Internity を Taekook ✓

-48- Uncle's Dinamite

⚠️️ -48. BÖLÜM- ⚠️

<<<FİNAL PART 1'DEN ÖNCEKİ
SON 2 BÖLÜM >>>

⬇️⬇️⬇️ 🔉🔉🔉🔉🔉🔉🔉🔉 ⬇️⬇️⬇️

Biliyorsunuz ki 3 gece art arda yb gelecek, lütfen sıralamalara ve bölüm sayılarına dikkat ederek keyifle okuyalım.

💜

***

"Bu akşam biraz geç gelebilirim karıcım."

Kulağına tuttuğu telefonun karşısındaki kadın ile yaptığı görüşmenin sonuna yaklaşmaktaydı adam. Yüzünde beliren gülümseme ise oldukça sahiciydi.

"Ben de seni seviyorum bebeğim... Şimdi kapatmam gerek, yoğun bir gün olacak."

Odaya yaklaşan adım seslerini duyduğu gibi telefonu kapatıp arka cebinden içeri fırlatmış ve sonunda da kapıdan giren patronuna doğru dönüp minik bir gülümseme yerleştirmişti yüzüne hızla.

"Ah Başkanım... Sizi burada görm-"

"Kes sesini Seokjin."

Namjoon'un yüzündeki sinirli ve agrasif ifadeyi gören Jin bir an için duraksayarak yutkunduğunda, işlerin bu sefer ciddi olduğu başkanın ses tonundan bile anlaşılabiliyordu.

"Anlaşılan o ki... Seni çok boş bıraktım Kim Seokjin??"

Ruslardan azar yiyen Namjoon, burnuna kadar geldiği sabrın son sınırlarındaydı. Birkaç adım daha yaklaşıp tam önünde durduğu geniş omuzluya doğru sesini biraz daha yükselterek,

"Daha ne kadar bekleyeceğiz seni ve şu keyfinin kahyasını ha?!" diye başlatmıştı dalaşı.

Sakin kalmaya çalışan doktor sıktığı dişlerinin arasından derin nefes alırken, aynı anda hareketlenen parmakları şimdi patronunun göğsüne şehvetle varmış ve,

"Oh... Bütün bu sinirin beni özlediğin için m-"

Diyip tam da onu yatıştırmak için cazibesini kullanmak üzereyken eline yediği tokat ile gerisingeri püskürtülmüştü girişimi.

"Sana Ruslar Jeon'un yerini belki de bizden önce bulmak üzere ve şu an hamlemizi bekliyorlar diyorum. Bu şartlar altında bizi aradan çekmeleri ne kadar zamanlarını alır sence?!"

"Ayrıca bizim fişimizi çekmeleri de an meselesi ama şu laubaliliğine bak!"

Laboratuvarın köşesinde öylece hareketsiz ve ayakta duran alfaya doğru yaylandırdığı bakışıyla onu kastedip öfkeyle kendi çenesini sıvazlayarak devam etti başkan.

"Şu it, ne zaman bir halta yarayacak söylesene? Kapana sıkıştığımızı farkında değil misin? Bu mu senin profesyonellik anlayışın ve tek yapabildiğin?! Jeongguk'un hep bir adım gerisinde olmak sinirlerimi hoplatmata başladı!"

Yediği azarın son cümlesi, Seokjin'in çene kaslarının gerilmesine neden olduğunda, iri dudaklı içinden sabır dileyerek ardına sakladığı yumruğu gizlenirken dudakları aralandı usulca.

"Bu işte birlikte olduğumuzu biliyorsun Pd-nim, sana planımı anlattım ve işe yarayacağına şüphem yok. Çok az kaldı... Çok az..."

Kontrollü tutmaya çalışıyordu sesini.