Het is vandaag 24 december wat betekent dat het kerstavond vanavond is. Het huis is omgetoverd tot een grote kerstwereld met dank aan mijn moeder en mezelf. Pap zucht nog steeds als hij naar onze eettafel kijkt. De tafel heeft een rood kerstkleed en alle stoelen hebben een kersthoes om. De kerstboom heeft de traditionele rode en groene ornamenten erin hangen en daaronder ligt een berg aan cadeau's.
Samen sta ik met mam in de keuken de laatste dingen af te maken voor het diner. Nathan, Evan, Charlotte en Chris komen om zes uur en samen gaan we kerstavond vieren. "Em, zou je nog eens door de soep willen roeren?" vraagt mam aan me terwijl ze de ovenschaal aan het vullen is met beenham. "Ja hoor" zeg ik terug. Ik roer door de zelfgemaakte broccoli-courgette soep en loop daarna terug naar het aanrecht. Ik spuit nog wat laatste toefjes op de taart die ik heb gemaakt als dessert. Ik leg de spuitzak neer en kijk tevreden naar het resultaat. "Mooi gedaan" zegt mam die achter me komt te staan. "Oh is het al zo laat? Em, ga je maar alvast klaarmaken. Nathan en zijn familie zijn er al over drie kwartier" zegt mam lichtelijk gestrest. Ik knik, doe mijn schort af en loop de keuken uit naar boven. Ik loop de badkamer in en besluit me gauw even te douchen. Na tien minuten spring ik uit de douche en droog ik me snel af föhn m'n haar. Ik loop mijn kamer binnen en pak het jurkje wat Charlotte voor me heeft gekocht. Ik laat de handdoek die mijn lichaam bedekte vallen en trek het jurkje aan met een hele lichte panty. Ik kijk in de spiegel en besluit dat ik mijn haar ga krullen. Ik pak de krultang uit de la van het dressoir en steek 'm in het stopcontact. Enkele minuten later zit ik lok na lok te krullen. Na een kwartier is mijn haar gekruld en het enigste wat ik nu nog mis zijn mijn sieraden en mijn hakken.
Het is iets na zessen als de bel gaat. Ik loop naar de voordeur en doe open. "Vrolijk kerstfeest" roept het gezin vrolijk. Ik laat ze binnen komen en we begroeten elkaar met elk 3 kussen behalve Nathan, die trekt mij in een knuffel en zoent me. We lopen gezamenlijk naar de woonkamer waar pap al op staat uit de fauteuil. Als iedereen elkaar vrolijk kerstfeest heeft gewenst gaan we aan tafel zitten. We beginnen met de zelfgemaakte soep van mam, daarna aardappel gretain met beenham gemaakt door pap en als toetje mijn zelfgemaakte taart. Iedereen is in alle rust aan het genieten van het eten en zo zitten we met z'n achten voor ruim anderhalf uur aan tafel.
"Heleen het eten was echt verrukkelijk. Je moet mij echt het recept geven van die soep" zegt Charlotte tegen mijn moeder. "Het was inderdaad allemaal erg lekker. Bedankt mevrouw en meneer Scott" zegt Evan beleefd. "Zullen we ons verplaatsen naar de woonkamer? Dan kunnen we daar verder praten en die berg cadeau's onder de kerstboom vandaan halen" zegt mijn moeder. Iedereen stemt blij in en met een glas wijn voor ieder lopen we naar de woonkamer waar we op de grote bank gaan zitten. Na een kort overleg mag mijn moeder als eerste beginnen met een cadeau pakken. Ze pakt een envelop en geeft het aan mij. Ik maak de envelop open en er komt een kaart uit. 'Lieve Emily, het wordt tijd dat jij je eigen pad kan gaan volgen en ontdekken. Daarom staat er in de garage een super leuke verrassing op jou te wachten. We houden van je, mam en pap' Ik lees de tekst en kijk mijn ouders verwart aan. "Wat moet dit betekenen?" vraag ik lichtelijk onzeker. Mam pakt mijn hand en trekt me mee naar de deur van de garage in de keuken. Pap loopt er met de rest achteraan. "Doe je ogen dicht" zegt mam en ik doe wat ze zegt. Ik hoor de deur open gaan en mam duwt me met haar als steun de garage in. Ik hoor ademmen ingehouden worden achter me en begin nu ook nieuwsgierig te worden. "Kijk maar" zegt ze enthousiast. Ik open mij ogen en ze worden direct heel groot. Er staat een donkerblauwe Mini Cooper voor mijn neus. Ik slaak een gil en omhels mijn ouders. "Dankje dankje dankje" roep ik heel blij. "Ga er eens in zitten" zegt pap. Hij overhandigt mij de sleutels en ik open de auto. Hij ruikt nieuw. Ik ga zitten en bekijk me de binnenkant goed. Lederen bekleding en een luxe scherm in het dashboard. Ik laat mijn handen over het lederen stuur gaan. "En?" zegt pap die naast me staat aan de portier. "Wauw" is het enigste wat ik nog kan uitbrengen. Ik heb nu gewoon mijn eigen freaking auto!
Na nog zo'n twintig minuten de auto hebben ontdekt zitten we weer in de woonkamer elkaar cadeau's te geven. Mam en pap waren super blij met mijn cadeau's. Als Nathan aan de beurt is geef ik hem mijn cadeau's. Een voor een pakt hij ze uit. Als hij als laatste het horloge uitpakt bedankt hij me weer. "Draai het horloge eens om" zeg ik. Hij haalt het horloge uit het doosje en draait het om. 'E hartje N' staat er gegraveerd. "Dankjewel Em. Ik doe hem meteen om." zegt hij en gespt het bandje om zijn pols. Nadat Evan en zijn ouders ook hun beurt hebben gehad komt Nathan als laatste aan met een klein doosje. Hij gaat weer naast mij zitten en geeft het aan mij. Ik pak het aan en open het doosje en mijn ogen worden groot. Een zilveren ring met een prachtige doorzichtig/blauw diamantje. Nathan pakt de ring eruit en schuift hem om mijn rechter ringvinger. Ik kijk ernaar en neem hem in een omhelzing. "Dankje" zeg ik zacht waarop hij mij over mijn rug wrijft.
De avond verloopt erg gezellig en om middernacht besluiten Nathan, Evan, Charlotte en Chris naar huis te gaan. Nathan blijft nog even aan de deur staan terwijl de andere al richting de auto lopen. "Dankjewel voor deze geweldige kerstavond" zeg ik terwijl hij me knuffelt. "Zonder jou zou deze avond nooit zo geweldig zijn geweest" zegt hij en komt uit de knuffel en zoent me. Als Evan roept waar Nathan blijft zeg ik "Ik hou van je". "Ik ook van jou. Tot morgen schat" antwoord hij en geeft me nog een zoen waarna hij in de auto stapt en samen met zijn familie wegrijdt.
JE LEEST
First teenage love
RomanceEmily is 17 jaar als ze al voor de zoveelste keer van school wisselt door een verhuizing van haar ouders. Met veel tegenzin begint ze alweer met een nieuw begin op haar nieuwe school. Ze vind haar nieuwe school en klas maar niks maar daar komt veran...