CRIPPLED: JULLIANNA (VUILLTRAEN SISTERS SERIES #1)

05

CAFETERIA

Kunot-noo kong binaba ang hawak kong phone at tinignan kung kanino galing ang tawag. I stiffened and my phone almost fell to the ground when I saw who it was. It was...

Klaus!

Hindi ko alam kung gaano ako katagal na natulala dahil sa pagkabigla. Natigil lang 'yon nang may pumaradang itim na SUV sa labas ng gate namin. Nagmamadali akong lumabas sa gate at tumawag ng kasambahay para maisarado 'yon sa loob. I opened the backseat's door and took my seat there.

"Good morning po, Ma'am." The driver greeted me.

"Good morning din po." I smiled.

Tahimik lang kaming dalawa ng driver sa loob ng kotse pagkatapos ng batian. Inaliw ko na lang din ang sarili ko sa pagtingin-tingin sa mga nadadaanan namin. Malapit na kami sa paaralan nang napasulyap ako sa rearview mirror at nakitang nakatingin pala sa akin ang driver. Umiwas siya ng tingin at namutla.

"Kuya, may problema po ba?" I asked out of my curiosity.

"W-wala po, Ma'am. Nais ko lang po kayong tanungin kung..." he trailed off.

"Ano po iyon?"

"Girlfriend po ba kayo ni Klaus?"

My eyes dilate at his question. "Hindi po." I shook my head like the answer isn't enough.

Nakababa ako ng SUV nang wala ng tinatanong si Manong. Malaki rin ang pasasalamat ko dahil wala na siyang tinanong pa. Pinasalamatan ko din siya bago tuluyang bumaba. Malayo pa ako sa classroom ko nang maalala ko si Ate. Tinawagan ko ang isa sa mga kasambahay at tinanong kung gising na ba si Ate. Mabuti naman at gising na raw, kakaalis nga lang. Saktong pagkababa ko rin naman ng tawag sa kasambahay ay may tumawag sa akin.

Si Klaus!

"Hi, where are you now?" He immediately asked like he's in a hurry.

"Nasa school na. Papunta na ako sa classroom ko. Bakit?" I asked while making my way to the classroom.

"Can... we... uh... talk? Can you wait for me in the cafeteria instead?"

I glance at my wristwatch. Maaga pa naman. "Sige,"

Papasok na ako sa cafeteria nang mahagip ng mga mata ko si Vico. Nakaupo siya kasama ang babaeng bago sa barkada nila noong pumunta sila sa bahay. 'Yong babaeng nakasuot ng orange na flounce swimsuit. Nakasuot siya ngayon ng school uniform namin. Napakunot ang noo ko habang nakatingin sa kanila. Junior high school pa pala 'tong bago niya?

Oh well, ano pa bang aasahan ko? Siguro nga kahit poste na nagsusuot ng maiiksing damit basta maputi lang, siguradong papatulan niya!

I almost jumped in shock when his gaze suddenly met mine. I immediately looked away and took my seat at a four-seater table. May dala akong bag ko kaya kailangan ko ang medyo malapad na mesa kahit na kami lang naman dalawa ni Klaus. I tried my best not to look in their direction, but my eyes betrayed me. I saw the girl stood up from sitting. Ganoon din si Vico. The girl leaned closer at him, tilting her head. My eyes dilated when I realized what they are doing.

Damn, what was that? Did they just... kiss?

Sana makunan 'yon sa CCTV at nang mapatawag 'yong mga parents nila!

I lean my elbow in the table and covered my eyes. I stayed like that until I felt someone sat in front of me. I opened my eyes.

"Good morning," I greeted sa pag-aakalang si Klaus.