I fell my cheeks turned red. What the fuck is his problem?!
"Ouch!" Tinanggal nya agad ang kamay nya sa mukha ko ng kinurot ko yun ng pino. "Ipinanganak ka ba talagang sadista? Wala kang patawad!"
"Kasalanan mo! Kung makatingin ka parang gusto mo akong kainin ng buhay! May hawa-hawak ka pa!"
I really feel that there was something different about him now. Is this a new kind of bullying? Hindi ko na maintindihan ang mga kinikilos nya. At lalong hindi ko maintindihan ang sarili ko na sobrang conscious sa harap nya.
Mabilis na inubos ko ang tubig na iniabot nya at tumayo pagkatapos.
"Wag ka nang mag-alalang ihatid ako. Pumunta ka na don sa nililigawan mo and don't disturb me. Quits na tayo kaya free na ako sa mga kalokohan mo."
Paalis na ako ng pigilan nya ang braso ko.
"Nang tumugtog ka ng piano, I didn't know that you had such a soft expression on your face. Don't show that to other guys."
Napakunot ang noo ko . "Ano bang sinasabi mo? Bitiwan mo nga ako!" Sabay hila ko sa kamay ko.
"Arghh!" Hinalamos nya ang mga palad sa mukha nya na parang nafu-fustrate masyado. "What am I saying?" Bulong pa nya. Muli syang tuminginsa akinat umiling-iling.
Matatakot na ba ako? Tae! Parang nababaliw na si Smith.
"No imposible yon." Mukhang kausap padin nya ang sarili. "She's stupid and really violent. So it's not possible. And she's a T-bird, for Pete's Sake Harris! Wake up!"
Hindi nakaligtas sa pandinig ko yung 'T-bird' part. At yun lang din ang naintindihan ko kasi pabulong lang ang imik nya. bigla ko syang tinapakan gamit ang heels na suot ko.
"Serves you right!" Tinalikuran ko na sya at umalis.
----------------------------
Sorry maikli lang talaga to. Continuation nga lang e.
BINABASA MO ANG
In The Arms Of My Enemy
HumorTuwing magkakasalubong sina Sheena at Harris ay hindi maaaring walang gulo. Sila na ang tinaguriang aso't pusa ng Schuman University dahil na rin ayaw nilang magpatalo sa isa't-isa. Si Harris Smith na Baseball Captain, anak mayaman, at ubod ng yaban...
