"Σταματα να κλαις αφού εσύ φταις" λέει η Κρίστι
Κλαίω πιο δυνατά
"Εγώ απλά δεν ήξερα τι να πω εκείνη την στιγμή φρικαρα ήμασταν και κάτω από το σπίτι. Αυτός μου μιλάει έτσι τώρα" φωνάζω κλαιγοντας
Η Ζωή ξεφυσαει
"Τον θες?" Ρωτάει χαϊδεύοντας τα μαλλιά μου
"Δεν ξέρω εντάξει? Εχτές με φίλησε και αν και είπα όλες αυτές τις βλακείες μου άρεσε πολύ μπορεί να μην έχω φιλήσει πολλά αγόρια στην ζωή μου αλλά είμαστε αδέλφια φαντάζεσαι να έβγαινε η μαμά ή ο μπαμπάς και να μας έβλεπαν να φιλιομαστε?" Ρωτάω ρουφωντας λίγο την μύτη μου
Χτυπάει η πόρτα σκουπίζω γρήγορα τα μάτια μου και αρπάζω το κινητό κάνοντας πως είμαι απασχολημένη εκεί
"Κορίτσια ελάτε θα έρθει και ο Εϊνζελ σε λίγο είχε βγει με μια φίλη του" λέει ο Ματ
Φίλη?
Τι φίλη?
"Τι εννοείς φίλη?" Ρωτάει η Κρίστι
"Δεν ξέρω έτσι μας είπε. Βέβαια πέρασε εκεί το βράδυ αλλά τι σας λέω είστε μικρές ακόμα για να μάθετε τι κάνανε αυτοί οι δύο" λέει γελώντας
Τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα
Μην κλάψεις Εβελιν
Δεν αξίζει
Μην κλάψεις
"Έβελιν? Τι έπαθες?" Ρωτάει ο Ματ
Σκατα έκλαψα
"Τίποτα απλά δεν νιώθω καλά" απαντάω
"Τι έχεις πονάς?" Ρωταει
Ναι πονάω λίγο μέσα μου
"Λίγο το κεφάλι μου ξέρεις τώρα κάνω σαν παιδάκι" απαντώ
Κοιτάζω το κινητό μου
Δεν θα στείλω
Έτσι και αλλιώς είμαστε αδέλφια
Αδέλφια
"Γιατί κλαίς πάλι?" Ρωτάει η Ζωή
"Πάω τουαλέτα" απαντάω
Μόλις μπαίνω τρομάζω
Γιατί είμαι έτσι
Τα μάγουλα μου είναι κόκκινα το ίδιο και τα μάτια μου
Ωραία πολύ ωραία
Βάζω νερό στο πρόσωπο μου για να μπορέσει να επανέλθει στο προηγούμενο του χρώμα
"Άντε ρε Εβελιν κατέβα να πάμε αυτό το σινεμά" φωνάζει ο Λίο
Σινεμά?
YOU ARE READING
Siblings? No
General Fiction"Το καταλαβενεις τι κάναμε?" Ρωτάω σιγά "Εβελιν μην με απομακρύνεις από κοντά σου" λέει με δάκρυα "Είσαι κοντά μου και θα είσαι. Αλλά όχι με αυτό τον τρόπο" απαντάω ειλικρινά "Μαλακίες. Με αυτόν τον τρόπο θέλω να είμαι με αυτόν θα είμαι" λέει αυταρχ...
