SAVAŞ TANRIÇASININ MÜHÜRLENİŞİ || ATHENA (18+)

⚔ YOLCULUK⚔

"Aşk için savaşanlar her zaman kazanır derlerdi. Ben aşkı perilerin anlattığı masallardan bilirdim. İki insan birbirini severse, mutlu bir hayatın onları beklediğini söylerlerdi. Peki ya bu aşk, bu sürükleniş, tek taraflıysa?"

/⛎ Athena

Son olanların üzerinden iki gün geçmişti ve ben onu sarayın hiçbir yerinde görememiştim. Lauren ile birlikte Saar bölgesinde canım çıkana kadar antreman yapmış, şimdi ise küvette oturmuş, suya daireler çizmekle meşguldüm. Üzerime geçirdiğim havluyla banyodan ayrıldım. Mavi geceliğimi üzerime geçirdikten sonra nemli saçlarımı boydan aynanın karışısında taramaya başladım. Beklemediğim bir anda aynadan siyah dumanlar firar ettiğinde, 1-2 adım geri çekilmiştim.

Aynada beliren silüet... mahlukata aitti. Aynadan çıkarak, aramızdaki mesafeyi yok etti. Yüzündeki ifade o kadar korkunçtu ki, eminim insan olsaydım kalp krizinden ölebilirdim. Kırmızı gözleri şeytani bir ifadeyle yüzümü inceliyor, parmaklarıylaysa saçlarımı okşuyordu. "Amacın ne?" Geçen sefer sorduğu gibi yine aynı şeyi sorduğunda, bu sefer tek farklı bir şey vardı. Son derece sakindi. Beni öldürmeye çalışmıyordu.

"Hiçbir şey." diye sorusunu yanıtladığımda, kafasını 2 kere sağa 2 kere sola yatırarak, söylediğim şeyin gerçekliğini ölçmeye başlamıştı. "Teph'ten ne istiyorsun?" Surat ifadesi öfkeli bir hal alırken asıl onun Teph'ten ne istediğini benim ona sormam lazımdı. "Asıl sen ondan ne istiyorsun?" Çattığım kaşlarıma cevap olarak o da çattığında "Bu seni ilgilendirmez Tanrıça!" diye kükredi kulak tırmalayan sesiyle.

Sesi o kadar ürperticiydi ki, sanki bedenimdeki bütün kemikler yüksek ısıya maruz kalarak, eriyordu. "Ben Teph'e mühürlendim." Gözlerindeki anlık şaşkınlık kırmızı irislerinde baş gösterdiğinde, bundan hoşnut olmayan bir yüz ifadesiyle gözlerini benden kaçırarak, kafasını eğdi. Bir anda boğazımda hissettiğim sıcak parmaklarla, duvara kadar ittirilmiş ve sertçe duvara çarpmıştım. Pekala, bu mahlukatın dersini verme zamanı gelmişti.

Boğazıma kenetlediği parmağını sökerek geri çektiğimde, yüzündeki şaşkın ifade yerini yine öfkeye bırakmıştı. Bu sefer ben onun boğazına yapışmıştım. Onu sertçe duvara iterek, daha sıkı boğmaya başladım. Tırnakları kollarımda kesikler açıyor, canımı fazlasıyla yakıyordu. Beni sertçe gardıroba fırlattığında yüksek sesle inlemiştim. Hızla üzerime çıkarak saçlarımı çekiştirdiğinde, boynuzlarını kavrayarak kafasından ayırmaya çalışmıştım.

Acı dolu inlemeleriz tüm odayı esir alarak, çığlık attırıyordu. Kavradığı kafamı 2 kere sertçe yere vurmuştu. Tırnaklarıyla yüzümü çizmeye çalıştığını zar zor fark ettiğimde, güçlü bir yumruk geçirmiştim yüzüne. Üzerimden düştüğünde ben onun üzerine çıkmış, kafasını defalarca yere vurmuştum. Çığlıkları odada yankılanırken, ben onu yumruklamaya başlamıştım. Bana güçlü bir tokat attığında, üzerinden kaymıştım. Ağzımda hissettiğim metalik tat ile elimi dudağıma götürdüm.

"Tanrıça, kaderinin Malefiz'in kaderine benzemesini istemiyorsan Teph'ten ne istediğini söyle!" Elindeki ateş topuyla bana yaklaştığında, sertçe yutkundum. "Demek Malefiz'i sen öldürdün. Ondan uzak dur iblis!" Güçlü bir kahkaha çektiğinde, ürpermiştim. "Ben onun koruyucusuyum zavallı tanrıça. Bu güzelliğine yazık olacak ama Teph'ten uzak durmalıydın." Alev daha da büyüdüğünde, içimi saran korkuyla alevdeki yansımamı izliyordum. Hades burda olsaydı keşke. Hades beni korurdu. Hades alevin ta kendisiydi. Ateş şaha kalktığında, bir beden ateşten arınarak, tam karşımızda belirdi. Bu gelen Hades'ti v... ve sesimi duymuştu...

"Bırak onu hemen!" Afallayan iblis önce Hades'e, daha sonra bana bakarak "Ben görevimi yapıyorum Tanrı!" dediğinde hades alevler içindeki elleriyle iblisin boğazına yapıştı ve boynundan kaldırarak, sertçe yerle buluşturdu. Zemin titrediğinde, yüzüme gelen nemli saçları geri ittim. Kapı sertçe açılıp duvara çarptığında, odaya giren şahısa ifadesiz gözlerle bakarken, neler olduğunu anlayamayan Teph'in hızla inip kalkan göğsü, ne kadar telaşlı olduğunu gözler önüne seriyordu.