"Yapan kişi her kimse geçit büyüsü kullanarak çıkmış buradan. Kaçıran kişi bir geçit büyücüsü." Siyah saçlı genç, sakince yaslandığı duvardan ayrıldı ve tepkisiz bir ses tonuyla konuştu. "Geçit büyüsünün nereye çıktığını bulabilir misin?"
"Hayır, sadece harcanan güce bakarak bir tahminde bulunabilirim. Kesin olan bir şey varsa o da geçidin şehir dışına açıldığı. Şehirden de fazla uzaklaşmamışlar."
"Kesin olan bir şey varsa o da bu olayda Huzur Şövalyelerinin parmağının olduğu, Orion." Bu lafının ardından lonca binasını terk etmek için ilerledi. Orion'da genç adamın ardından yürümeye başladı. Genç adam seri adımlarla ilerliyordu. Gencin nereye gittiğini merak eden Orion tedirgin bir ses tonuyla sordu. "Nereye?"
"Şehir dışına. Yakınlarda gizlenebilecekleri her yere bakmak istiyorum. Adel veya kaçıran adamın enerji izinin en ufak bir kırıntısını dahi hissedersen bana hemen bildir." İz sürücü başıyla onayladı ve şehrin güney kapısına doğru yürümeye başladılar.
-----
Gecenin bile korkacağı karanlığa sahip bir odada, ortamdaki tek ses genç bir kızın nefes alışı-verişleriydi. Henüz yeni uyanmış olan kız nerede olduğunu anlamaya çalışıyordu. Gözlerinin bir süre karanlığa alışması için bekliyordu fakat oda o kadar karanlıktı ki herhangi bir şey görmek için bir miktar ışığa ihtiyaç vardı. Her yerinin ağrıdığını hisseden kız duvara sabitlenmiş olduğunu dahi yeni fark ediyordu.
Ne yapacağını bilmeyen kız çaresizce ellerine ve ayaklarına takılı duran prangalardan kurtulmaya çalıştı. Fakat bu ne yazık ki imkansızdı. Bir süre sonra odanın başka bir köşesinden bir ışık kristali yandı. Genç kız şimdi etrafı görebiliyordu. Burası bir zindandı ve kendisi de hücrelerden birinde esir tutuluyordu. Onu tutan demir prangalar büyü yapmasını tamamen engelliyordu. Biraz sonra ona doğru yaklaşan birinin adımlarını duymaya başladı.
Sesler gittikçe yaklaşıyordu ve gelen kişi her adım attığında duvardaki ışık kristallerinin biri yanıyordu. En sonunda zindan tamamen aydınlandı ve kızın karşısına çekik gözlü ve hafif yapılı olan biri çıktı. Bu kişi Odric'ten başkası değildi...
-----
Güneş batıncaya kadar şehrin etrafındaki gizlenilebilecek olan her yeri gezmiş olan Lucas ve Orion, bir süre sonra aradıkları şeyi böyle bulamayacaklarını düşünerek şehre dönmüşlerdi. Siyah saçlı genç, yeşil gözlere ve yukarı kaldırılmış olan kısa sarı saçlara sahip olan Orion'u süzdü. İkili şu an lonca binasında oturuyordu. "Orion, loncama katılmayı düşünür müsün?"
İz sürücü böyle bir teklif beklemiyordu. Çünkü kendisi henüz 23. Seviyeye yeni varmış biriydi. Genelde 30. Seviyeyi geçmiş olan insanlar bile lonca bulamazdı. "Bu teklifini reddetmem aptallık olurdu, değil mi?" Genç adam başını hafifçe oynatarak onayladı. "O zaman senin loncana katılıyorum. Handa bıraktığım eşyaları alıp geliyorum."
"Ben de bir dostumu görmeye gidecektim." genç adam, iz sürücüye odasının anahtarını verdi ve ikisi de lonca binasından ayrılmak için ayağa kalktı.
-----
"Taylor, bir şey öğrenebildin mi?" Siyah saçlı genç, karşısında duran gözlüklü adamın gözlerine bakıyordu. Adamın turuncuya yakın bir renkte olan kısa düz saçları vardı ve gözleri siyaha oldukça yakın bir tondaydı. bir handa oturuyorlardı. "Dediklerin doğruymuş, dostum... İstediğin gibi akşam vakti gizlenme büyümü kullanarak gizlice binalarına girip onları dinledim. Geçit büyücüleri kızı kaçırmış ve onu gizli bir zindana hapsetmiş. Fakat lonca liderlerinin bundan haberi yok. Zindanın yerini bilmiyorum. İşin gerisini senin halledebileceğini düşündüm."
