Siblings? No

8.Evelyn

"Επιτέλους τελείωσα" λέω ξεφυσοντας

Γυρνάω το βλέμμα μου στο κρεβάτι και βλέπω τον Αντζελ να κοιμάται

Παίρνω μια γκρι ζεστή κουβέρτα από το κρεβάτι και τον σκεπάζω

Μπορεί να είναι Οκτώβριος ακόμα αλλά έχει αρκετό κρύο

Τον βλέπω να έχει συνωφριωμενο βλέμμα

Αφήνω ένα μικρό φιλί στο κούτελο του και χαμογελάει κάνοντας και εμένα να χαμογελάσω

Πηγαίνω στην βιβλιοθήκη δίπλα από το γραφείο μου και ανοίγω το πρώτο συρτάρι

Παίρνω από μέσα το μπλόκ και την κασετίνα με τα μολύβια μου

Ανοίγω το κινητό μου να ψάξω καμία ζωγραφια από αυτές που έχω αποθήκευση αλλά μια ηλίθια ιδέα περνάει από το μυαλό μου

Πολύ ηλίθια ιδέα

Αλλά και πολύ καλή ταυτόχρονα

[...]

"Ζωή μου τι κάνετε τόσες ώρες εκεί μέσα?" Ρωτάει η μαμά μου μολις μπαίνω στο σαλόνι

Χαμηλώνει την τηλεόραση

"Στην αρχή με βοήθησε ο Αντζελ με το διάβασμα και έπειτα τον πήρε ο ύπνος. Μιας και είχα ελεύθερο χρόνο ξεκίνησα να ζωγραφίσω αλλά βαρέθηκα οπότε ήρθα να σου κάνω παρέα" της απαντώ και κάθομαι δίπλα της

"Καλά είναι ο Αντζελ?" Ρωτάει ανήσυχη

"Έτσι μου λέει αλλά δεν τον βλέπω καλά είναι αρκετά κουρασμένος από την δουλειά και κάτι θα έγινε γιατί ήρθε στεναχωριμενος"απαντώ ειλικρινά

"Θα ρωτήσω τον Λίαμ τι έχει όλοι την ώρα μαζί είναι στην εταιρία"λέει

"Μαμά?" Ξεκινάω να ρωτάω

"Έλα ψυχή μου"

"Εγώ και ο Αντζελ είμαστε αδέλφια έτσι?" Ρωταω διστακτικά

Γενικά πάντα με έτρωγε αυτή η ερώτηση

Πάντα

Από μικρή ρωτουσα τον εαυτό μου

Αφού δεν έχω το ίδιο αίμα με τον Αντζελ είμαστε αδέλφια?

"Φυσικά μωρό μου τι ερώτηση είναι αυτή?"

"Απλά δεν έχουμε το ίδιο αίμα"

"Ναι αλλά έχετε τους ίδιους γονείς. Την ίδια αγάπη πως να μην είστε αδέλφια?" Ρωτάει γελώντας

"Ναι έχεις δίκιο"λέω γελώντας

"Τι θα κάνει το βράδυ?" Αλλάζει θέμα η μαμά