Gelecekteki Kocan-Yarı Texting (TAMAMLANDI)

BÖLÜM 26

Kaç aydır gelmediğim holdinge göz gezdirdim,annem hamile olduğundan beri gelmemiştim. Babam olduğu zamanlar geliyordum, zaten babamda annem hamile kaldıktan sonra kaybolmuştu.

Deniz destek verircesine kolumu sıktığında abim ve Atakan'la göz göze geldim. Derin bir nefes alıp hep birlikte içeri girdiğimizde bizi bir kadın karşıladı. Elini uzatıp kendini tanıttı.

"Merhaba efendim ben Avukat Şeyma Özer, sizi burada karşılaması gereken ben değildim aslında ama asistanlarınızın odalarınızı düzenlemesi gerekiyor." Gözlerini devirerek devam etti.

"Hala hazırlanmamış."

"Sorun değil." Kadının gözleri Deniz'de kaldığında elimi Deniz'in eline yapıştırarak o benim bakışı attım. Şeyma Hanım(!) kafasını iki yana sallayıp bize eliyle asansörü işaret etti. Hepimiz birlikte asansöre bindiğimizde Şeyma kat sayısına bastı ve kapıları kapattı.

Asansör bir anda sarsılarak durduğunda Şeyma çığlık attı ve Deniz'in koluna yapıştı.

Koluna yapıştı!

Deniz'in koluna yapıştı!

Sözlümün koluna yapıştı!

Benim olanın koluna!

Yapıştı!

Şeyma!

Hızla onu Deniz'den ayırdığım da duran asansör de tekrar çalışmaya başlamıştı. Şeyma'nın bastığı kata geldiğimizde hepimiz çıktık ve onu takip etmeye başladık.

Daha ilk günden çok gıcık kapmıştım, ilerleyen günlerde öldürürdüm ben bunu!

Bir odaya girip kapıyı açık bıraktı ve biz girdikten sonra kapıyı kapattı. Hepimiz büyük bir masaya oturduk ve onu dinlemeye başladık.

"Efendim, siz kim oluyorsunuz acaba? Yani aile üyelerinden birisi olduğunuzu düşünmüyoru-" Gıcık bir gülümsemeyle sözünü kestim.

"Kendisi müstakbel eşim. Akşam nişanımız var, sizi de bekleriz."Gülümsedi.

"Hayır efendim, teşekkürler." Zafer kazanmış bir edayla onu dinlemeye devam ettim. Deniz'in çaktırmadan güldüğünü gördüğümde gülümsedim, anlamıştı sanırım.

Şirket bizimdi ve artık burada çalışmamız gerekiyordu. Ben her ne kadar hisselerimin birazını Deniz'e vermek istesem de Deniz istememişti.

Ovlonono kodor olomom!
(Evlenene kadar alamam!)

Diyerek beni reddetmişti. Bende fazla ısrar etmemiştim, nasılsa 1 hafta sonra evleniyorduk.

Herkes şirkette kalırken ben ve Deniz nişan için evlere dağılmıştık.

Daha doğrusu o eve ben ise kuaföre gitmiştim.

***

"Sema abla biraz düzleştirsene ya! Çok abartı oldu sanki." Saçımı maşaya dolarken aynı zamanda benimle konuşuyordu.

"Yok kızım güzel oldu."

"Abla doğal görünsün biraz." Elindeki maşayı masanın üzerine bırakıp düzleştiriciyi aldı.

"Ah kızım be ne kadar inatçısın sen!" Sırıttım.

"Öyleyim vallaha abla."

"Deli kız!" Miray, Gülçin ve Derya kahkaha attığında kafama değen sıcaklıkla çığlık attım.

"Sema abla dikkat etsene ya!"

"Tamam kızım kusura bakma! Tülay, kız sende gel makyajını yap gelin hanımın." Kıkırdadım ve artık hazır olmuş saçımı arkaya attım. Tülay gelip makyajımı yaptığında kendime baktım.