200K Şerefine "Hayat devam ediyor" ile ben geldim army yoroobuun 🤗
Öncelikle finale kadar bizimle geldiğiniz için buradan hepinizi morluyorum 💜
Ve sonrasında da "INTERNITY'nin tüm sevenlerine" adlı veda bölümündeki özel bölüm için görmek istediğiniz, finalde tek tük eksikler olarak bazı görmek istediğiniz sahneleri yorumlarınızdan detaylarıyla okudum. Çünkü fikirleriniz benim için oldukça önemliydi.
Birçoğunuz görünen o ki fic'in sonu konusunda tatmin olmakta hem fikirdiniz. Ancak tabiki yaşadıkları zorluklar dolayısıyla bir süreliğine ayrı kalışları hepimizin içinde bir boşluk oluşturmuştu. İşte bu bölümde sizi bu hislerle doldurmaya geldim 😇
Bazı sorularınız vardı, yoongi ve Jeon ilk iletişimini nasıl gerçekleştirdi, Jeon'un enkaz sonrası neler yaşadığı tarzı bir takım meraklarınız bulunmaktaydı. Bu hususta da Yoongi ve Jungkook'un birbirine ilk ne zaman sinyal yollayıp Yoonginin o chipe karşı gelişi aslında final Part 2 ve 3 bölümünde eğer dikkatli okunursa kaba hatlarıyla var.
Diğeri ise Jeon'un yaşadıkları... Dostlarım ben şahsen tek bir hakkımızın olduğu özel bölümde bu tarz iç karartan acı verici detaylar barındırmayı hiç önermiyorum, yani o kısmı bence bilmesek sizce de daha iyi olmaz mı? Sadece bahsedeceğim çünkü mutlu anlara gölge düşürmesini istemeyiz değil mi? O yüzden Jeon ailesinin bebeleriyle olan güzel anlara odaklanalım diyorum artık...
INTERNITY'nin son bölümünde, sizlerle son kez buluşmak zaten beni oldukça duygusallaştırıyor 😢
O yüzden daha da uzatmadan giriyorum artık, sizi seviyorum :')
🍷🍷🍷
***
Güneşin tenime vurduğu anlardan biriydi...
Ancak tüm bunlardan daha da yakıcı olan sıcak ve sevgi dolu bir diğer kadraj, gözlerimin önünde serili olan o tablodaydı şimdi.
Benim güçlü savaşçı eşim... Jeon Jeongguk...
Tüm yıkımı ardımızda bıraktığımız 2 yılın ertesinde, çocuklarımız onu yaklaşık yedi bininci defa kuma gömmekle meşgul bir şekilde eğlenirken, benim keyif aldığımsa onları izlemekti.
Günler boyu sınırsız ve de korkusuzca...
Yine başka bir ülkede, bambaşka bir sahilde adını bile bilmeye ihtiyaç duymadığımız yeni bir toprağı mesken bellemiştik.
Onların gülüşleri sahili süslüyor, ben ise kenara kıvrılan dudağımla uzandığım şezlongun üstünde bu anların tadını çıkarıyordum. Güzeldi...
Önceleri çocuklara karşı çekincesi olsa da, kayıp zamanlarının inadına her eksiği doldurabilmek için zamanını onlara ve bana göre düzenliyordu Jeon...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
