ခေါင်းတလားကြီးထဲမှာ မင်းနဲ့ငါ [ဘာသာပြန်]

Chapter 9

Translator - Kay_Wine

{Unicode}

ဝမ်ရှောင်းမိန်ဒိုင်ယာရီ : ဒီနေ့ ငါ့ရဲ့အုတ်ဂူထဲမှာ ဟော့ပေါ့လုပ်စားတယ်။

မြူအတိဖုံးလွှမ်းနေတဲ့ မြစ်တစ်စင်းက တုပပြီးတူးဖော်ထားတဲ့ မြစ်လက်ကြားတွေနဲ့ ကျောက်ခတ်ပင်တွေကြား စီးဆင်းနေတယ်။ ကျောက်ဆောင်ချောက်ကမ်းပါးဘေးမှာ လှပတဲ့နားနေဆောင်လေးက မျက်စိပသာဒဖြစ်စရာကောင်းလှတယ်။

ကျောက်နံရံပေါ်မှာ တောက်ပတဲ့ပုလဲတွေနဲ့ ရေသူမမီးအိမ်လေးတွေ လမ်းတစ်လျှောက်ထွန်းထားတာကြောင့် နေ့ဘက်လိုမျိုး လင်းထင်းလို့နေတယ်။

ဝမ်ရှောင်းမိန် သူ့ရဲ့ကိုးရိုးကားယားနိုင်တဲ့ ရှေးဟောင်းမင်္ဂလာဆောင်ဝတ်ရုံကြီးရဲ့ အနားစကိုဆွဲမပြီး သူ့ရဲ့ခါးစည်းထဲထိုးသိပ်ထည့်လိုက်တယ်။ ရှည်လျားလှတဲ့အကျီလက်စတွေကိုလည်း ပုခုံးထိရောက်အောင် လိပ်တင်လိုက်တယ်။ မင်းမျိုးမင်းနွယ်တစ်ယောက် ရေခဲချောင်းစားတော့မလိုမျိုး မြစ်ဘေးနားမှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး သူ့ရဲ့ဟော့ပေါ့ကို စတင်ပြုလုပ်တော့တယ်။ သင်္ချိုင်းတူးသူတွေရဲ့ ကျောပိုးအိတ်ထဲကရှာတွေ့ခဲ့တဲ့ ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်တွေနဲ့ မြည်းခွာတွေကို အိုးထဲထည့်လိုက်တယ်။

နှပ်ထားတဲ့ချော်ရည်တွေလိုမျိုး ပူဖောင်းလေးတွေ ပလုံစီပြီးတက်လာတယ်။ ဝမ်ရှောင်းမိန်အဲ့တာကို အငမ်းမရကြည့်ပြီး တံတွေးမြိုချလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ဂန္ဓာမာပန်းအတွက် နာသလိုခံစားရတာကတစ်ပိုင်း စားဖို့မစောင့်နိုင်တာက တစ်ပိုင်းပဲ။

"ဖန်ဂျင် လျှော်မနေနဲ့တော့၊ ဒီကိုလာခဲ့... ဟော့ပေါ့လာစား" ဝမ်ရှောင်းမိန်အော်လိုက်တယ်။

ဝမ်ဖန်ဂျင်က ဆံပင်စည်းပြီး ဝမ်ရှောင်းမိန်လိုမျိုး အကျီတွေကို ခေါက်တင်လိုက်တယ်။ တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုကြည့်ရတာတော့ ရွဲပလဲနေတာပဲ... ဘယ်သူလဲဆိုတာတော့ သိသာပါတယ်။ သူ့နာမည်ကြားလိုက်တာနဲ့တင် လူတွေရဲ့ရင်ထဲကအကြောက်တရားတွေကို တစ်ချက်တည်းနဲ့ရိုက်ခတ်နိုင်စွမ်းရှိတဲ့ မကောင်းဆိုးဝါးက အခုတော့ မြစ်ကမ်းဘေးနားမှာ ဆောင့်ဆောင့်ကြီးထိုင်ကာ မည်းမှောင်နေတဲ့မျက်နှာကြီးနဲ့ အဝတ်လျှော်နေရတယ်။