Siblings? No

65.Angel

Μερικές μέρες αργότερα

"Τελικά αυτό το δώρο σου ήταν ότι πρέπει" λέω στην Έβελιν καθώς προσπαθώ αν βρω τις ανάσες μου

"Εγώ ένα 10ημερο ταξίδι στην Ισπανία σου έκανα δώρο τα υπόλοιπα εσύ τα έκανες" απαντάει καθώς τυλίγεται με το σεντόνι

"Το πάμε για 4ο γύρω?" Ρωτάω αλλά με κοιτάζει λες και είμαι τρελός

"Δεν θα είσαι καλά. Πονάνε τα πόδια μου" γκρινιάζει

Χαμογελάω και φιλάω το κεφάλι της

Ήθελε κόπο να ξανά χαμογελάσει η Έβελιν

Μονίμως είχε βουρκωμενα μάτια κοιτώντας τις φωτογραφίες απο το μόνο υπερηχογράφημα που έκανε με το μωράκι μας

"Θα βγούμε καμιά βόλτα?" Ρωτάει παραπονεμένα

"Καλά είμαστε εδώ ρε μωρό μου"

Ξεφυσαει και σηκώνεται μπαίνοντας στην τουαλέτα

Το κινητό μου χτυπάει και χωρίς να δω το όνομα το σηκώνω

"ΤΟΝ ΜΙΣΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΛΎΣΕΙΣ" Φωνάζει μια εκνευρισμένη φωνή

Κοιτάζω της επαφές μου Charlotte

"Ποιον να απολύσω? Και ποιον μισείς?" Ρωτάω ξεφυσοντας

"Τον Ράιν βέβαια"

"Για πιο λόγο?"

"Από τότε που φύγατε για Ισπανία και τον άφησες υπεύθυνο μαζί με εμένα με εκνευρίζει συνέχεια. Και ως αποκορύφωμα το κάναμε πάνω στο γραφείο σου και ενώ θα έπρεπε να μην μου αρέσει θέλω και άλλο" φώναζει έξαλλη

"Έλα ρε Charlotte όχι πάνω στο γραφείο μου γαμωτο. Καθαρίσατε τουλάχιστον?"

"Συγνώμη από όλα αυτά εσένα αυτό σε παραξένεψε? Δώσε μου την Έβελιν εσύ δεν καταλαβαίνεις τίποτα" φωνάζει ξανά

"Έβελιν μωρό μου έλα λίγο η φωνακλου Charlotte σε ζητάει"

"Δεν είμαι φωνακλου" φωνάζει από το τηλέφωνο

Πάνε τα τύμπανα μου

Η Έβελιν βγαίνει ΓΥΜΝΗ από το μπάνιο και κάθεται στα πόδια μου

"Έλα Charlotte μου" ξεκινάνε να αναλύουν τα προβλήματα της Charlotte

Τα μάτια μου δεν έχουν αφήσει στιγμή τα δικά της τα οποία κοιτάζουν την θέα κάνοντας διάφορες εκφράσεις με αυτά που ακούει

Αφήνω ένα φιλί στον λαιμό της ο οποίος μυρίζει υπέροχα

"Καλά αν θες να πιστεύεις ότι δεν τον θες πιστεύετε το" απαντάει ξυπνώντας με από το λήθαργο μου