CRIPPLED: JULLIANNA (VUILLTRAEN SISTERS SERIES #1)

14

DINNER

"Are you sure with your decision?"

He asked after what I said. Halata sa mukha niya ang pagkagulat sa sinabi ko. Gusto kong tumawa pero hindi ko magawa dahil baka isipin niyang nagbibiro lang ako. Seryuso na ang mukha niya habang nakatingin sa akin pagkatapos makabawi sa pagkagulat. Ngumuso ako at umiwas ng tingin sa kanya.

"Bakit? Ayaw mo?"

"Seah, to be in a relationship is not a joke." He reached for my hand and caressed it. My eyes drifted on it. My eyes dilated when he slowly intertwined our fingers. I can hear my heart beating so wildly now. Even with just that move. Ganyan ka tindi 'yong epekto niya sa akin.

"What do you want to eat? Mag-o-order ako." Sabi ko sa kanya.

"Nah. I'm still full." He even caressed his tummy like a child explaining how full he was. "Maybe I'll just get some sleep."

"Okay. I'll prepare the bed-"

"Love?" Hinanap niya ang tingin ko. "Do you feel awkward, nervous, or something? It feels like you're not yet comfortable about me being like this towards you." Sumimangot siya.

"Hindi naman. Naninibago lang ako, gano'n."

"I'm sleepy," he yawned. "Babalikan kita rito mamaya pag dinner na ha? Matutulog lang muna talaga ako." Pagpapaalam niya at hinalikan ang noo ko bago lumabas.

As expected, I got a video call from Fe after Klaus gets out. Siguro dahil na rin sa sobrang saya ko, malapad ang ngiti ko nang sinagot ang tawag niya. Kunot-noo niya akong sinalubong. Para bang naguguluhan kung bakit ganoon ang mukha ko.

"What's up?" she rose her brows.

"Belated Merry Christmas!" I merth.

"Hmm," she scowled again. "Likewise,"

"Guess what?" I took a deep breath as I smiled at her.

"Hmm?"

"Klaus is here!"

"Live in na kayo?! Grabe. Lumabas pa kayo ng bansa para mag live in?! Puwede namang dito na lang sa Pilipinas, a'?" Tuloy-tuloy niyang sabi.

"Sira!" Tumawa ako. "Hindi kami nag live in, 'no! Lumipad siya papunta rito."

"Ay? May pakpak na pala 'yong manliligaw mo?" She covered her mouth like she's shocked to know about it.

"Fe, we have to go." I heard Vico's voice from her background before hearing the door shut.

"Opo," she yelled. "Se, paano? Mamaya na lang ulit ha? Uuwi na pala kami ng CDO. Ingat ka riyan. Love you!" Inilapit niya pa ang camera sa nguso niya para bigyan ako ng kiss.

"Ingat din sa pag-uwi niyo. Love you!" Natapos na ang tawag namin. Sakto rin namang nakauwi na si Ate. May dala siyang mga pagkain kaya sinalubong ko siya at kinuha ang mga 'yon para dalhin sa kusina.

"May bumisita ba rito?" She scowled at me but her lips curved for a meaningful smile.