BÖLÜM 11

422 114 37
                                    

"Miray iyi misin?" Banyonun kapısında durmuş Miray'ı bekliyordum. İki hafta önce buraya gelmiştik ve ili haftadır kusuyordu. Arada bir başı dönüyordu. Bugün hastaneye götürecektim ama tam çıkacakken yine kusmaya başlamıştı.

Banyonun kapısı açılınca endişeyle yüzü sapsarı olmuş Miray'a baktım. Gülümseyip ilerlemeye başladı. Kapıyı açtığında bana seslendi.

"Hadi gidelim."

***
"Tahlil sonuçlarına göre hanımefendi... Hamilesiniz." Gözlerimi kocaman açıp bağırdım.

"Ne!?" Miray şaşkınca durmuş tam karşıya bakıyordu. Kafasını iki yana sallayarak konuştu.

"Ben hamile olamam! Korunmuştuk..." Son kelimesini mırıldanarak söylediğinde sinirle gözlerimi kapattım.

"Korundunuz öyle mi!? Korunduysanız bu bebek nasıl oluştu?" Derin bir nefes alıp sakince konuştum.

"Hadi bunları evde konuşalım." deyip Miray'ı kaldırdım. Doktora 'İyi Günler' deyip dışarı çıktık. Arabaya binince abimi arayıp eve gelmesini söyledim. Sonra da Gülçin'i arayıp Ecrin'in biraz daha onlarda kalması gerektiğini söyledim ve arabayı çalıştırıp eve sürdüm.

***
" Ya nasıl bu kadar dikkatsiz olabilirsiniz!? Nasıl fark etmezsiniz!?" Şuanda ayakta durmuş koltukta kuzu gibi oturan abim ve Miray'ı azarlıyordum. Evli olsalar benim için hiç bir sorun yoktu. Hatta şuan bile yok. Ama Miray'ın bir ailesi var. Ve benim dikkatsiz abim yüzünden aralarının bozulmasını istemiyordum. Miray'ın söylediği şeyle hızlı bir şekilde ona döndüm.

"Aldırabiliriz."

"Aldıramazsınız. Minik bir bebeğin canını almayı nasıl düşünürsünüz? Üstelik onun hiçbir suçu yokken!" Kafasını eğip onayladı beni.

"Evlenelim." Abim gülümseyerek Miray'a baktı. Miray'da eğdiği kafasını kaldırıp abime baktı. Ve...

Ah iğrençler!

***
1 AY SONRA

"Bu ne güzellik Rüya Hanım, ateş ediyorsunuz. " Gülümseyerek Deniz'e sarıldım.

" Sevgilimiz böyle yakışıklı olunca güzel olmamız normal Deniz Bey. " Gülümseyip kafamın üzerinden öptü.

Abim ve Miray'ın nişanı vardı. 2 hafta önce gidip Miray'ı istemiştik ailesinden. Aileside vermişti. Nasıl bu kadar kolay verdiklerini hala anlayamıyordum. Hamile olduğunu söylememiştik. 1 ay sonra da düğünleri vardı.

Üzerimde kırmızı mini bir elbise vardı. Abimi zor ikna etmiştim giymek için. Deniz'de birazcık itiraz etse de zorlamamıştı.

Gülçin'in üzerinde siyah, Miray'ın üzerinde ise zümrüt yeşili bir elbise vardı. Saçlarımı kısa kestirmiştim. Gülçin'de kısa kestirmişti. Ve ikimizde hafif dalgalandırmıştık. Miray ise topuz yaptırmıştı.

Miniğime sarı çiçekli bir elbise giydirmiştim, geçen aya göre daha çok uzamış saçlarını iki yandan toplamıştım.

Abimin yatak odasına gidip hazır mı diye baktım. Aslında amacım bakmak değildi, fotoğraf çekmekti.

"Abii, hazır mısın?"

"Hazırım abiciğim." Yanına gidip papyonunu düzelttim. Masum olduğunu düşündüğüm bir sesle isteyeceğim şeyi söylemek adına ağzımı açtım.

"Abiciğim, senden birşey isteyebilir miyim acaba?"

"Hayır." Verdiği cevapla yüzümü asıp omuzlarını düşürdüm.

"Ama abi-" Konuşmamı yarıda kesip cebinden telefonunu çıkarttı ve bana verdi. Sırıtıp telefonu aldım. 2 tane fotoğraf çektikten sonra kendime gönderip telefonu abime verdim. Yanağını öpüp dışarı çıktım.

Gelecekteki Kocan-Yarı Texting (TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin