JUNGKOOK'TAN
- Yoongi. Ben gideyim. Cidden bak. Hiç gerek yo...
- Biraz daha konuşursan. Ağzını cidden iğne iplikle dikerim.
Sustuğumda tekrar eve ilerlemeye başladı. Tabi bende peşinden...
Kapıyı çaldığından bir süre sonra Taehyung açmıştı. Beni görünce kaşları çatılmıştı. Şaşırmamıştım.
Sinirle nefes verip geçmemiz için geri çekildi. İçeri girdiğimizde içeriden bağırma sesleri geliyordu.
- İnsan izin verir de 'Jimin' im benim. Bir kereliğine kazansın. Bilerekte olsa kaybedeyim.' der! Bu kız da o anlayış yok.
- Sen de dahs iyi oyna kazan enbesil!
- Bak bana enbesil dedi. Bu kız zıvanadan çıktı iyice. Yoongi nerede ya?! Gelsinde alsın bunu başımdan!
- Ya benim bir adım var gerizekalı!
- Benimde bir adım var! Jimin gibi mesela! Ben bir şey diyor muyum?!
- Demediğin kaldı! Söylesen ne değişir!
- Bak görüyorsun Jin hyung. Hep bana oynuyor!
İçeri girdiğimizde Jimin ayakta Jin'e doğru dönükken, Eun koltukta bağdaş kurmuş elinde oyun konsolu vardı.
- Bir kere şaşırtın beni.
Diyip koltuğa oturdu Yoongi.
- Siz?
- Hadi açız biz Jin. Boş yapmayın. Gidin sofrayı kurun.
Jin, bana kaşları çatık şekilde bakan Eun'u alıp mutfağa gittiğinde Taehyung, Yoongi'ye baktı.
- Ne yapmaya çalışıyorsunuz? Kız daha dün...
- Taehyung. Sadece Eun'un bakış açısıyla ilerlersek bu iş yürümez. Bu çocuğunda bir derdi var. O yüzden işime karışmayın.
- Ben bir şey mi dedim ya?!
Jimin'in isyanına gülümsedim.
- Her neyse. Tek istediğim şu işin artık bitmesi. Böyle olunca herkes üzülüyor.
- Ben buna güvenmem.
Omuz silkip arkasına yasladı.
- Taehyung!
Kaşlarını kaldırdı.
- Söz veremem.
- Taehyung diyorum.
Yüzünü buruşturdu.
- İyi be. Ne halt yerseniz yiyin.
Ayağa kalkıp mutfağa gittiğinde Jimin sinsice sırıtarak bana baktı.
- Pes atalım mı Jungkook?
- Yenilmek istemezsin.
Alayla baktı.
- Sen mi beni yeneceksin? Güleyim bari.
Gülmeye başladığında yanına oturup, meleğimin bıraktığı oyun konsolunu elime aldım.
- Başlat.
~~~~~~~~~~~~
- Ya hile yapıyorsunuz siz kardeşim! Saymıyorum ya! Ne bu, gelen geçen herkes yeniyor beni!
- Ağlama Jimin.
- Sen sus zilli! Senin yüzünden hayatımın değerli dakikalarını yenilmekle geçirdim! Nasıl kardeşsin sen?!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Hope JJK
FanfictionBütün umudumu kaybetmiştim. Çünkü benim umudum, sendin... **************** - Her hikaye mutlu sonla mı biter? - Hayır. Ama bizim hikayemiz mutlu sonla bitecek. - Emin misin? Gözlerini, gözlerimle birleştirdi. - Seni sevdiğim kadar eminim.