My Hope JJK

8.Bölüm☘️

EUN Mİ'DEN

- Her şey güzel olacak. Söz veriyorum, her şey güzel olacak.

Başımı boynuna gömüp, öylece durdum.

- Olmuyor.

Başımı elleri arasına alıp, alnımı öptü.

- Olacak. Sadece sabretmemiz gerek. Sonra her şeyin üstesinden geleceğiz. Ben yanındayım. Biz yanındayız.

Gözlerimi öpüp, akan yaşları sildi.

- Ağlamandan nefret ediyorum.

Yanağından öpüp göz yaşlarımı sildim.

- Ağlamıyorum.

Gülerek yatakta oturur pozisyona gelip, başımı göğüsüne yasladı. Saçlarımı okşamaya başladığı sırada, kapı açılmıştı. Jungkook içeri girip, kapıyı sertçe vurdu. Taehyung kaşlarını çatıp, doğruldu. Yataktan kalkıp beni arkasına aldı.

- Derdin ne senin? İnsanları huzursuz etmek çok mu hoşuna gidiyor?

Jungkook sinirle sırıtıp ilk bana sonra Tae'ye baktı.

- O kızı kendi himayen altına alıp, bir adım bile yaklaşmamamı sağlamakta senin hoşuna gidiyor sanırım?

- Senin gibi ağlatmıyorum. Aksine. Onu üzen insanlardan koruyorum.

Çenesi gerilirken sinirle soludu, Jeon.

- Kimsin sen ya?!

- Ben Kim Taehyung! Kim olduğumu öğrendiğine göre kapı orada!

Taehyung'un elini tuttum sakinleşmesi için. Kasılan eli biraz olsun gevşediğinde elimi eline kenetledi. Jungkook ellerimizi gördüğünde çenesi kasılmıştı. Gözlerini kapayıp dudak içini yemeye başladı. Sonra sakinleşmeye çalışırcasına sırıttı.

- Eun. Buraya gel.

Taehyung elimi sıktığında arkasında kalmamı istediğini anladım.

- Eun. Buraya! Gel!

Gözlerini açıp bana baktı.

- Arkamda kal güzelim.

- EUN BURAYA GEL!

Korkuyla yerimde sıçradığımda kasılan çenesi gevşemişti.

- O sesini kıs.

Diyen Taehyung'un arkasına geçip, başımı sırtına yasladım. Sadece şu anın bitmesini istemiştim.

- Jungkook, oğlum ne oluyor?

Diye gelen Bongcha ajumma ile derin bir nefes verdim.

- Koskoca adamlar kavga mı ediyorsunuz? Saçmaladınız iyice. Hemen şu saçmalığı kesin yoksa Bay Park'a haber veririm. Kızımı da korkuttunuz.

Gelip yüzümü inceleyip gülümsedi. Saçımı okşayıp, son kez uyardıktan sonra odadan çıktı.

- Sevgili misiniz? Ne bu tavırlar? Beraber yatmalar?

Taehyung gülümseyip bana baktı ardından Jungkook'a döndü.

- Bak işte bu seni hiç ilgilendirmez.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

- Evet çocuklar çıkabilirsiniz. Eun Mi! Sen gel.

Başımı sallayıp, sıramdan kalktım ve hocanın yanına gittim. Sınıf boşaldığında öğretmenler masasının önündeki sırayı gösterdi. Benim oturmamla gülümsedi.