τον Εϊντζελ
"Τι έχεις? Από την ώρα που ήρθες από την εταιρία είσαι κάπως" λέω χαϊδεύοντας το μάγουλο του
"Ήρθε πάλι και τσακώθηκε με την Charlotte"
"Η γυναίκα που σε γέννησε?" Ρωτάω σφιγμένη
Να τι στο καλό θέλει πλέον από τον Εϊνζελ?
Γιατί δεν τον αφήνει ήσυχο πλέον?
Αφού δεν θέλει
"Ναι αυτή. Απλά βαρέθηκα να την βλέπω. Δεν έχω αντοχές. Όσο ανώριμο και αν ακούγεται"
"Εϊνζελ τι λες? Ανώριμο? Το θεωρείς εσύ ανώριμο το ότι αντιδράσειςςς φυσιολογικά μετά από αυτά που έκαναν?"
"Δεν είναι?"
"Όχι μωρό μου δεν είναι ανώριμο ξέρεις πόσο γενναίος δείχνεις στα μάτια μου?"
"Στα δικά σου μόνο" λέει ξεφυσοντας
"Ει τι ηττοπάθεια είναι αυτή? Εϊντζελ είσαι δυνατός. Ποιός δυνατός οποία ότι πιστεύεις ή δείχνεις εντάξει? Και το ξέρω αυτό μην νιώθεις έτσι γιατί εμφανίστηκαν"
"Να σας πω μεταξύ σας θα μιλάτε? Εγώ θέλω να γνωρίσω τον έρωτα της Έβελιν" πετάγεται ο Τζιμ
"Λοιπόν Εϊντζελ είσαι 24 ενώ η αγνή μας Έβελιν 17 ξέρεις ότι είσαι παιδεραστής?" Τον ρωτάει
Τα μάτια του Εϊνζελ γουρλωνουν και με αγκαλιάζει
"Έβελιν αυτός θα μας καταγγείλει"
"Τζιμ στον τρομάζεις" του λέω γελώντας
"Ναι μωρέ το μωράκι φοβάται" τον κοροϊδεύει
"Να σου πω μάζεψε τον γκόμενο σου" παραπονιέται ο Εϊντζελ στον Έρικ
"Μαζέψου" του λέει ο Έρικ και γελάω
"Θες μετά να πάμε να δούμε το ηλιοβασίλεμα?" Με ρωτάει ο Εϊνζελ στο αυτί
Γνέφω θετικά ενθουσιασμένη και γελάει
"Τι γίνεται λέτε μυστικά μεταξύ σας χωρίς εμάς?" Παραπονιέται ο Τζιμ
"Ο ρε πόσο γκρινιάρης είσαι εσύ"του λέει ο Εϊνζελ
"Μην ανησυχείς Έιντζελ δεν πρόκειται να γυρίσω να σε κοιτάξω για να ανεχτείς την γκρίνια μου" του λέει με ύφος
Ο Έιντζελ του πετάει μια χαρτοπετσέτα και ο Τζιμ εκείνη τη στιγμή ξεκινάει να δακρύζει
"Τι έπαθες?" Τον ρωτάει ο Έρικ
"Με χτύπησε με χαρτοπετσέτα" παραπονείται και ξεσπάμε σε γέλια
[...]
"Είναι τόσο ωραία" λέω χαρούμενη
"Εσύ είσαι τόσο ωραία" λέει γελώντας
Βολευομε καλύτερα στην αγκαλιά του
"Περίμενες εσύ ποτέ να καταλήξουμε μαζί?" Ρωτάω κοιτώντας τον ήλιο
"Όχι. Μικρός νόμιζα ότι θα είμαι με την Έλενα. Ξέρεις από την πρώτη στιγμή μαζί είμασταν μαζι οπότε μετά ένιωσα ότι αλλάζει η ζωή μου"
"Και? Άλλαξε?"
"Ναι. Μπορεί θεωρητικά να ήσουν πάντα μέσα στην ζωή μου αλλά από τότε που τρυπώσες διαφορετικά στην καρδιά μου άλλαξες γενικότερα την ζωή μου. Πλέον ξυπνάω χαρούμενος γιατί σκέφτομαι ότι σε λίγη ώρα θα σε δω. Πηγαίνω χαρούμενος στην δουλειά γιατί ξέρω ότι αριστερά θα έρθω να σε πάρω. Είμαι τόσο διολομενα ερωτευμένος μαζί σου" ολοκληρώνει κοιτώντας με στα πλέον δακρυσμενα μάτια μου
"Είσαι τόσο γλυκός. Δεν θέλω να σε χάσω ποτέ Εϊνζελ ποτέ" λέω
Πολύ κλαψιαρα είμαι τελευταία....
"Δεν θα με χάσεις. Ο κόσμος αν έρθει ανάποδα. Εγώ γεννήθηκα για να είμαι με την Έβελιν και με καμία άλλη"
Ηειιι
Πώς μου είστε??
Σόρρυ που ανέβασα μικρό κεφάλαιο αλλά δεν είχα πολύ έμπνευσηηη
Ήταν όμως κιουτ κεφάλαιο και μαρεσε πολυυυυ
Ελπίζω και σε εσάς
Αύριο δεν ξέρω αν θα ανεβάσω γιατί έχουμε τραπέζι σπίτι μου και η μαμά μου έχει βαλθεί να με κάνει χαροπη νοικοκυρά 🙄
Οπότε άμα δεν ανεβάσω ξέρετε τον λόγο
Θα τα πούμε σύντομα
Φιλιά 💕
Αντίο ❤️
YOU ARE READING
Siblings? No
General Fiction"Το καταλαβενεις τι κάναμε?" Ρωτάω σιγά "Εβελιν μην με απομακρύνεις από κοντά σου" λέει με δάκρυα "Είσαι κοντά μου και θα είσαι. Αλλά όχι με αυτό τον τρόπο" απαντάω ειλικρινά "Μαλακίες. Με αυτόν τον τρόπο θέλω να είμαι με αυτόν θα είμαι" λέει αυταρχ...
