Internity を Taekook ✓

-10- Other World

🐺-

Bu hikayenin gideceği yerleri ben de sabırsızlıkla bekliyorum gerçekten, yavaştan başlıyoruz öyleyse alengirlere aman aman dkkfkf

Ayrıca Yorum ve Votelemeyi unutmazsak her şey daha leziz olacak :::)))

~Pinkmang yazarınız Bety Keyifli okumalar diler~

🍷🍷🍷

***

"Bu akşam bir kutlama yapalım diyorum ne dersin Patron?"

Koltuğuna kurulduğu gibi gözleri birbiriyle temasa geçtiğinde, ikisinin de dudaklarında belli belirsiz sinsi bir zafer gülümsemesi vardı.

"Oh... Sence de biraz erken değil mi kutlama yapmak için umm?"

Patronun sorusu ardından, diğeri oturduğu yerden usulca kalkıp, onun çalışma sandalyesinin arkasına geçmiş ve ona bir omuz masajı vermeye başlamıştı...

"Siz sadece rahatlayın, her şey lehimizde işliyor göreceksiniz, az kaldı, çok az..."

Omzundan boynuna doğru bıraktığı masaj darbelerine ek olarak bir ara arzusuna yenik düşüp önündeki adamın saçlarına doğru inerek kokusunu içine çekmişti, arkası dönük olduğundan hissetmez ve görmez diye düşünmüştü lakin, avuçlarının arasındaki patron, diğerinin hayalet gibi olan nefesini çoktan hissetmişti.

Ona karşı olan ilgisini biliyordu. Gerçi... Hisleri pek de karşılıksız değildi, o iri dudakları her aralanıp, işle ilgili şeyleri ciddiyetle anlattığında bile gözüne hep fazla çekici gelmişti. Belki de ilk adımı ondan bekliyordu adam...

Başarılı bir ittifak kurmuşlardı ve onun zeki bir adam oluşu da her zaman etkiliyordu patronu. Duygusal davrandığını hiç görmemişti, hep mantıklı olan kararı verir ve amacına ulaşmak için tıpkı kendisi gibi her yolu dener, kire batmaktan çekinmezdi.

Bu yüzden bu yolda iyi bir ikili olurlardı.

Şimdiden ortak konuşmaya başlamışlardı mesela "lehimizde" , çıkarları birbirine uyuyordu. İri dudaklının güçlü, hırslı ve ne istediğini bilen kendinden emin duruşu, özgüveni, patronun aklına sızan özellikleri olmuştu böylece.

Düşüncelerden sıyrılıp kendini omuzlarındaki parmakların onu rahatlatma hissine verdiğinde, biraz eğlenmenin ikisi içinde fena olmayacağını düşündü adam, iki yetişkin adamlardı sonuçta, hem karşısındaki ona bu zamana kadar bir çok sinyal vermişti, şu an bile bedeni eriyordu onun dokunuşlarıyla.

Patron derin bir nefes alıp "Öyleyse şu işleri biraz hızlandıralım ne dersin?" dediğinde, diğeri ekledi.

"Öyle diyorsanız... yarın resmi olarak icraate dökmemek için hiçbir sebebimiz yok efendim."

Son bir bakışmanın ardından ikili, ofisten ayrılmak için ayaklandıklarında konuşan bu sefer patron olmuştu.

"Harika... ozaman bu akşam bana gel ve güzel bir yemek yiyelim."

Cevap gecikmedi.