Internity を Taekook ✓

-19- A Mark on Neck

Bu bölüm oluyor olmakta olan efenim

🤷🏻‍♀️🤷🏻‍♀️🤷🏻‍♀️

Nefesler tutulup, oylar verildiyse;

~ keyifli okumalar hepinize ~

🍷🍷🍷

...

Denizden çıkarılan ve cansız gibi uzanan sırılsıklam bedenin ıssız dudaklarına kapanan yaşam öpücüğüyle, Jeongguk ciğerlerindeki tüm havayı araladığı lekelerden içeri yollamıştı var gücüyle.

Islanmaktan ve dalmaktan nefret eden kurdu, dakikalar önce kıyının açıklarında çırpınan o insanı gördüğü an hiç düşünmeden suya atlamış ve sırtlayarak çıkarmıştı baygın halde.

Suuni tenefüsle yolladığı 5. nefes de gitmesi gereken yere sızdığında, hala hiçbir soluk alıp verme faaliyetine rastlayamamış olmasıyla, mavi saçlının kucağına ağırlığını vermeden hızla oturup kalp masajı yapmaya girişmişti.

Nabzını hala hissedemiyordu insanın.

Çareleri tükenirken, birkaç defa daha yüzüne eğilerek son gücüyle bedenin burnunu kapayıp dudaklarına sarıldığı an tam da çekildiği sırada büyük bir su kütlesi öksürükle beraber Taehyung'un ağzından püskürtülmüş, can havli ve zorlukla sonunda alabildiği nefes ile göğsü yükselmişti titreyerek.

"Geçtii, geçtii, şşhh, sakin ol buradayım ve artık güvendesin."

Jeongguk, hiç vakit kaybetmeden onun yüzünu avuçları arasına alıp hafif sağa yatırırken, yuttuğu suyu rahatlıkla çıkarabilmesine yardım ediyordu soğukkanlılıkla.

Taehyung'un saçları yatırıldığı kumlara bulanmış ve gözleri zorlanmanın etkisiyle hafif kızarmışken, yüzündeki parıltılardan yine de hiçbir detay eksilmemişti.

Sonunda kendine gelebilip denizi andıran gözlerini göğe doğru açtığında irisleri, üstündeki adamı seçer seçmez korkuyla panikleyip geriye doğru sünmüştü kumda.

"B-bay J-jeon, ben... b-ben."

"Kalbin durdu ve kendini daha da yorma konuşarak."

Endişe dolu gözlerle bakışlarını kaçırdığında, etrafını süzmüş lakin başka hiçkimseyi görememişti kurtarılan.

Tekrardan Jeongguk'un mimiklerine dikkat verdiğinde çehresinde sezebildiği hiçbir kızgınlık belirtisi de yoktu...

Doktor onu kucağına alıp götürmek için hamle yaptığında yine irkilerek kendini geri çekmişti Taehyung.

"Neden kaçıyorsun?"

"Bana sinirli değil misiniz?"

Jeon, sabırla derin bir nefes alarak ıslak saçlarını alnından geriye ittiğinde,
"Tam olarak ne için, boğulmak üzereydin diye sana kızmam mı gerekiyor?"

Taehyung utançla başını eğmeye devam ediyordu.

"Ben... Min Yoongi'ye inandım ve onu oradan... oradan çık-"

Tahriş olan boğazı yüzünden çektiği acıyla duraksadıktan sonra devam etti.

"Çıkardım ve sizinle konuşmaya geleceğimizi sandım... Kandırıldım ama bunu yapmamalı, bulaşmamalıydım, ben... çok üzgünüm..."

Jeongguk, aklına düşen fikirle tamamen hayalkırıklığına uğramıştı.

"Burnunu sokmaman konusunda haklıydın ama... Onun yaptığı tek şey de iyi niyetini kullanmaktı. Bunu sadece insanların yaptığını sanırdım, Alfa beni yanılttı... yine..."