My Night Angel (PHR)

CHAPTER TWELVE

Rinding-rindi na si Lira sa panunukso ng lahat ng tao sa paligid niya. People have been teasing her because of Yvo, his majesty. Ang bruho kasi, kulang na lang eh magtransform into mighty bond dahil wala na itong ginawa kundi ang dikitan at landiin siya sa harap ng mga kinukunan niya ng litrato!

"Okay, give me your best smile Reigan. Good." utos niya. Natutuwa siya rito dahil ito lang ang bukod tangi sa mga kinuhanan niya ng pictures na talagang sinusunod lahat ng sinasabi niya. He could be a great model, with his looks and charisma, he could be a big hit. Hihingin niya ang isa sa mga pictures nito at ilalagay sa studio nila as a sample for future clients.

"That's enough. The pictorial's over."

Pareho silang napalingon ni Reigan sa lalaking bigla na lang nagsalita. Yvo's darkening face greeted them. Nakita niya ang pagngiwi ni Reigan. Bigla siyang nakaramdam ng inis sa pang-iistorbo nito. "Don't mind him. One last shot Reigan. Look at this way."

"You go, Reigan." matatag na utos ni Yvo.

"No. You stay." aniyang tinapatan ang pangungunot ng noo ni Yvo.

"I think I have to go." paalam nito. "Kuya Yvo, una na ako ha? Guys, tara! Let's go for a night swimming." yakag nito sa mga kasama. Hindi nagpahuli si Lexus na mabilis ding sumama, mukhang natipuhan na nito ang isa sa mga pinsan ni Cheska. Nakalimutan na siya nito!

Natilihan siya. She's not ready to face Yvo yet. Natigil ang balak niyang pag-alis ng bigla siyang hawakan ni Yvo sa kamay at hinihila paaalis.

"L-let me go." piksi niya.

"We need to talk."

Uh-oh. That's the last thing she wanted to do at that time. Hindi niya alam kung ano'ng dapat niyang sabihin rito. Hindi niya alam kung makakaya ba niyang sabihin na pwede na nilang tapusin ang pagpapanggap nila. Na wala ring pupuntahan ang lahat kung paaabutin pa nila iyon ng isang buwan. Na wala ring mangyayari sa kanya kundi ang mas lalong mahulog rito kapag hinayaan pa niyang magpatuloy sila.

"P-pwede bang bukas na lang? Pagod ako." she asked in a weak voice.

Narinig niya ang mabigat na pagbuntong-hininga nito. Mayamaya'y umiling ito bago siya hinarap. "Alright, let's have dinner together."

She stiffened. His eyes were pleading, as if begging her to please say yes. As much as she doesn't want to be with him, dahil gusto niyang takasan ang kumprontasyong nakaamba ngayon sa harap niya ay mas nangibabaw sa kanya ang pagka-miss niya sa binata.

"F-fine." patianod niya.

Dinala siya nito sa isa sa mga restaurant na malapit lang sa resort na tinutuluyan niya. The restaurant offered original Filipino Dishes, kaya maging ang mga kasangkapang nasa loob ay yari rin sa mga sinaunang kagamitan tulad ng kawayan at rattan. Bukod sa simple ay refreshing din ang lugar, overlooking kasi sa beach. He still remembered the things she liked. Nakaramdam siya ng kasiyahan sa naisip.

"Why did you change your number all of a sudden?"

Napatigil siya sa pagtusok ng hita ng adobong manok at napatitig rito. Ni hindi man lang nito hinayaang matapos siya sa pagkain. Napatikhim siya. "N-nawala iyong simcard ko."

"Did you really think I'd buy that?" asik nito. Halatang nagtitimpi lang ito.

"I told you, I needed time to think things over."

"Iniiwasan mo ba ako?"

She instantly fell silent after hearing his direct question. Had she said yes, ano naman kaya ang magiging reaction nito? She's afraid to know. Kung magsisinungaling siya ngayon, what would that make her look like? In the first place, hindi naman talaga siya pabor sa kasunduan nila diba? So, this is her chance to free herself from him.