Internity を Taekook ✓

-43- Hallucinations

⚠️ 43. BÖLÜM ⚠️

Bu bölüm bolca yorum istiyorum ki birlikte son demlerimizi yaşarken güzelce delirelim :')

Manyak ve kanser edici birtakım olaylarla boğuşacağız kemerlerinizi takın 🙏🏻

Ah.. Bir de şey... Umm... Benim genelde tüm bombaları son bölümlerde salıp ortalığı ateşe verme huyumu hala bilmeyen yoktur umarım? 😏

Bu yüzden şaşırmaya, wtf demeye ve bu bölümün ardında da mood değiştirip salya sümük olmaya hazırsak başlıyoruz
öyleyse ha? 💜

~ Keyifli okumalar ~

🍷🍷🍷

***

"V-valeria?? Benim J-jeongguk."

Ahizenin ucundaki ses cızırtılı geliyordu.

"Jeongguk tanrı aşkına sen?! Sen neredesin su an, iyi, iyi misin?? Günlerdir sana ulaşmaya çalışıyorum?!"

"İ-iyiyim ama fazla vaktim yok, vaktimiz yok."

Bağlantının kalitesizliği ve durumun tehlikesi yüzünden aceleciydi heceleri Jeon'un.

"Ellerinden kurtulmak kolay olmadı ve bulmaları an meselesi, beni şimdi iyi dinle, telefonun vakti doluyor. Busan-"

"Jeongguk dur sö-"

"Busan treninin bitişindeki sahil şeridinden  5km ötedeki koyun açıklarında gizli bir liman var, o gemi... O gemide buluşalım. Buradan hemen gitmeliyiz."

Elleri hala dikenli tellerle çevrili bir kelepçeyle önünde birleşik olan adam, çizilen bileklerine aldırış etmeden tutmaya çalışıyordu ahizeyi. Nefes nefese beklediği o saniye, karısından herhangi bir yanıt alamayınca tek duyabildiği tuhaf bir boğuşma sesi ardından yarım kalan adıydı.

"Jeong-"

"Dıt dıt dıt aradığınız numara..."

"V-valeria!! Beni duydun mu sesini alamıyorum? Sikeyim, kahretsin!!"

Telesekretere düşen hattın ardından birleşik avuçlarıyla kavradığı sokak telefonunu duvara geçirmişti sinirle.

Onsuz gidemezdi buradan.

...

Buluşma yerinde gizlendiği noktada yaklaşık 2 saattir bekleyen Jeon, stresle bir oraya bir buraya yürüyor, aklına doluşan fikirlerden herhangi bir çıkış yolu bulamıyordu.

87 gündür kapatıldığı hücreden ilk çıkarıldığı gün, zorla götürüldüğü laboratuvardaki bir çözeltiyi bilerek döktüğü gibi yayılan gaz ile alarm sistemini çalıştırmış ve çıkan arbedede kaçmak için yakaladığı tek şansını da başarıyla kullanmıştı.

O karargahın krokisini adı gibi bilirdi.

Aylardır onun elindeki buluşu kendi kötü çıkarları adına kullanmak isteyen adamların ellerinin boş kalmasının sebebi aslında belliydi.

Çünkü Jeon Jeongguk henüz 23 yaşındayken, kaçırılma olayından yaklaşık 3.5 ay önce bunun ön görüsünü hissettiği ilk an, örnek tek modülünü, diğerlerinin eline geçmesin diye kendine yaptığı küçük bir operasyonla karnının içine saklamış ve güvene alarak kalanları da imha etmişti.