Devil ᴷᵀᴴ

• єρ 40

Evet!. Bir kaç bölüm sonrası bu kurguya da veda ediyoruz.

— Alice —

Kaç dakikadır ikimiz de odanın bir köşesine geçmiş, arada bir birbirimize sinirle bakıp hemen gözlerimizi kaçınıyor, oturuyorduk.

Taehyung'u hiç bu yönden görmemiştim.

Sinirlerimi bozmaya başlamıştı.

"Yalancıktan barışma numarası yapıp şu lanet odandan gitmek istiyorum."

Ayağa kalktığımda o da kalkmıştı. Birden bağırmaya başlamıştım.

"Taehyung-ah seni çok özledim, eğer barışmasaydık ne yapardım ben bilemiyorum!!!"

Taehyung dediğime gülmemeye çalışarak o da bağırmaya başlamıştı.

"Alice ben çok özür dilerim, barıştık değil mi şimdi biz??!!"

"Evet barıştık!!"

Britney'den ses gelmediğinde surat asarak yatağa oturmuştum.

"Alice..beni iyileştirmeyecek misin?"

Bu sefer sessizce söylenip yanıma oturmuştu.

Onca dediklerinden ve bırakıp gitmesinden sonra...hayır.

"Üzgünüm. Bir kaç cümlenle kendini affettirmeyi düşünme. Sen beni, benim seni sevdiğimi bile bile bir not bile bırakmadan gittin..hiç merak etmedin mi Taehyung? Bu kız nasıl, ne yapıyor, kiminle, iyi mi? "

Sinirle yataktan kalkıp üstündeki ince tshirt'ü çıkarmıştı.

"Beni bu hâlde görmeni istemedim!! Anlıyor musun?!"

Kollarını gösterdiğinde kalbim sanki bu anı bekliyormuşçasına acımıştı. Kollarında halka halka, bazı yerler de özellikle morluklar vardı.

Ne yapmıştı kendine?

"Psikoloğa gidiyorum. Hastaneye kapattılar beni. Ílaç ve sürekli o iğrenç kalın boruları kollarıma soktular. Acıdı Alice. Canım yandı. Ben...ben iyi değilim..."

Gözlerinden yaşlar akmaya devam ederken titreyen elleriyle pantolonunu sıyırıp kenara attı.

"Bak. Bana bak!"

Gözlerimden yaşlar akıyor bulanık görüyordum. Bacaklarına bakuğımda aynı manzarayla karşJaşmuştım.

Bazı yerlerinde morluklar vardı. Aynı kollarında olduğu gibi bacak damarları da şişmişti.

"Her-her gün beni görme diye saklandım. Hastaneye gittiğim an ve o iğrenç aletlerin vücuduma girdiği her an Tanrı'dan yardım istedim. Benim canım yanarken tek düşündüğüm senin beni, bu şekilde görmemendi.."

Ayağa kalkıp yanına yaklaşacakken geri geri gidip eliyle durmamı sağlamıştı.

"Şimdi gözyaşlarını sil ve bana bak."

Daha fazla sinirlenmeden dediğini yapıp yüzüne bakmıştım.

"Belki..bir daha asla benimle yatmak, sevişmek istemeyeceksin. Biliyorum, kim isterki.. ?"

Tam ağzımı açacakken susturmuştu.

"Seçim senin Alice. Şimdi bu kapıdan çekip gidebilir ve bir daha asla dönmeyebilirsin. Ya da..bu hasta adamla kalıp, iyileşmesine yardımcı olabilirsin."