SİRAYET

Cinnet

"İstediğim dosyalar hazır mı?"

"Hazır komiserim, buyrun."

Genç komiser eline aldığı zanlıların dosyalarını uzun uzadıya incelemeye başladı. İlk dosyada bir tecavüzcü vardı. Adı Kemal. Annesi dahil ailesindeki herkese gizli gizli tecavüz etmiş. İşin enteresan yanı ise ailedeki kadınların hiçbiri buna ses çıkarmamış. Oğlu, kardeşi yada kuzeni diye onu polise ihbar etmemişler. En sonunda ise yine bu kuzenlerinden biri dayanamayarak polise gelmiş, tüm olanları ağlaya sızlaya itiraf edivermişti.

"Helal olsun kıza" diyerek elindeki dosyayı kenara attı.

Biraz daha kalın olan ikinci dosyada nenesini ve dedesini dolandıran bir torun vardı. Gülerek dosyayı açtığı gibi kapattı.

"Aferin hergeleye. İnşallah bulamazlar."

Saatine baktı. Akşam olmak üzereydi. Yorulmuştu. Ayrıca vücudu nikotine ihtiyaç duyuyordu. Masadaki üçüncü dosyayı da koltuk altına alarak terasa doğru yürüyerek çıktı.

Terasa çıktığında manzaranın da eşliğinde paketinden bir tane sigara çıkarıp yaktı. İlk dumanı içine çektiğinde beyninde oluşan tüm ağrılardan kurtulduğunu hissetti. Birkaç saniye sonra ikinci fırtı içine çekmişti. Biraz durakladı. Bu sefer boğazında sert bir sürtünme oluşturan duman, tüm vücutunda dolaşmıştı.

Bu çok hoşuna gitti. Keyiflenmişti. Koltuk altında tuttuğu 3. dosyayı açtı ve incelemeye başladı.

"İsim Büşra Tuğrul. Hmm güzel soy isim. Görünüşe göre arkadaşımız klasik bir seri katil. 10 gün içinde ardı ardına tam 17 cinayet. İyi sayı. Bir bakalım ölenlerden akrabası var mı?"

Demir ikinci sigarasını yakmış, kendisine oldukça ilginç gelen zanlının dosyasını pür dikkat incelemeye başlamıştı.

"Evet. Tam da tahmin ettiğim gibi. Önce kocası, ardından kızı ve en yakın arkadaşı, daha sonra da geriye kalan random kişiler. Peki ama neden bu kadar fazla cinayet?"

Demir ağzındaki sigarayı yarım bir şekilde bırakarak kül tablasına attı. Daha sonra tekrar masasının başına döndü ve tüm gün boyunca bu cinayet soruşturmasını inceledi ama işe yarar birşey bulamadı. Ondan sonraki gün ise olay mahalline bizzat gidip delillere baktı. Sonuç yine olumsuzdu. Genç kadının bunları yapması için hiçbir nedeni yoktu. En azından gözle görülür hiçbir şey görünmüyordu.

Daha da meraklandı. Ona göre böyle seri cinayetlerin akıl almaz bir nedeni olmalıydı. İşte o nedeni bulmalıydı. Günler birbirini kovalarken aradan 1 hafta geçmişti ki bir telsiz anonsuna denk geldi. Karanfil sokakta bu aradığı kadının eşkaline benzer birini bulmuşlardı. Hemen komiser Hande'ye de haber vererek olay yerine intikal etti.

Gece saat 9'du. Zanlı en son merkezin dışında boş bir inşaatta görülmüştü. Demir komutasını elinde bulundurduğu 15 kişilik özel ekibiyle inşaat halinde bulunan binanın önüne geldi. Etraf oldukça karanlıktı ama polislerin kaskındaki ışıklar etrafı aydınlatmaya yetiyor gibiydi.

Hande ve 7 polis, 1.kata bakmaya başladılar. Demir de geriye kalan polislerle beraber ikinci kata yöneldi. Yukarıya çıktıklarında karanlık salonun içerisinde Demir el işareti ile görev arkadaşlarını bölüştürerek odalara dağıttı. Kendisi ise salona göz gezdirmeye başladı. Kadın bu dairedeydi. Hissediyordu. Onu birazdan bulacaktı. Birkaç dakikalık aramadan sonra giriş kapısına yakın olan odadan bir bağırış sesi duyuldu. Demir odaya vardığında arkadaşının cansız bedeniyle karşılaştı. Odada eski usul bir tuzak hazırlanmıştı. Polis memuru içeriye girdiğinde bu tuzağa yakalanmış ve kafası paramparça olmuştu.