<Unicode>
နာရီလက်တံတွေကို နည်းနည်းပြန်ရစ်ကြည့်ရရင် အတိတ်တွေက ပျော်စရာတွေချည်းတော့
မဟုတ်ခဲ့ဘူး ။
ရှောင်းကျန့်ကို မိဘမဲ့ဂေဟာအနီးက
ဝက်သစ်ချပင်ကြီးရဲ့ အောက်မှာ တွေ့ခဲ့ရတာလို့ မာသာကြီးက ပြောတယ် ။
အနှီးထုပ်ထဲက နှီနှီရဲရဲ ကလေးလေးက
နူတ်ခမ်းအောက်မှာ မှဲ့နက်ကလေးနဲ့
မြင်မြင်ချင်း ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းတယ်တဲ့ ။
ရုပ်ရည်သွင်ပြင်ကို အကဲခပ်ပြီးတဲ့နောက်
မာသာကြီးက ဒီကလေးဟာ မခေတဲ့ ကလေးလို့ သက်မှတ်တယ် ၊ သူ့လက်ပေါ်မှာ တဖြည်းဖြည်း အရွယ်ရောက်လို့ လာလေ
လိမ္မာပါးနပ်တယ်ဆိုတာ သိလာရလေပဲ...
ကလေးလေး ဂေဟာကို ရောက်တာ သုံးနှစ်အတိပြည့်တဲ့နေ့မှာ ကျောင်းဆရာမလေးတစ်ဦးက မွေးစားဖို့ တောင်းဆိုတယ် ၊ သူ့ကို မြင်မြင်ချင်း လက်ကလေးကို အသာဆုပ်လို့ မျက်လုံးကြည်ကြည်လေးတွေနဲ့ စူးစိုက်ကြည့်နေတဲ့ ရှောင်းကျန့်လေးက သူမကို မေတ္တာတွေအပြည့် နဲ့ ညို့ခဲ့တယ် ထင်ပါရဲ့...
တည်တည်ကြည်ကြည် နဲ့ ဆရာမလေးက ရှောင်းပေါက်စအတွက် လမ်းပြကောင်းကောင်း ဖြစ်ပေးနိုင်မယ်လို့ ယုံကြည်တဲ့ မာသာကြီးက
ကတိအထပ်ထပ်တောင်းလို့ သူမလက်ထဲ ဝကွက်အပ်တယ် ။
အိမ်ထောင်ပြုဖို့ စိတ်ကူးမရှိတဲ့ သူမဟာ
ဒီကလေးကို ဘဝထဲ ဆွဲသွင်းရင်း နှလုံးသားထဲ အပြည့်ထည့်ထားခဲ့ပါတယ် ။ ချစ်မွှေးပါတဲ့ ဒီကလေးလေးဟာ သူမ မိဘတွေရဲ့ လိုလားစွာ ကြိုဆိုခြင်းကို ရရှိတယ်...ဝမ်း နဲ့ မလွယ်ခဲ့ရပေမဲ့ ဦးနှောက်ထဲမှာ အပြည့်လွယ်လို့
သူ့အနာဂါတ်လေး လင်းလက်ဖို့ သူမကပဲ
အဖေ လိုရော အမေလိုရော ကြပ်ကြပ်မတ်မတ် စောင့်ရှောက်ခဲ့တယ်...
စည်းကမ်းကြီးတဲ့ သူမရဲ့ လက်အောက်မှာ
ချစ်စဖွယ်ကလေးလေးက လှပစွာ ဖူးဝင့်လို့ လာလေတယ် ၊ မနူးညံ့တတ်တဲ့ သူမက စကားချိုချိုလေးတွေ မဆိုတတ်ပေမဲ့ မေတ္တာအရှိန်အဟုန်ကိုတော့ သံသယ ဝင်စရာ မရှိခဲ့ပါ ။
ဉာဏ်ကောင်းပြီး သိပ်ကို ထူးချွန်တဲ့ရှောင်းကျန့်ဟာ သူဖြစ်ချင်တာကို ကောင်းကောင်းသိခဲ့တယ် ၊ တစိုက်မက်မက်နဲ့ ကြိုးစားတဲ့ ဒီကေလးဟာ ကျောင်းတက်ချိန်ကစလို့ အလုပ်ခွင်ထဲ ဝင်တဲ့အထိ အကုန်လုံးက ချီးကျူးရတာပဲ...ဆေးပညာကို သေချာသင်ယူလို့ စာမေးပွဲတိုင်း အောင်ပန်းဆင်တယ် ၊ တစ်ဘွဲ့ပြီး တစ်ဘွဲ့ ပတ်သိမ်းရင်း 26နှစ်မှာ သူက Assistant professor ဖြစ်လို့နေပြီ ။
