Yanımdaki güzelliğe baktım bir süre.. Uyumuş kalmıştı. Dudakları sarkmıştı ve öpmemek için kendimi zor tutuyordum. Bir süre daha izleyip yoluma baktım.
O odayı görmüş müydü acaba? Daha zamanı değildi. Ona hayati yaşattıktan sonra o odayı gösterecektim.
Daha anne olmak için çok erken değil mi?
Tamam itiraf ediyorum, bir çocuk odası. Ne bekliyorsunuz uçak pisti felan mı?
Ahh şuna bakın şimdi de kendi kendime konuşuyorum. Ne mükemmel ama..
Şuan ne kadar komik veya aptal da görünsem başka bir elim olmadığına göre çantayı boynuma asmak zorunda kalmıştım.
Yavaşça yere bıraktığımda tam düşecekken sol elimle sikica tutmuştum. Sağ elimi cebime sokup anahtarı çıkardım. İçeriye girip kapıyı kapatıp kilitledim.
Tekrar kucağıma aldığımda merdivenleri çıkmaya başlamıştım. Yatak odasına girip yavaşça yatağına yatırdım ve boynumdaki çantasını çıkarıp koltuğa bıraktım.
Elbisesinin eteklerinden tutup çıkardım ve yere fırlattım.
Çekmecesine yönelip pijama aramaya koyuldum.
Lanet olsun yanlış çekmece!.
İç çamaşırlarıyla dolu olan çekmeceye bakakalırken hızla geri kapattım.
O kırmızılı güzelmiş aslında..
Ah Tae kendine gel!
Başka bir çekmeceye baktığımda pijamalarıyla dolu olduğunu gördüm. Hemen kendi tarzıma yakın bir şeyler seçtim.
Bana benzesin istiyordum. Aslında yarın ki kombinini ben seçsem fena olmazdı sanki ha?
Gucci delisi yapacaktım onu.
Sinsice sırıtırken uyuyan güzele yaklaşıp pijamalarını giydirdim. Fakat ilk defa bir şeyi farketmiştim.
Belinin hemen yanında bir dövme vardı. Ve dövme roma rakamlarıyla yazılmış bir tarihti.
Uyanınca soracaktım mutlaka. Kendimde üzerime bir şeyler geçirip odadan çıktım.
Aşağı inip kendime ramen yaptım ve mideye indirdim.
Telefonum çalmaya başladığında ekranda 'Mal' yazısını görünce hemen açtım.
"Efendim Jimin?" demiş televizyona bakmıştım.
"Dostum bana kız bulmamız lazım. Bilmiyorum kız bulunca bulduğun kızı da oynatmak istemiyorum ama ben gerçekten artık aşık olmak istiyorum.."
"Gerçek aşkı bekle. Mesela sokakta çok dolaş. Alice'le ben öyle tanıştım. Çarpışarak.."
Kendi kendime sırıttığımı farkettiğimde yüzüm solmuştu.
'Tekrar karşılaşacağız fahişe.'
Bunu ben..nasıl söyleyebilmiştim?! Kendi kendime hayret ederken Jimin'in sesi kulaklarımda yankılandı.
"Heey. Dünyadan Taehyung'a...orda misin? Bak dostum..Bilmiyorum. En iyisi gerçek aşkı beklemek." demişti.
Ben de iki saattir bunu söylüyordum zaten!
"Pekala Jimin, gelişme olursa ararsın tamam mı?" demiş kapatmıştım.
Eskiden gerçekten şeytandan farkım yoktu. Hele ki ailem öldürüldükten sonra..
Ama Alice sanırım bana ilaç gibi geliyordu. Eski 'ben'e dönüştürüyordu..
Tekrar odasına gidip kapıyı yavaşça açtım. Hâlâ uyuyordu.
Yorulmuştu bebeğim..
Telefonunun titreştiğini gördüğümde bakmakla bakmamak arasında gidip gelmiştim.
Elime alıp arayana baktım.
'Ablam..' yazısıyla midem bulanmıştı. Gerçekten o kızla beraber olduğuma lanet ediyordum.
Ve o haldeyken Alice'in bana saydırışları aklıma gelmiş sırıtmaya başlamıştım.
