Dziennik odchudzania

To znowu ja

Nie byłam aktywna przez dłuższy czas, najpierw przez brak telefonu (tzn niemożność jego używania, fizycznie go miałam), potem przez wyjazdy (byłam w naprawdę pustych miejscach oraz na działce), a potem przez nawał szkolnych obowiązków i ogólny brak organizacji.

Dietę trzymała śrenio (zwłaszcza na wyjeździe, po którym przytyłam do 55,5kg), ale ćwiczyłam w miarę regularnie i poszerzyłam swoją wiedzę o ćwiczeniach, technice i tak dalej.

Oto porównanie zdjęć z końca kwietnia i teraz:

Cholernie cieszę się z kolejnego okresu izolacji (uważam, że uczniów do szkół powinno się posłać na pierwsze dwa tygodnie od razu z założeniem, by ogarnąć kwestie organizacyjne i zamknąć klasy 4+ w domach już w połowie września), bo nie muszę:

— słuchać opinii ludzi o bardzo radykalnych poglądach (jak na ironię, z osób wypowiadających się na ten temat najbardziej umiarkowane i rozsądne poglądy wyraził ksiądz <ma u mnie +20 do szacunku>) w spokoju i kiwac zgadzając się z nimi

— Słuchać mądrych głów katolickich uniwersytetów rekrutowanych chyba na zasadzie kto bardziej, lepiej, mocniej, dalej, o bardzo radykalnych poglądach (nie wiecie jak bardzo to podnosi ciśnienie!)

— chodzić na protesty za życiem

Także cieszę się niezmiernie.

Tu jeszcze parę fotek:

Pierwsza narysowana w miarę nie najgorzej twarz (nawet edytor złapał ją jako twarz, więc chyba jest ok)

Przepraszam za brak podpisu, niestety nie wiem, gdzie jest ten rysunek, a zdjęcie robione było na początku wakacji.

Sorry za beznadziejną jakość tego zdjęcia, naprawdę nie mam pojęcia dlaczego aż tak je rozpikselowało.