- მაგრამ მე არვარ თანახმა - ეს იყო ყველამ ჩემზე რომ გადმოიტანა ყურადღება - ხო რა? ჩემ აზრს რატომ არ კითხულობთ? არ მიყვარს ეს თქვენი ბედოვლათი შვილი - ამაზე ჰოსოკი წამოხტა ფეხზე და ძლიერად დამავლო მაჯაში ხელი
- რა მიწოდე? გაიმეორე - ღრმად სუნთქვა დაი...
ერთი თვე გავიდა მას შემდეგ რაც ჯიმინი არ მინახავს. ყველაგან თავს მარიდებს. დალაპარაკებას ვცდილობ მაგრამ არ სურს. მხოლოდ ენისგან ვიგებდი მის ამბებს. მიხარია რომ ენი მასთან არის. დღეს უნივერსიტეტში წავედი. არანაირი კაფე ან რამე მსგავსი პირდაპირ აუდიტორიაში შევედი თავი მერხზე დავდე და კარისკენ გავიხედე. იქიდან კი მალევე ჯიმინი შემოვიდა გამიხარდა მისი დანახვა მაგრამ მან ცივად ამიარა გვერდი. მე კი დღეს მასთან ლაპარაკი მინდა!!! ჯიმინ მივუახლოვდი და ზემოდან დავადექი. - ჯიმინ შენთან საუბარი მინდა - არმცალია - უდარდელად მითხრა და წიგნში ყურება დაიწყო - წიგნი მაინც ამოატრიალე - ვუთხარი მან კი წიგნს გაკვირვებული შეხედა ამოატრიალა და ყურება განაგრძო. - გთხოვ ვისაუბროთ. - რაზე? იმაზე რომ როგორც იდიოტს ისე მექცეოდი? - გთხოვ მაპატიე. ვიცი უნდა მეთქვა მაგრამ არ მინდოდა შენთვის გულის ტკენა. მართლა მინდოდა შემყვარებოდა მაგრამ ვერ მოვახერხე მიყვარხარ როგორც მეგობარი. გთხოვ ის ურთიერთობა რომელიც მანამდე გვქონდა არ დაივიწყო. არმინდა იმ ადამიანს ვეზიზღებოდე რომელმაც ჩემი ყველაზე საშინელი დღეები გააფერადა. გთხოვ ჯიმინ - ცრემლები ჩამომივარდა. მას შევხედე რომელიც უემოციო სახით მიყურებდა უკვე იმედები მქონდა გადაწურული როცა ვითომ საწყალი სახით ხელები გაშალა ჯიმინმა.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
- მადლობა ჯიმინ - ვუთხარი და მთელი ძალით მოვხვიე ხელები - ხომ იცი ყოველთვის ჩემი პრინცესა იქნები - მითხრა და მანაც ძლიერად მომხვია ხელები. მალევე აუდიტორიაში ბავშვები შემოლაგდნენ. - ოუუუ არ არსებობს შერიგდით? - სიხარულით თავზე დაგვადგა ჯონგუკი. - კი - ჯიმინ ჩვენზე უთხარი? - ეს რომ გავიგონე ღიმილისაგან პირი კინაღამ გამეხა - რააა???? არ არსებობს???? მართლააა???? აუუ რამაგარია გილოცავთ - ხტუნვა დავიწყე და ორივეს გადავეხვიე. ამ დროს ლექტორი შემოვიდა ოხ ეს მელოტი ბებრუხანა ყველაფერი უნდა ჩააშხამოს. ადგილებს დავუბრუნდით. დღეს ძალიან ბედნიერად ვგრძნობდი თავს.
