Yalnızca fazlasıyla kan kaybettiğini söylemişlerdi..
Annem ve babamdan sonra bir de Alice..beni bırakırsa..
Gerçekten dayanamazdım. Yoğun bakım kapısından doktor çıktığında üçümüzde ayağa kalkmıştık.
Hızla doktorun yanına gidip ne diyeceğini beklemeye başladım.
"Hastanın durumu iyi..değil. Kan kaybediyor ve sıklıkla iç kanama geçiriyor. Elimizden gelenini yapıyoruz. Yalnızca bekleyelim. Hasta bize on iki saat içerisinde sonuç verecek.."
Zor da olsa gülümseyip gidişini izledim. Ayaklarımın tutamamasıyla tam yere yığılacakken, Jimin sıkıca kollarımdan tutmuş sandalyeye oturtmuştu.
"Hey, kötü görünüyorsun adamım... Baksana daha on iki saat var. Eve gidip uyusan iyi olur, biz burda olacağız.."
Kafamı sağa sola salladım ve yüzümü ellerimin arasına aldım,
"O olmadan bu hastaneden çıkmayacağım. Onu asla yalnız bırakmayacağım.."
"Bak sözümü dinle, lütfen inat etme. Uyanacak. Ve uyanınca karşısında çökmüş, uykusuz, bitkin bir Taehyung ile karşılaşmasını istemezsin değil mi?"
Belki de haklıydı..
Ona iyi görünmeliydim. En azından beni gördüğünde güçlü görünmeliydim. Sessizce kafa sallayıp tanımadığım kıza baktım. Üzülmüş gibiydi. Acaba arkadaşı mıydı?
Neyse ne. Alice'ten başka kimseyi düşünemeyecektim..
Hastane kapısından çıkıp evime doğru ilerledim. O ev..anıları berbattı.
Alice'e zorla hizmetçilik yaptırdığım ev..
Önünde kızları öptüğüm ev..
Onu aşağılayıp, zarar verdiğim ev..
Gitmem bile hataydı ama konaklayacak başka bir yerim yoktu.
Arabama binip hızla evime doğru sürmeye başladım.
Kaç saat olduğuna dair bir fikrim yoktu ama fazlasıyla uyumuştum.
Gözlerimi açıp zorda olsa telefonuma baktım. Bir sürü arayan ve mesaj vardı. Tanrım!
Hızla Jimin'i arayıp ayağa kalktım.
"Taehyung nerdesin olum sen?! Kaç saattir uyuyorsun?"
"Noldu?! Alice'e bir şey mi oldu?!" kalbim hızlanmıştı.
"Hayır. Aksine harika bir haberim var. Alice normal odaya alındı! Hattâ senin önünde kötü gözükmemesi için güzel bir elbise bile giydirdik!"
Heyecanla anlatırken, buğulu görmeye başlamış hızla gözyaşlarımı silmiştim. İşte bunlar mutluluk gözyaşlarıydı..
"Tamam geliyorum! Tanrım çok şükür.."
Telefonu kapatıp hızla dolaptan bir şeyler seçtim. Birde kızı yorup, elbise mi giydirmişlerdi?!
Giydirmişler? Umarım Jimin'de o ortamda değildir yoksa benden çekeceği vardı.
Üzerimi giyindikten sonra aynada son bir kez kendime baktım.
Telefonumu ve araba anahtarlarımı alıp hızla hastaneye doğru yol aldım.
— Alice —
"Çocuklar..ne gerek vardı böyle bir şeye?"
Yeni tanıştığım kıza ve Jimin'e bakarken ikisi de iyi iş çıkarmış gibi beni süzüyordu. Gözlerimi devirip yavaşça sağa döndüm.
Dikiş yerimin sızlamasıyla yüzümü ekşittim. Adının Hwayung olan kız hızla yanıma gelmiş beni tekrar eski hâlime döndürmüştü.
"Su mu istiyorsun? Böyle kendin hareket etmemelisin, tehlikeli.."
Tebessüm ettiğinde bende aynı şekilde gülümsemiş, kafa sallamıştım. Tanışalı on dakika olmamıştı ve gerçekten çok samimi birine benziyordu.
O anda aklıma dank etmişti.
Hwasa... (Alice'in ablasının ismi)
Gülümsemem solmuştu.
Kapıdan içeri giren adama gözlerimi dikmiştim. İşte onu gördüğüm an sanki..herkes gitmişte sanki bir tek o varmış gibi hissetmeye başlamıştım. Sanki yalnızca oda da o ve ben vardık. Beni süzerken ben ise sadece gözlerine odaklanmıştım.
"Alice..." yanıma gelip kendini fazla bastırmadan kollarımı bedenime sarmıştı.
Kokusunu içime çekebildiğim kadar çektim..
Parmaklarımı saçlarında gezindirebildiğim kadar gezindirdim. Ve..
Dudaklarını öpebildiğim kadar öptüm..
"Çok korktum ben..sana bir şey olursa diye.."
Jimin ölsürdüğünde birbirimizden ayrılmıştık.
"Hani şey..biz de burdaydık ya? İşinizi evde halletseni-"
Kafa sallamış Jimin ve Ilwayung'a bakmıştı. İkisi anlamış gibi sinsice gülerken odadan çıkıp kapıyı kapatmışlardı.
"Hwasa..onu yakaladınız mı?"
Taehyung üzgünce bakışlarını yere dikmiş cevap vermemişti.
"Polise haber verseydiniz!! Neden sürekli kendiniz bu işin içindesiniz?!"
Gözlerini bana dikmişti.
"Daha önce zaten ekibimle kötü işler peşindeydik. Polisler bizi de tanımak isteyecek ve eğer..kimliğim ortaya çıkarsa Hwasa ile birlikte ben ve ekibimde hapishaneye girer..."
Biraz soluklanmış elimi tutup nazikçe öpmüştü.
"Saçlarımı sürekli boyatmamın sebebini ne zannediyordun? Olduğum kişiden kaçmak için..beni tanımasınlar diye.."
Bir kez daha öpmüştü.
"Merak etme sevgilim..onu ve piç sürüsünü yakalayacağım. Ve gereken cezayı görecekler.."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
