The Emperor's Possession (On-Hold)

KABANATA 2

NAKAPIKIT ang dalagang si Ada habang dinadama ang malamig na hangin galing sa dalampasigan.Naririnig niya ang bawat hampas ng alon.Mga nag-aawitang ibon.Hindi niya maiwasang mamangha sa lugar na ito.Ito ang lugar kung saan siya narerelax.Ito ang lugar kung saan siya nagiging masaya.

Masaya naman tagalaga ang dalaga sa loob ng tatlong buwan dito ngunit hindi niya parin napigilang mangulila sa kanyang mga magulang.Puno ng katanungan ang kanyang ulo pero hanggang ngayon ay wala siyang makuha kahit anong sagot.

Hindi niya parin mahanap ang sagot tungkol sa nangyari niya ngayon.Napailing siya.'Paano siya makakaalis sa panahong ito? Paano siya makakabalik?'piping tanong niya sa kanyang isip.Sa nagdaang buwan ay unti-unti siyang nakaadjust.Unti-unti niyang natutunan ang bagong panahong ito.May kunting kaalaman na siya tungkol sa panahong ito.

Ang kanyang tinuturing na ina at ama dito ay nabibilang sa mga pinakamababang pangkat.Sila ay ang mga alipin kung saan maariing apakan ng mga maharlika.Sila ang kinukunan ng buwis para lamang ipalamon sa mga taong nakakataas.Sa mga hangal na butika.

Nang kuntinto na siya ay agad niyang minulat ang kanyang mata at bumungad sa kanya ang bughaw na kalangitan.Napangiti siya.Ang sarap titigan ng mga ito subalit kailangan na niyang umalis upang magsimulang magtrabaho sa bayan upang makapera.

Humihiming siya ng isang kanta sabay patalon-talon.Hindi niya alam pero maganda ang kanyang pakiramdam ngayon.

Agad siyang natigilan ng parang may isang pares ng mata ang nakamasid sa kanya kaya marahas niyang inilibot ang kanyang paningin ngunit kasing tahimik ito ng loob sa kahon kaya napailing siya,siguro nagiging paranoid lamang siya.

Mga ilang metro na lamang at makakarating na siya bahay ay napapansin niya parin ang intesedad ng titig na iyon.Pero pinagsawalang bahala lamang iyon ng babae.

"Nagnakaw daw si Elmer sa palasyo?"

"Hu? Totoo?"

"Hindi ako makapaniwala"

"Ako din ehh...alam mo naman mabait ang mag-asawang Marasigan"

"May mga sundalo daw galing sa palasyo ang andoon sa bahay nila"

Agad natigilan ang dalaga ng marinig niya ang bulong-bulongan ng mga kapit bahay.Agad niyang nakalimutan ang mga matang nakamasid sa kanya dahil nabalot ng pag-aalala ang puso niya tungkol sa mag-asawa.

Masmabilis pa sa alas kwarto siyang tumakbo.Kahit nahihirapan siya sa kanyang kasuotan ay mabilis siyang tumakbo makadating lamang sa tinitirhan.Hingal-hingal siyang tumigil sa harap ng kanilang bahay.Agad niyang napansin ang mga kabayo.

'Shit! I hope there okay!'she thought

"You are pretending to be a victim!Hu!?"

"Sir,maawa po kayo...wala talaga akong kasalanan pinagbintangan lamang ako"